Recensie: Verlamd van angst van Agnes van Minnen

Verlamd van angst

Het boek van Agnes van Minnen gaat over het overwinnen van de angst. Angst als belangrijkste symptoom van post traumatische stress. Het boek maakt uitgebreid duidelijk dat verlamming, bevriezing een veel voorkomende reactie is op een situatie van seksueel geweld. Dat deze automatische reactie een overlevingsreactie is, die passend is voor wat er op dat moment gebeurt. Dat is de verdienste van dit boek.

De vlag dekt niet de lading

Als de subtitel van het boek was ‘Herstellen van PTSS’ dan had ik er minder moeite mee gehad. Maar de ondertitel luidt: ‘Herstellen na seksueel misbruik’. Als zodanig kan ik het boek niet onderschrijven. Het boek gaat diep in op PTSS en de therapie die daar (volgens de auteur) bijhoort, maar besteed weinig tot geen aandacht aan andere gevolgen van seksueel misbruik en hoe je daarmee om kunt leren gaan.

Geen PTSS en toch seksueel misbruikt?

Heb je geen PTSS, dan heb je niet veel aan het boek. Het zou je zelfs in de war kunnen maken. De auteur stelt dat het vertonen van allerlei overlevingsreacties hetzelfde is als een PTSS. Daarmee gaat de auteur volledig voorbij aan alle andere afweermechanismen en langetermijneffecten, die dikwijls leiden tot andere diagnoses. Ik ben zelf niet zo’n fan van diagnosticering bij seksueel misbruik, maar áls je een diagnose geeft, zorg dan wel dat die tenminste klopt.

Onjuistheden en discutabele statements

De stelligheid waarmee de auteur een aantal discutabele stellingen poneert geeft te denken. Zo stelt zij dat iemand die seksueel misbruikt is, dit niet kan vergeten. Dat is in het licht van de huidige stand van de wetenschap absoluut niet bewezen. Denk alleen al aan het recente werk van Bessel van der Kolk over hoe lichaam, brein én geest betrokken zijn bij het opslaan van ervaringen. Daarnaast stelt zij dat, als je herinneringen hebt van vóór 3 jaar oud, dit waarschijnlijk valse herinneringen zijn. Dit staat haaks op recente onderzoeksresultaten, die juist aantonen dat spontaan opgekomen herinneringen naar aanleiding van een trigger, vaak ondersteund worden door zogeheten steunbewijs. Zie bijvoorbeeld dit artikel van Elke Geraerts. Hoe het ook zit, over het hervinden van herinneringen en de manier waarop het geheugen werkt, is de wetenschap nog lang niet uitgedebatteerd, dus een stellige bewering hierover is per definitie onwetenschappelijk. Hier en daar slaat zij de plank dus stevig mis. (zie mijn blog over baby- en peutermisbruik).

Weinig aandacht voor het brede palet van mogelijkheden in de hulpverlening

De auteur is stellig: Bij PTSS hoor je EMDR of Cognitieve traumatherapie te krijgen. Dat is jammer, want niet alleen zijn beide therapievormen behoorlijk belastend, ze werken voor tenminste 35% van de mensen (die daadwerkelijk PTSS hebben en dat zijn lang niet alle slachtoffers van seksueel misbruik!!!) niet of zelfs negatief. Zie hier mijn artikel daarover. Bij Complexe PTSS (bijvoorbeeld bij langdurig en herhaald misbruik) is de kans dat het niet werkt nog groter. Bovendien zijn er vele alternatieven voor EMDR en Cognitieve traumatherapie waar de auteur in haar boek bijna volledig aan voorbij gaat.

Het boek gaat niet over seksueel misbruik

Agnes van Minnen verliest voor mij aan geloofwaardigheid als ze alle succesvol geheelde slachtoffers van seksueel misbruik op het conto van traumatherapie en EMDR schuift, alsof dat de enige weg naar herstel is. Alle andere vormen van therapie gooit ze op één grote hoop als zijnde ’te weinig traumagericht’. Stabiliseren versus traumagerichtwerken is niet hetzelfde als ‘alle vormen van therapie’ versus ‘EMDR en Cognitieve traumatherapie’ en dit valse vergelijk zie ik terug in alle bewijsvoering rondom EMDR. Nergens heb ik nog een onderzoek gezien dat EMDR zinvol vergelijkt met enige bestaande vorm van therapie anders dan Cognitieve traumatherapie. Op de bewijsvoering voor Cognitieve traumatherapie is overigens ook één en ander af te dingen, vooral als je kijkt naar wat er in Nederland onder de noemer Cognitieve traumatherapie verkocht wordt. Zie mijn artikel hierover hier.

Het boek maakt de pretentie dat het gaat over herstel na seksueel misbruik niet waar. Daarnaast gaat het voorbij aan allerlei alternatieven voor de vorm van hulpverlening die de auteur bedrijft. Haar ervaringen in haar praktijk lijken haar beeld over seksueel misbruik te kleuren. Mogelijk helpt zij alleen mensen die last hebben van een PTSS. Zonder enige gene veralgemeniseert zij haar persoonlijke ervaringen en presenteert ze als wetenschappelijk onderbouwd. Als het gaat om alle andere gevolgen van seksueel misbruik, komt zij slechts met het in mijn ogen wat lafhartige: ‘Sommige slachtoffers worden verdrietig en moeten nog verwerken dat ze een nare jeugd hebben gehad.’

Pluspunten en minpunten

Pluspunten van het boek

  • De heldere uitleg over overlevingsreacties ontschuldigt slachtoffers
  • De voorbeelden uit de praktijk zijn aansprekend
  • Het boek geeft duidelijk aan dat helen mogelijk is

Minpunten van het boek

  • Overdreven claims over de effectiviteit van met name EMDR en Cognitieve gedragstherapie
  • Heel veel herhaling van hetzelfde, met name in het tweede deel van het boek
  • Het boek gebruikt de termen seksueel misbruik en seksueel geweld door elkaar, wat maakt dat het lijkt alsof de twee synoniem zijn

Voor wie kan het boek nuttig zijn?

Het eerste deel van het boek kan nuttig zijn voor mensen die veel schaamte en schuld voelen over hun eigen reactie op het seksueel misbruik dat hen is aangedaan. De uitputtende voorbeelden van hoe dit soort reacties eruit zien en steeds de herhaling van het nut van die reacties (namelijk het overleven van een bedreigende situatie) kan helpen om te ontschuldigen en de schaamte voorbij te komen. Dit gaat overigens wel ten koste van de leesbaarheid van het boek.

Deel twee van het boek, waar het zegt te gaan over herstel, dekt de lading niet. Mocht je last hebben van (enkelvoudige) PTSS als gevolg van een eenmalig incident van seksueel geweld, dan kan het je helpen om de voorgestelde therapieën te volgen.

Toch kopen? Het boek is verkrijgbaar via Bol.com

Recensie: Bevrijd door traumaverwerking en healing

Het boek BEVRIJD van Dimphy Boetzkes

Dimphy Boetzkes heeft een grote droom: dat passende therapie bereikbaar en betaalbaar wordt voor alle slachtoffers van seksueel misbruik. Dit is de reden dat zij haar boek heeft geschreven en een stichting heeft opgericht: Stichting Zielsverwanten

Twee ervaringsverhalen over heling
(of eigenlijk drie)

Het boek vertelt beknopt hoe Dimphy seksueel misbruikt is door haar opa, net als haar moeder voor haar. Haar weg naar steeds verdergaande heling kent, zoals de meeste helingsverhalen, vele vormen van therapie, waaronder Cranio Sacraal therapie, EMDR, Bekkenbodem-fysiotherapie, Shantala massage en meer.

Het verhaal van haar zoon

Het tweede ervaringsverhaal gaat over haar zoon. Haar zoon die door zowel een vrouw als door zijn opa is misbruikt. Het verhaal vertelt over de effecten die het seksueel misbruik heeft op zijn leven, over de onthulling, over therapie, maar ook over aangifte doen en erkenning vragen bij het Schadefonds geweldsmisdrijven.

Het derde verhaal, de ervaring van een ouder

Het derde ervaringsverhaal is eigenlijk het verhaal van Dimphy als ouder van een slachtoffer van seksueel misbruik. In korte, krachtige zinnen maakt zij voelbaar wat het met haar als ouder doet. Ze vertelt hoe ze worstelt met de opdracht vanuit de zedenpolitie om er niet met haar zoon over te spreken. Over de lange wachttijd tussen melden en aangifte doen en het uiteindelijke verhoor van de vrouwelijke dader (de opa is inmiddels overleden).

Andere punten uit de inhoud

Een meerwaarde is zeker ook de uitleg in het boek over het Schadefonds Geweldsmisdrijven en de manier waarop Slachtofferhulp Nederland daar hulp bij kan bieden. Dimphy Boetzkes heeft voor dit boek een aantal slachtoffers gevraagd wat zij als inspirerende tips hebben voor andere slachtoffers. Deze lijst is in het boek opgenomen.

 

Plus en minpunten

Pluspunten van het boek

  • Helder taalgebruik
  • Kort en krachtig verteld
  • Uniek perspectief vanuit de ouderpositie

Belangrijk pluspunt van het boek is dat met de aanschaf van dit boek, je Stichting Zielsverwanten ondersteunt in hun prachtige missie: Traumaverwerking mogelijk maken!

Minpunten van het boek

  • De meeste tips van slachtoffers zijn wat algemeen
  • Te kort (ik zou uitgebreider willen lezen over haar ervaringen)

Het boek is te koop bij Stichting Zielsverwanten. Wanneer je het daar koopt komt de hele winst ten goede aan de stichting, zonder tussenkomst van boekhandels.

 

Recensie #metoo van Jan den Boer en Caroline van Wijngaarden

#metoo. Over seks, macht en verandering

Jan den Boer en Caroline van Wijngaarden schreven naar aanleiding van alle commotie rondom #metoo het boek ‘#metoo. Over seks, macht en verandering’ Een werk waarin zij helder uiteenzetten waar #metoo en de aandacht die er nu is voor seksueel misbruik toe kan uitnodigen.

#metoo gaat niet over de schandpaal

Een inmiddels veelgehoorde kritiek op #metoo gaat over het ‘schandpaal’-effect. Waar is de hoor en wederhoor, een belangrijk beginsel uit de rechtspraak? Als we daarin blijven hangen, in schuld en beschuldigen, dan missen we de kans die #metoo ons biedt. De auteurs noemen de transformatie die zij voor ogen hebben van #metoo naar #wetoo.

De oerknalvraag

Wat doe je nu? Dat is de vraag die zij ons uitnodigen om vooral aan onszelf en onze naasten te stellen. Wat je nu doet, is dat misbruik of niet? Dat is een belangrijke vraag, vooral in de intieme sfeer. Kom je vanuit ‘Ik wil’ of vanuit ‘zullen we samen’?

Verstand, emoties en gevoel

Seksualiteit wordt vaak als een oerdrift neergezet. Maar de mens is een cultureel wezen, wij leren omgaan met onze driften en emoties. Gevoel wordt vaak op één hoop gegooid met emoties. Maar emoties zijn oer, drang, overleving, overspoeling, terwijl gevoel verfijnd, afgestemd en samen kunnen zijn. Gevoel nodigt uit tot empathie. Als je in contact bent met je gevoel, kun je de ander niet misbruiken, want de ander is een spiegel van jezelf.

Empathie en seksualiteit

Juist het contact met ons gevoel zijn we kwijtgeraakt in de wereld van snelle seks, directe lustbevrediging en consumentisme. Een wereld die uitnodigt tot gebruik en misbruik en die juist hierdoor ook weinig bevrediging biedt. De snelle ‘fix’ is een op verslaving gebaseerde behoefte, die uiteindelijk weinig bevredigend is.

Oplossingen

De auteurs reiken ons een oplossing aan middels oefeningen uit de Tantra. Oefeningen die uitnodigen tot introspectie, tot het herontdekken en herwaarderen van onze persoonlijke grenzen én die van de ander. Daarmee bieden ze een uitweg uit de opgeklopte, geseksualiseerde maatschappij waarin seks ‘moet’, maar tegelijk weinig bevredigend is. Ze openen de deur naar een authentieke, respectvolle benadering van het thema seksualiteit en intimiteit.

Voor wie is het boek?

Het boek is voor iedereen die op zoek is naar een manier om zijn of haar weg te vinden in een wereld die de seksualisering beu is. Met name de oefeningen zijn simpel en voor iedereen toe te passen. Het is een goed boek voor iedereen die kiest voor verbinding.

Het boek is te koop via hun eigen website

 

Perspectief herstelbemiddeling

Verder na seksueel misbruik – Hoe herstelbemiddeling kan helpen

Naast professionele hulp in de vorm van therapie, kunnen slachtoffers van seksueel misbruik behoefte hebben aan een vorm van contact met de misbruikpleger. Vaak hebben slachtoffers vragen. Bijvoorbeeld waarom het misbruik heeft plaatsgevonden.

Wat doet Perspectief Herstelbemiddeling?

Perspectief Herstelbemiddeling begeleidt contact tussen direct betrokkenen van een ingrijpende gebeurtenis, zoals bijvoorbeeld seksueel misbruik. We noemen dit herstelbemiddeling. Betrokkenen kunnen slachtoffers, verdachten en/of plegers zijn. Het contact kan helpen bij het helen van wat er is gebeurd. Een bemiddelaar bereidt het contact zorgvuldig met beide partijen voor. Deelname is voor iedereen vrijwillig. De wensen en behoeften van de deelnemers staan centraal.

Hoe werkt herstelbemiddeling en hoe kan het bijdragen in herstel?

Het is voor iedereen verschillend hoe herstelbemiddeling kan helpen. Het slachtoffer kan vragen stellen aan de ander. Bijvoorbeeld: “Waarom ik?” of “Besefte je waar je mee bezig was?” Tijdens een bemiddelingstraject kunnen ze vertellen wat dit met hen heeft gedaan en wat de gevolgen waren. “Mijn hele leven ligt al jaren in puin”, of ”Ik heb mijn opleiding niet af kunnen maken”, bijvoorbeeld. Herstelbemiddeling kan zo rust geven. De bemiddeling geeft mensen de kans zelf bij te dragen aan herstel. Wanneer de deelnemers elkaar kennen, kunnen ook afspraken gemaakt worden, bijvoorbeeld over omgangsvormen en om herhaling te voorkomen. Zeker als slachtoffers en plegers bekenden van elkaar zijn, kan de behoefte aan begeleid contact op korte termijn groot zijn. Bijvoorbeeld om een toevallige ontmoeting voor te zijn.

Sandra:
“Ik vertelde hoe het misbruik voor mij was. Ik zag dat mijn woorden hem raakten.” (lees het verhaal van Sandra)

 

Zorgvuldig en vertrouwelijk

In de afgelopen jaren begeleidde Perspectief honderden bemiddelingszaken waarin sprake was van onder meer verkrachting en aanranding, ontucht met minderjarigen en incest. Een belangrijk kenmerk van herstelbemiddeling is dat de betrokkenen via een bemiddelaar met elkaar in contact komen. Na de aanmelding spreekt de bemiddelaar eerst met de aanmeldende partij. Daarna wordt de andere partij benaderd. Een professionele bemiddelaar van Perspectief bereidt het contact zorgvuldig en afzonderlijk met elke deelnemer voor. Het contact kan op verschillende manieren plaatsvinden; het kan een gezamenlijk gesprek zijn maar ook een briefwisseling of pendelbemiddeling, waarbij de deelnemers elkaar niet ontmoeten en het contact via de bemiddelaar verloopt. Lees verder welke stappen tijdens een bemiddeling worden doorlopen.

Een bemiddeling is altijd vrijwillig en de gesprekken zijn altijd vertrouwelijk. De bemiddelaar is neutraal en stelt de wensen en behoeften van beide partijen centraal. De bemiddeling kan op elk gewenst moment plaatsvinden. Een bemiddeling na seksueel misbruik kan zowel voor, tijdens als na een eventueel strafproces plaatsvinden. Als de bemiddeling gestart is, kan deze op verzoek van een van de deelnemers op elk moment worden gestopt.

Misbruik in het verleden

Wanneer het misbruik in het verleden heeft plaatsgevonden, bijvoorbeeld in een jeugdinstelling of door iemand binnen de kerk of bij een sportvereniging of -club, zal Perspectief Herstelbemiddeling nagaan of de pleger benaderd kan worden. Als dit niet het geval is, bijvoorbeeld door overlijden, wordt gekeken of er een vertegenwoordiger van de instelling is die antwoord op vragen en/of erkenning kan bieden.

Meer weten of aanmelden?

Wil je meer weten over de mogelijkheden van bemiddeling door Perspectief Herstelbemiddeling of wil je je aanmelden voor een bemiddeling? Bekijk dan hun website of vraag een folder aan.

www.perspectiefherstelbemiddeling.nl / info@perspectiefherstelbemiddeling.nl / 030 – 234 0045

Toespraak van Mimi Cuyvers bij de lancering van haar boek

Ten tijde van de boeklancering heeft Mimi Cuyvers een toespraak gehouden, die ik jullie niet wil onthouden. Deze indrukwekkende speech staat hieronder:

Ik ben satanisch misbruikt! 

Heel lang heb ik gedacht dat ik het verzon en heel lang heb ik het niet kunnen accepteren. Maar nu ben ik me er terdege bewust van en wil ik het ook benoemen. Ik wil het taboe doorbreken. Maar het is hard! Te hard!

Ik ben ervan overtuigd dat ik ook tegenwind krijg: je hebt dit verzonnen. Waarom zou ik het nodig hebben om dit te verzinnen. Anderen zullen zeggen zoals mijn moeder: dat is je aangepraat door de therapeuten. Tijdens mijn opleiding van Gestalttherapeut is er echter nooit gesproken over het misbruik.

Hoe dikwijls heb ik doodsbang geroepen: ZE KOMEN ME HALEN!
Hoe dikwijls ben ik angstig onder of achter de zetel gekropen. Ik moest verdwijnen, me onzichtbaar maken. 

Dankzij enkele dappere mensen in  de hulpverlening, die me ernstig namen, sta ik nu hier. Ik ben erin geslaagd een boek te schrijven, mijn leven na satanisch misbruik. Ik beschrijf niet zo zeer de gruwelijkheden van het misbruik als wel het gewone dagelijkse leven. 

Ook over het schrijven van het boek bestaan controverses. De ene kant zegt: het is goed om het van je af te schrijven. De andere kant zegt: moet je daar nu terug ingaan? Alles opnieuw herbeleven?

Ik had geen keuze, het verlangen om dit boek te schrijven was ontzettend groot. Ik wilde beslist het taboe doorbreken, aan de wereld kenbaar maken: kijk mensen die gruwelijkheden, het satanisme bestaat. Het is met mij gebeurd.

Van mijn jeugd heb ik bijna geen herinneringen. Het weinige dat ik mij herinner zijn de jeugdkampen, als monitrice en de volleybal waarin ik schitterde.
Van mijn gezin van herkomst herinner ik me zeer weinig. Ik weet wel dat ik dikwijls het gevoel had dat ik leefde met een geheim. Ik weende vaak in het geniep. Dat hebben mijn ouders nooit geweten. Toen ik het mijn moeder onlangs vertelde reageerde ze:  “kind dan kon jij goed comedy spelen”. Weer werd ik niet gehoord.

Ik druk dit uit in mijn gedicht.

Verjaardag

Kreeg voor mijn 18de verjaardag

Een kaart met de volgende tekst:

   “Je kan het net niet zien

   Maar ik weet dat je lacht

   Dat doe je namelijk altijd.”

Toen heb ik erg geweend om wat niet werd gezien.

Het duurt lang eer ik door heb wat er werkelijk met me aan de hand is. Zo volg ik een therapeutische opleiding zonder ook maar te beseffen wat er met me gaande is. Ik ben ’te’…te bang, te emotioneel, te verdrietig… niemand vraagt zich af vanwaar die ’te’ komt.

Tot ik bij Frie terecht kom. Daar komen kreten, bewegingen en Frie zoekt met mij naar de betekenis. Ik heb kilometers brieven naar Frie geschreven. Lieve Frie, je bent gestorven tijdens mijn therapie bij jou. Ik mis je heel erg maar in mijn boek leef je verder.

En dan de confrontatie met PAAZ en psychiatrie. Mijn god. Zo onkundig en afstandelijk. Ik word er echt niet beter van. Gelukkig ontdekt mijn hand de hand van Egied. Hij houdt me overeind, samen met een psychologe en de ergotherapeut van de PAAZ waar ik een hele tijd verblijf.

Langzaam komen bij de angsten, kreten, dissociaties en beelden. Woorden heb ik niet. Ik word een klein ineengedoken kindje dat niet kan spreken. Pascaline komt in haar plaats. Zij ziet en voelt wat er gebeurt. 

Ik kan me thuis niet handhaven. Het is te afschuwelijk. Op dat moment duidt iemand mij dat het over satanisch misbruik gaat. In het boek van Els Lecompte herken ik beelden en belevenissen.

Ik ben in verschillende psychiatrische centra geweest. Ik blijf er maximum drie weken. Ik ben me erg bewust van de onmacht, onverschilligheid en afstandelijkheid van de hulpverlening. 

Gelukkig heb ik heel goede vrienden. En ik begin te schrijven. Grote letters, kleine letters, kris-kras, gekribbel… en geleidelijk aan worden het gedichten. Hierin kan ik mijn emoties kwijt. Ik ga een schrijfcursus volgen en ik begin ernaar te verlangen mijn belevingen van satanisch misbruik in een boek te gieten.

Dankzij de professionele en emotionele hulp van Ivonne Meeuwsen, sta ik nu hier met mijn boek. Het is me gelukt, net op tijd. Mijn tijd is op. Ik verlang naar de eeuwige rust. Ik wil er zijn op mijn manier en dat is nu, ik wil sterven op mijn manier. Ik kan bij mezelf niet aanvaarden hoeveel gruwel die kleine van drie is aangedaan. Ik verlang naar de eeuwige rust.

Mijn boek wil ik doorgeven en ik hoop dat zowel slachtoffers van satanisme als hulpverleners er iets aan hebben.

Als er één ding te vertellen valt is het wel dit: satanisch misbruik bestaat en ik, samen met mijn lotgenoten hebben het meegemaakt.

Ik draag dit boek postuum op aan Frie, mijn lieve therapeut, mijn moederke. 

Ik schenk symbolisch een boek aan haar goede vriendin, Magdaleen De Bruykcere. Haar dochter komt het boek in ontvangst nemen, daar Magdaleen met verlof is.

Dit boek aanschaffen? Klik hier

Waarom danstherapie als je een trauma hebt?

Interview met Renate Hoenselaar, danstherapeute, Arnhem

Renate Hoenselaar, Danstherapeut, Arnhem

De praktijk van Renate Hoenselaar is gespecialiseerd in de behandeling van Trauma’s als gevolg van seksueel misbruik, ook wel (C)-PTSS genoemd (Complexe-Post Traumatische Stress Stoornis) en DS NAO (Dissociatieve Stoornissen Niet Anders Omschreven).

Waarom  je lichaam betrekken bij de verwerking van je trauma?
Bij de behandeling van trauma’s wordt er vaak gekozen voor een verbale therapie. Het nadeel hiervan is dat het trauma dan weliswaar op cognitief niveau verwerkt wordt, maar het lichaam, waar zoveel mee gebeurd is, blijft buiten schot. Juist het lichaam huisvest veel van de vroegere ervaringen. Deze lichamelijke ervaringen kun je niet zomaar in een kluis zetten, de deur op slot doen en de sleutel weggooien, om vervolgens verder te gaan met je leven.

“ik heb vrouwen en mannen in behandeling gehad, die bij aanvang van de therapie noemden dat ze het trauma verwerkt hadden. De problemen waar ze nu tegenaan liepen hadden alléén te maken met werk, het gezin draaiende houden, relaties, contacten.  Door aan de slag te gaan met het lichaam en de beweging werden vroegere ervaringen getriggerd en bleek het trauma wel degelijk een (leidende) rol te spelen in het huidige leven.”

Hoe ziet de therapie er uit? 

Ik kijk waar jij bent in het verwerken van het trauma en daarom zijn de oefeningen die ik aanreik verschillend per persoon. Toch valt er in het algemeen iets over te zeggen.

Gronding

Voor je stabiliteit is het ten eerste belangrijk om te kijken of je goed gegrond bent:

  • sta je stevig op de grond?
  • waar is het gewicht in je lichaam
  • hoe is je ademhaling?
  • waar zit er beweging in je lichaam?

Hoe meer gegrond je bent, hoe beter je wat er op je afkomt aan emoties en situaties kunt opvangen.

Overlevingsmechanismen

Naast aandacht voor gronding is het belangrijk om te kijken naar welke overlevingsmechanismen je hebt opgebouwd in je lichaam en in je beweging. Wat is er nodig om hier anders mee om te gaan zodat de mechanismes een ‘kracht’ worden? Of zoals een vrouw in de therapie het noemde “je kunt er een overlevingskracht van maken”.

Uiting geven aan wat in je leeft

Hoe kun je hoorbaar en zichtbaar worden in je proces naar verwerking? Je hebt waarschijnlijk jarenlang je mond moeten houden, je hebt je misschien onzichtbaar gemaakt of een zodanige muur om jezelf heen gebouwd dat de ander wel op afstand bleef. We kijken binnen de therapie hoe jij dit nu doet en hoe je hier stap voor stap, in je eigen tempo, verandering in kunt aanbrengen door in beweging te komen en je stem te gebruiken.

Thema’s die bij seksueel misbruik vaak spelen

Er zijn een aantal thema’s die vaak spelen als het gaat om de verwerking van seksueel misbruik.  Hoe ga je om met boosheid? Heeft het misbruik jouw boosheid aangewakkerd of heb je dat juist de kop in moeten drukken waardoor het goed is dit weer toe te laten? Voel je steeds angst en mag dat er zijn of onderdruk je dat? Wat doe jij als je verdrietig bent? Doe je als of je vrolijk bent zodat mensen niet zien hoe jij je werkelijk voelt? De behoefte aan een ‘normaal’ lichamelijk contact is iets wat bij mensen met een seksueel trauma vaak naar voren komt. Door de negatieve ervaringen is dit zo moeilijk geworden. Vanuit de dans- en beweging kijken we hoe dit voor jou werkt: waar ligt je grens, waar ligt je angst, wanneer wordt je alert en wat heb jij nodig om hier stappen in te zetten.

Luisteren naar je lichaam

Voelen wat er in je lichaam gebeurt, luisteren naar lichaamssignalen en laten zien wat je voelt, zowel non-verbaal en verbaal. Veel overlevers van seksueel misbruik ervaren hun lichaam als een last, terwijl je lichaam en beweging een belangrijk instrument kan zijn dat je ondersteunt.

Het belang van humor

Humor is een belangrijk item binnen de therapie als het om trauma gaat. Met humor kun je juist nieuwe stappen zetten, uit je comfortzone stappen en zien dat je een geweldig arsenaal van technieken hebt ontwikkeld, die je soms ook heel goed van pas komen.

Hoe doe ik dit als therapeut? 

Het volgen en spiegelen is een belangrijk item. Het volgen van de bewegingen van de klant door mee te bewegen, spiegelen van het lichaam om te ervaren wat er gebeurt. Observeren doe ik door samen met de klant te bewegen. Ik kijk en vraag waar de behoefte ligt en waar de klant aan toe is. Ik luisteren naar wat de bewegingen, het lichaam en de stem te vertellen hebben. Samen kijken hoe en wat het beste werkt om het lichaam weer te gaan voelen, gevoelens weer toe te laten, het lichaam weer te accepteren. Ik reik vanuit mijn opleidingen en ervaring de oefeningen aan, ik begeleid, maar wat ik vooral doe is meebewegen.

Via trainingen bij Transact (nu Movisie) en verschillende traumacursussen heb ik mij gespecialiseerd in trauma. Najaar 2017 ga ik aanvullend de opleiding SensoriMotor Psychotherapy Level 1 doen van Pat Ogden.

Sensorimotor psychotherapy is een techniek, ontwikkeld door Pat Ogden.  De techniek is gebaseerd op neurofysiologisch onderzoek over traumatisering (ontregeling van het stressmechanisme), hechtingstheorieën en mindfulness. Het  werkt direct met de lichamelijke (verdedigings)reacties die ontstaan bij schokkende gebeurtenissen ( freeze-fight-flight-submit ). Sensorimotor psychotherapie richt zich op het ‘hier en nu’. De lichamelijke en emotionele impact van het trauma wordt duidelijker. Maar ook dat je manier van je hechten en contact door stress beinvloed worden en dat chronisch fysieke patronen ontstaan.

De therapie is geschikt voor jongeren en volwassenen met een trauma.
Dans- en bewegingstherapie is een lichaamsgerichte therapie waarin niet allen het dansen maar juist ook het lichaam en zijn beweging centraal staat. Je hoeft niet van dansen te houden om voor deze therapie te kiezen! 

Contact:

Renate Hoenselaar, vaktherapie Dans, Arnhem

Neem vooral contact op als je vragen hebt of vraag een intake en/of proefsessie aan.

Volg de groep van Dans- en bewegingstherapie en supervisie op Facebook: https://www.facebook.com/groups/danstherapiesupervisie/
en/of twitter: Renate Hoenselaar@vaktherapiedans

Noteer alvast: “de week van de vaktherapie” van 2 tot 8 oktober!
Met vriendelijke groet,
Renate Hoenselaar
Senior MDaT dans-bewegingstherapeut – Rots en Water Trainer – LVSC supervisor
M. +316 134 866 48
www.vaktherapiedans.nl info@vaktherapiedans.nl
Lid: FVB/NVDAT, NFG, RBCZ, NIBIG, LVSC

www.supervisiearnhem.nl
www.btsa.nl, Begeleiding en Therapie Studenten Arnhem
www.lacappella.nl, Therapie- en cultuurcentrum Arnhem

Vergeten gevolgen – artikel Amanda Speekenbrink

Een artikel over hulpverlening na seksueel misbruik
bevrijd, illustratie bij 'Spelen met gevolgen' van Nicole Blok copyright 2017

Seksueel misbruik. Wat is het eigenlijk? Het horen van de term zegt vaak niet genoeg. De cijfers zijn hoog, de impact is hoog. Maar toch lijken we er allemaal ver vandaan te willen blijven. Echt doorvragen doen we niet, het er echt over hebben doen we ook niet. We hebben weinig oog voor de gevolgen. Het is eng, beschadigend, benauwend.

Praten over seksueel misbruik

Want wat gebeurt er als je het er écht over hebt? Wat doet dit met jouzelf en wat doet dit met het slachtoffer? Wat maakt het los? Kun jij dat wel aan? Het hebben over seksueel misbruik roept al deze vragen op. Maar het maakt ons ook bewust van de onveiligheid in deze wereld. Liever blijven we geloven in een veilig bestaan, maar ondertussen worden er in Nederland jaarlijks 62.000 kinderen voor het eerst seksueel misbruikt. Deze kinderen worden volwassen en lijden onder de gevolgen.

Slachtoffers groeien er niet zomaar overheen

Lang dachten we dat kinderen hier wel overheen zouden groeien, maar dit is zeker niet het geval. De impact is hoog. Want wat doet het met je wanneer een volwassenen persoon, meestal een bekende, op seksueel gebied jouw grenzen overschrijdt? Grenzen die je als kind nog niet kunt aangeven, maar waarvan je wel weet dat ze overschreden worden. Een situatie waarvan je weet dat wat er gebeurt heel verkeerd is. Slachtoffers kunnen in hun omgeving vaak niet terecht met het misbruik, niet als kind en niet als volwassene. Maar ook later wanneer slachtoffers hulpverlening zoeken, vinden zij vaak geen aansluiting.

Tekort schietende hulpverlening

Nog te vaak wordt er tekort geschoten als het gaat om goede en passende hulpverlening. Nog te vaak worden symptomen gemist en nog te vaak wordt seksueel misbruik niet behandeld. Er worden verkeerde diagnoses gesteld, er wordt gewerkt aan andere problemen, maar van het trauma wordt ver vandaan gebleven. Kunnen we het hulpverleners kwalijk nemen? Of moet er meer kennis komen? Buiten dat, waarom is het dat hulpverleners hier moeite mee hebben?

De vraagstelling voor mijn onderzoek

De vraag die ik mij stel is of mensen het willen zien? Kunnen ze misbruik in de ogen aankijken? Een vrouw die seksueel misbruikt is in de ogen aankijken? Of zijn wij mensen toch nog altijd op zoek naar veiligheid? Willen we het misbruik daarom niet zien en in plaats daarvan liever het plaatje van een veilig bestaan voor ogen houden?

Mijn afstudeeronderzoek

bevrijd, illustratie bij 'Spelen met gevolgen' van Nicole Blok copyright 2017

Met bovenstaande vragen ben ik mijn afstudeeronderzoek gestart en in de interviews die ik gehouden heb, hoor ik van verschillende dramatherapeuten dat cliënten bij eerdere hulpverlening slecht behandeld zijn, niet gehoord zijn of dat er niet naar het trauma werd toegegaan. Van dezelfde dramatherapeuten hoor ik hoe belangrijk het is om wél naar het trauma toe te gaan, om er doorheen te gaan.

Doorvragen en aanwezig blijven

De dramatherapeuten geven aan dat het belangrijk is om wél door te vragen, waar de cliënt stopt met praten en hierin in volle aanwezig te blijven bij de cliënt. Want hoe beschadigend is het wanneer het seksueel misbruik dat vroeger ontkend werd, nu opnieuw ontkend wordt? Wat voor wereldbeeld ontstaat er dan? Wat doet dit met het vertrouwen in anderen, dat toch al zo beschadigd is? Welke impact heeft het op de schaamte en schuldgevoelens, die toch al zo aanwezig zijn? Wat doet dit met het zelfbeeld? Kortom, hoe zit het met de gevolgen?

De vergeten gevolgen

De gevolgen van seksueel misbruik zijn niet mis. Uit mijn onderzoek blijkt dat de impact van misbruik hoog is en dat dit invloed heeft op verschillende functioneringsgebieden: psychisch, emotioneel, lichamelijk, sociaal/ relationeel, maatschappelijk en seksueel. Het leren aangeven van grenzen is uiteindelijk niet voldoende om het trauma te verwerken.

Aandacht voor het totale functioneren

Seksueel misbruik is ingrijpend, het grijpt in op het totale functioneren en juist daarom moet een behandeling ook op het totale functioneren ingrijpen om iemand weer te laten helen. Door middel van mijn onderzoek is meer en meer duidelijk geworden op welke wijze dramatherapeuten met werkvormen en methoden aansluiten op de gevolgen van seksueel misbruik bij vrouwen.

De impact van dramatherapie

Dramatherapie laat zien wat het misbruik gedaan heeft, biedt de confrontatie die nodig is, maar biedt tegelijkertijd de steun en troost die gegeven moet worden. Door de ruime mogelijkheden in dramatische werkvormen en methoden kunnen vrouwen gesteund worden waar nodig en geholpen worden met het verwerken van hun trauma.

Inzicht en educatie

Wat daarnaast naar voren kwam in het onderzoek, is dat het belangrijk is dat vrouwen inzicht krijgen op welke gebieden de gevolgen van het misbruik zich bevinden. Om een inzicht te geven in welke functioneringsgebieden de gevolgen van seksueel misbruik zich allemaal bevinden verwijs ik u graag naar mijn onderzoek.

Krachtige hulpverleners

bevrijd, illustratie bij 'Spelen met gevolgen' van Nicole Blok copyright 2017

Mijn onderzoek en dit artikel is voor alle krachtige hulpverleners die werken met deze krachtige vrouwen die strijden om er beter uit te komen. Maar ook voor alle vrouwen die nu nog vastlopen en nog niet weten of de eindstreep ooit in zicht komt. Het onderzoek is gericht op vrouwen, maar laten we niet vergeten dat er ook genoeg mannen zijn die zich in deze zelfde strijd bevinden. Laten wij er als hulpverleners voor zorgen dat vrouwen en mannen zich gehoord kunnen voelen en gesteund kunnen worden. Laten we bijdragen wat we kunnen bijdragen, er is al genoeg gemist.

Spelen met gevolgen

Hier vind je de resultaten van het onderzoek van Amanda Speekenbrink, getiteld ‘Spelen met gevolgen’.

Afstudeer onderzoek Amanda Speekenbrink

Illustraties van Nicole Blok, copyright 2017, gebruikt met toestemming.

Japanse krijgskunst en seksueel misbruik

Wat hebben een Japanse krijgskunst en seksueel misbruik met elkaar te maken?

Op het eerste gezicht zou je denken dat Japanse krijgskunst en seksueel misbruik helemaal niks met elkaar van doen hebben. Toch is ‘zoveel’ het antwoord op deze vraag. Er zijn een heleboel raakvlakken. Je kunt namelijk technieken uit een krijgskunst (niet te verwarren met een vechtsport) inzetten om te helen van seksueel misbruik.

Vergroot de weerbaarheid

Hoe kun je de Japanse krijgskunst inzetten om de weerbaarheid te vergroten? Door het doen van een groot aantal oefeningen uit een Japanse krijgskunst, is die persoon in staat om zichzelf te verdedigen. Het zelfvertrouwen neemt toe. Je leert door het toepassen van eenvoudige technieken, hoe je in actie kunt komen in plaats van in de staat van ‘bevriezing’ te komen. Door deze technieken te oefenen worden ze automatisch en nemen ze de plaats in van de automatische bevriezing die zoveel overlevers van seksueel misbruik kennen.

Bevriezen is een natuurlijke reactie (maar niet handig)

Bevriezen is een natuurlijke reactie, die we ook kennen uit de dierenwereld. Een dier dat zich bedreigd voelt heeft drie mogelijke reacties: vechten, vluchten of bevriezen. Afhankelijk van de aard van het beestje is de natuurlijke reactie diegene die het meeste kans op overleving biedt. Bevriezen heeft indertijd, tijdens het misbruik, zijn functie gehad, maar het is tegelijk belangrijk om te leren dat er in het heden ook andere keuzes zijn. Tenslotte is het slachtoffer inmiddels ouder geworden en heeft meer handelingsalternatieven.

Het verleden kun je niet veranderen

Dat klinkt allemaal heel mooi in theorie, maar hoe werkt dat in de praktijk? Het beoefenen van een krijgskunst zal in de praktijk aan het verleden van een overlever van seksueel misbruik niets (kunnen) veranderen. Wel kan het bijdragen aan een bijstelling van het beeld dat iemand van de toekomst heeft. Beoefenaars hoeven niet meer bang te zijn, krijgen vertrouwen in zichzelf en in hun lichaam en zullen steeds meer in staat zijn om op een normale manier in contact te gaan.

De cirkel doorbreken

Waar het om gaat is dat je de vicieuze cirkel doorbreekt. Doordat het ‘schrik-bevriezings’ reflex op zo’n jonge leeftijd geactiveerd en geautomatiseerd is, zit het bevriezen letterlijk in iemands lichaam. Door in beweging te komen wordt de bevriezing doorbroken. In plaats van reflexmatig te reageren op elke bedreiging krijgt het slachtoffer meer mogelijkheden om zelf te kiezen hoe hij of zij wil handelen. Beweging is de sleutel en door eerst met het lichaam te bewegen, zal de geest ook in beweging komen.

De automatismen op het spoor komen

De verschillende oefeningen leggen precies bloot waar iemand een blokkade heeft en stagneert. Juist door aan die punten te werken op het fysieke vlak, zullen beoefenaars ook mooie stappen in het (sociale) leven kunnen maken. Op die manier werkt de training door en is zo ondersteunend aan het helingsproces van de klant.

Wie ben ik / Wie zijn wij ?

WEZZ

Ik ben Machiel van der Meer en bestudeer en train al bijna 20 jaar een Japanse krijgskunst en heb daarvóór nog diverse vechtsporten beoefend. Mijn vrouw, Melissa, is zoals zovelen een overlever van seksueel misbruik. Samen kennen wij als geen ander de praktijk omtrent seksueel misbruik; zij als overlever, ik als partner van. Melissa is bijna afgestudeerd dans- en bewegingstherapeute. Samen hebben wij de WEZZ Training ontwikkeld, om zoveel mogelijk mensen te helpen helen van seksueel misbruik. WEZZ staat voor Weerbaarheid, Eigenwaarde, Zelfvertrouwen en Zelfverdediging.

De meerwaarde van danstherapie en kunst

EX-press: een project dat Danstherapie en kunst met elkaar verbindt

EX-press is een initiatief van Michelle Kurzenacker, choreografe en danstherapeute. Met haar bedrijf MovedBy… verbindt ze therapeutische processen en kunst met elkaar.

Foto van project EX-press 2017 contact: Michelle Kurzenaker, www.movedby.net

Seksueel misbruik en huiselijk geweld

Ex-press gaat om twee vrouwen met vroegkinderlijk trauma door seksueel misbruik en huiselijk geweld. Door onder andere Lichaamsgerichte therapie en Danstherapie hebben ze hun verleden verwerkt en een plaats kunnen geven. In de uitvoering “Soulskin” wordt het transitieproces van slachtoffer naar overlever naar onafhankelijke krachtige vrouw gepresenteerd.

Ervaringsdeskundige en hulpverlener

Ik ben Mariël Groenen. Ik doe mee aan dit project. Niet alleen als ervaringsdeskundige is dit een bijzondere ervaring, ook als hulpverlener ben ik geïnteresseerd in verschillende werkvormen om cliënten te begeleiden. Vanuit mijn positie als hulpverlener beschrijf ik in dit blog mijn ervaringen en de waarde van de Vaktherapie Dans voor het verwerken van seksueel misbruik.

Het lichaam spreekt

Danstherapie laat het lichaam spreken. Woorden zijn niet nodig, zijn storend zelfs. Ik ben verbaal sterk, kan goed analyseren en rationaliseren. Het is een vorm van controle en is tot nu toe mijn sterkste overlevingsmechanisme geweest. Zonder woorden voel ik me onzeker. Dit project zal een uitdaging blijken.

Het lichaam spreekt haar eigen waarheid

Tijdens de repetities doen we oefeningen die ons uitdagen om de beweging van ons lichaam te volgen. Hier helpen woorden niet. Ik beweeg voorzichtig, klein. Mijn lichaam spreekt haar eigen waarheid: het voelt zich nog beperkt, durft nauwelijks ruimte in te nemen. Na ruim vier maanden durf ik ineens meer ruimte in te nemen en ik dans door de dansstudio met grote bewegingen; een doorbraak.

Dialoog met het lichaam

We krijgen ook oefeningen waarbij we beweging op elkaar afstemmen, een dialoog aangaan via ons lichaam. Dit vind ik heel spannend, zeker in het begin. Ik durf niet goed en weet ook niet goed wat te doen. Hoe “praat” ik met mijn lichaam?

Grenzen voelen en aangeven

Als we elkaar later ook fysiek aanraken, worden grenzen belangrijker. Waar ligt mijn grens? Wil ik wel aangeraakt worden? Hoe voelt het om aangeraakt te worden? Deze grenzen voelen, heeft steeds aandacht. We leren onze huid, de buitenste laag van ons lichaam voelen. Dat is onze fysieke grens. De oefeningen helpen me om beter mijn grenzen te voelen en aan te geven.

Verbinding met jezelf en met de wereld om je heen

Er is veel aandacht voor de afwisseling van naar binnen en naar buiten gericht zijn. In het begin ben ik het liefst naar binnen gericht. Het is mijn manier om me af te schermen van alles en iedereen om me heen. Als ik me naar buiten richt, verlies ik direct contact met mezelf. Gaande het proces leer ik om bij mezelf te blijven en tegelijkertijd in verbinding te zijn met anderen. Daarin voel en zie ik een grote ontwikkeling bij mezelf.

Fysieke benadering na seksueel misbruik is essentieel

In mijn beleving is een fysieke benadering een essentieel onderdeel in het helingsproces na seksueel misbruik. Ik heb me in eerste instantie lange tijd gefocust op mentale, emotionele en spirituele heling. Dit was echter niet voldoende.

Het wetende lichaam

Het lichaam slaat herinneringen en pijn op. Dit kan door een lichaamsgerichte benadering naar buiten komen. Lichaamsgerichte therapie is voor het in het lichaam opgeslagen trauma een belangrijke oplossing.

Positieve ervaringen met Vaktherapie Dans

Ik heb door dit project positieve ervaringen met de Vaktherapie Dans en de bijdrage die het kan leveren aan heling na seksueel misbruik. EX-press is een heel specifiek project waarin het therapeutische aspect van Danstherapie deels aan de orde is geweest. Voor mij heeft het geholpen bij de volgende klachten:

  • Het gevoel hebben dat ik niet in mijn lichaam aanwezig ben.
  • Mezelf klein maken, klein houden.
  • Moeite met grenzen stellen en aangeven aan anderen.
  • Mezelf verliezen in contact met anderen.
  • Moeite met andere mensen vertrouwen en met veilig voelen bij anderen.

 

 

Krachtige overlevers vragen krachtige behandelaren

Krachtige overlevers vragen krachtige behandelaren

Er is veel over seksueel misbruik te vinden, maar weinig over herstel of helen. Elke ervaring is anders, ieder mens is anders en ieder slachtoffer heeft zo ook zijn/haar eigen unieke, krachtige manier om met de opgedrongen ervaring om te gaan. Herstellen van seksueel misbruik is een complex proces met veel verschillende lagen. Het is belangrijk om daarbij een beeld te hebben van wat herstel of helen is.

Onderzoeksvraag: ‘Wat is herstel of helen van seksueel misbruik?’

Toen ik mijn onderzoek: ‘Intiem. Een kwalitatief inventariserend onderzoek naar de inzet van dramatherapie bij vrouwen die seksueel misbruikt zijn.’ deed in 2014, was een van de vragen: ‘Wat is herstel of helen van seksueel misbruik?’. Hierop kwamen verschillende antwoorden en de nuances zijn zo belangrijk. In dit artikel zal ik enkele overeenkomsten noemen, een citaat van een ervaringsdeskundige, aangevuld met de ervaring die ik de afgelopen jaren heb opgedaan. Daarbij spreek ik liever over herstel als helen, in het kader van dat het een gebroken heelheid is.

Een bevroren hart en lichaam

In Bohlmeijer en Hulsbergen (2009) spreekt Bommerez over de ‘flow’, een totale betrokkenheid in het leven. Helen betekent onder andere dat je van een bevroren hart en een verloren vertrouwen in de goedheid van het leven, door het verlies van onschuld en de pijn in de ogen te zien, uiteindelijk komt tot het uiten en scheppend te handelen vanuit je individualiteit.

De antwoorden uit het onderzoek

In het onderzoek is de vraag gesteld aan 9 respondenten, hierbij heb ik vier overeenkomsten in hun antwoord op ‘Wat is helen of herstel van seksueel misbruik?’ gevonden:

  1. Dat iemand geen herbelevingen meer heeft, waarbij je de realiteit kwijt raakt.
  2. Het een leven is niet vanuit overlevingsstrategieën, maar dat de ervaring op een bepaalde wijze in je leven geïntegreerd is.
  3. De acceptatie dat het deel van je is en je ontdekt steeds weer hoe het je beïnvloed heeft.
  4. Triggers en littekens blijven er, helen is het hiermee om leren gaan.

Zelf zou ik aan deze nog toe willen voegen:

“Dat wat er ook gebeurt in de instabiliteit van het leven, je steeds meer en sneller contact kan maken met je eigen midden, om van daaruit te kunnen handelen. Het vraagt een bewustzijn in je handelen en ontdekken wat hoort bij het misbruik en wat is van jezelf.”

 

Ervaringsdeskundige aan het woord

Een citaat uit het onderzoek (2014) van Ivonne Meeuwsen: “Helen begint als je stopt met bang zijn voor wat er in je woont en dat is een besluit. Als je bang bent voor alles wat boven komt, dan is de enige manier om aan die angst te ontsnappen de herinneringen aankijken. Helen is het contact hebben met wie je bent. (…… vervolg) Helen is des te meer ervaren wat je triggers zijn, maar weten dat het (de gekoppelde herinnering) niet nu is.”

Het aangaan vraagt moed en kracht

Een mildheid wil ik bij bovenstaand citaat plaatsen, omtrent hoe lastig de keuze voor mensen kan zijn om dit aan te gaan en het zo moedig is wie die stap zetten en het aan blijven gaan. Het getuigt van een kracht om naar de angst te willen kijken. Je moet een idee hebben dat er meer mogelijk is dan wat je leven op dat moment is. Het is een zwaar traject en het is lastig om niet ontmoedigd te raken van hoe diep het doorwerkt. In de trauma-mindset van een cliënt is er vaak geen helder beeld van hoe het kan worden, maar wel de angst voor de eigen belevingswereld, gestoeld op eerdere ervaringen. Dat vraagt dat we als omstanders kunnen laten weten dat er een ‘andere wereld’ is. Pas als de cliënt daarin kan geloven kun je als behandelaren vertrouwen bouwen.

Krachtige overlevers vragen krachtige behandelaren

Overlevers zijn krachtig. Vaak hebben zij creatieve manieren gevonden om met de situatie om te gaan, waar dissociatie een welbekende vorm van is. Ik hoor vaak een neiging om te kijken naar de krachten, een heel belangrijk deel, maar vaker dit ook in een perspectief wordt geplaats van: “Je bent ook zo ….. (krachtig) ….. geworden juist door wat je hebt meegemaakt.” Het is waken voor het suggereren dat er iets positiefs uit te halen is. Als we zo naar krachten kijken, dan is het des te meer belangrijk om in oog te houden voor de basis van waaruit iemand iets doet. Naar mijn mening worden krachten vaker gebruikt in een onopgemerkte vorm van bagatelliseren.

De schade niet bagatelliseren

Bagatelliseren van hoe schadelijk de ervaring is geweest, is vaak ook een gevolg van onvoldoende kennis over hoeveel schade het werkelijk veroorzaakt. Dat maakt dat er een snelle neiging kan zijn om naar de keerzijde te gaan, welke kracht er mogelijk nu zichtbaar is, ondanks dat of door wat iemand heeft meegemaakt. Maar het kan ook een vorm zijn: waar we eigenlijk niet kunnen dealen met de hele diepe pijn die er is geweest. Het is moeilijk om als mens hier echt in volledigheid bij stil te staan, als cliënt maar ook als behandelaar en soms een neiging van therapeuten om om het trauma heen te werken.

Therapie is nodig, omdat je dan naar de diepste pijn kan

Voor een cliënt is therapie daarom naar mij mening ook zo belangrijk, want als je naar die laag van je pijn gaat is het heel moeilijk om daar zelf uit te komen. Voor een therapeut is het dan ook heel belangrijk om te waken voor secundaire traumatisering, om goed voor jezelf te zorgen. Dit vraagt een goede borging van supervisie, intervisie, leertherapie, ontspannende activiteiten naast werk en ook hiermee rekening te houden in je privé leven.

Teruggaan naar het moment van impact

Het brengt je als cliënt oog in oog met je slachtofferschap, met dat waar je geen regie had en wederom gevoelsmatig zul je ervaren dat je geen regie hebt. Je hebt vertrouwen in de therapeut nodig om dat deel van jezelf te laten zien en om daar bij te kunnen zijn. Op dat moment heb je een therapeut nodig die weet wat hij/zij doet, die kan verdragen erbij te blijven, hoe gruwelijk ook. Een therapeut die vanuit dat moment het contact aan gaat, het eenzame patroon doorbreekt en openingen te vindt naar het heden, waar de cliënt wel regie kan nemen en wel mogelijkheden heeft om voor zichzelf op te komen.

De diepte in jezelf omarmen

Als we in die diepte durven gaan met cliënten, dan kunnen we echt in kern van de problematiek werken, de machteloosheid waarin we als mens willen opgeven. Ik ben van mening om die diepte met mensen aan te gaan, het belangrijk is dat je zelf als therapeut de diepte kan omarmen in jezelf, om er werkelijk bij te kunnen blijven.

Kwetsbaarheid

Te weten van de verborgen lagen, de kwetsbaarheid zo recht in de ogen aan te kijken én weten dat het anders kán als de innerlijk vastgezette gevormde ervaring. In die kern kunnen we mensen een nieuwe ervaring op laten doen en in die kern kan er een verandering van het wereldbeeld tot stand komen. Een existentiële zoektocht voor zowel de cliënt als de therapeut, om met jezelf aan te gaan.

Belief en Beleef een stap verder als persoon en professional!

Rineke van der Baan