Maandelijks archief: augustus 2015

Innerlijk kindwerk – Henk Meulendijks

Geplaatst op door

Innerlijk kindwerk, mijn persoonlijke ervaring – Henk Meulendijks

Ik ben 8 jaar en ik kom in aanraking met een “potloodventer”. Het is vroeg in de ochtend, het is nog donker. Ik ben op weg naar het zwembad bij ons om de hoek. Dit maakt een diepe indruk op mij, waar ik met mijn ouders niet over durf te praten.

Bewuste herinnering

Deze ervaring komt gedurende mijn leven regelmatig in mijn bewustzijn, maar ik heb geen idee wat ik er mee kan. Vooral het taboe wat ik er omheen voel is groot. Ook ben ik bang om niet begrepen te worden en dat is een grote drempel. Pas na mijn 50ste begin ik hier over te spreken.

Hervinden van een onbewuste herinnering

Tijdens een meditatie in een kerk, ruim na mijn 50ste, komt deze herinnering in mijn bewustzijn: Rond mijn 12de jaar heb ik een energetische seksuele misbruik ervaring. Ik heb wel al eerder het gevoel dat er meer gebeurd is dan alleen die potloodventer. Ik kon er alleen geen vinger op leggen.

Gesprek met de huisarts

Mijn huisarts bevestigt het verschil in detaillering van de herinnering van deze twee ervaringen. Ik weet nog de precieze details van de ervaring met de potloodventer. Van de energetische misbruik ervaring heb ik een ‘weten’, maar geen details, omdat het geen zintuiglijke ervaring was, maar een inbreuk op mijn energiesysteem. In mijn jeugd nog andere ervaringen geweest op seksueel gebied, die weliswaar geen seksueel misbruik waren, maar voor mij wel traumatisch (beschaamd worden). Daar heb ik hele heldere herinneringen van.

Innerlijk kind werk

Een zeer goede vriendin maakt mij attent op Innerlijk kindwerk, iets wat zij zelf in de jaren daarvoor heeft gebruikt voor haar eigen heling. Er zijn dan nog veel onverwerkte ervaringen in mijn leven die om aandacht schreeuwen. Ik zelf merk dit door o.a. stemmingswisselingen, veel boosheid, overdreven dienstbaarheid en de disbalans die ik in de relatie met mijn partner voel op seksueel gebied. Hierom en ook om andere redenen begin ik in 2004 met innerlijk kindwerk.Daarnaast heb ik een seksverslaving, al kan ik dat pas veel later aan mezelf toegeven.

Contact maken met mijn innerlijk kind

De eerste stap is een behoorlijke uitdaging, contact maken met mijn innerlijk kind. Dat is niet zo eenvoudig omdat er geen vertrouwen is vanuit het kind. Het heeft enige tijd geduurd en als het contact er eenmaal is, werken we aan al die ervaringen die nog niet verwerkt zijn. Dankzij de relatie die ik met mijn innerlijk kind opbouw, kom ik in 2007 tot het besef dat mijn innerlijk kind nog problemen heeft met het seksueel misbruik dat hij ervaren heeft tijdens zijn periode als misdienaar. Voor mij een schokkende realisatie en het kost me ook tijd om dit een plek te geven.

Hoe communiceert het innerlijke kind met mij

Mijn innerlijk kind communiceert met mij door middel van gevoelens. Ik merk dat ik verdrietig word of zomaar boos. Dan is het tijd om naar mijn innerlijk kind toe te gaan en contact te maken. Ik stel dan vragen zoals ‘hoe voel jij je?’ en ‘hoe oud ben je nu?’ Hij geeft me zijn leeftijd en vaak een beeld van een gebeurtenis, een herinnering. Deze dialoog vind plaats in mijn hoofd. Van hieruit ga ik dan het gesprek aan. We verkennen wat er aan de hand was, hoe mijn innerlijk kind de situatie gevoeld en beleefd heeft.

Lange gesprekken met mijn innerlijk kind

Een dialoog die ik me nog goed kan herinneren vind plaats tijdens een wandeling in de ‘Blue Mountains’ bij Sydney, Australië in 2011: Ons gesprek duurt de hele wandeling en gaat over iets waar mijn innerlijk kind grote problemen mee heeft. Zo tegen het einde van de wandeling hebben we de angel er uit. Mijn innerlijk kind begrijpt dat hij helemaal OK is en snapt de noodzaak van deze ervaring voor mijn latere ontwikkeling. Mijn innerlijk kind en ik zijn in jubelstemming en we zingen en dansen door het bos! We zijn zo opgelucht en blij!

Patronen verdwijnen als vanzelf

Menig keer realiseer ik mij na een verhelderend en oplossend gesprek met mijn innerlijk kind, dat subtiele patronen veranderd zijn, zo van ‘Hé, dat doe ik niet meer!’. Dat is voor mij de essentie van het innerlijk kindwerk. De patronen en gedragingen die voort komen uit de opgeslagen ervaringen van mijn innerlijk kind, lossen zich op en leveren mij weer een stukje authenticiteit en daarmee vrijheid op.

Over zijn ervaringen en hoe hij middels onder andere innerlijk kindwerk geheeld is van zijn verleden en de langetermijngevolgen schreef Henk het boek ‘De weg van de misbruikte jongen’. Hier te koop

Hoe gaat EFT om met herinneringen en herbelevingen?

Geplaatst op door

Hoe gaat EFT om met herinneringen en herbelevingen

Emotional Freedom Techniques, kortweg EFT genoemd is een methode waarin je door middel van een serie klopjes op acupunctuurpunten, gevoelens verwerkt. Hoe gaat EFT om met herinneringen en herbelevingen, vroegen we Thérése Bravenboer.

Is hoe je omgaat met herinneringen wel een goede vraag?

Hoe je omgaat met herinneringen roept bij mij meteen de vraag op: ‘Moet ik er mee omgaan? De herinneringen zijn er toch? Moet ik daar wat mee?’

Werken met wat er nu is

In een sessie met EFT begin je altijd met het gevoel wat er nu is. Misschien ben je moe, of paniekerig, of heb je een zere schouder, of heb je gewoon geen zin. Met dat gegeven ga je aan de slag. Samen benoemen we het gevoel precies. Ondertussen klop ik op je acupuntuurpunten.

Herinneringen komen vanzelf boven

Het leuke van kloppen is dat er dan meestal een herinnering boven komt. Iets over waar het ontstaan is, of een vergelijkbaar gevoel dat je had als kind. Als het een heftige herinnering is, schiet je soms in een herbeleving. Of het nou een belaste herinnering is of een herbeleving, je kan er gelijk aan werken met EFT.

Werken aan het trauma

Ik benoem het gevoel, de emoties die er bijkomen. Ondertussen klop ik het EFT rondje, net zolang tot de emoties zakken en de gebeurtenis neutraal wordt. Als er ruimte en tijd voor is, gaan we door totdat de oude situatie zodanig kan veranderen dat de client de regie zelf weer in handen krijgt. Op dat moment is er vrede, vaak ook trots en blijdschap met het nieuw verworven inzicht.

Zo gaat EFT dus met herinneringen en herbelevingen om

Ik ga er dus wel degelijk mee om, met die herinneringen en die nare herbelevingen. Ik laat ze er zijn, tot op de bodem. Ik benoem ze zo precies mogelijk en voorzichtig plaatsen we ze samen in een ander perspectief. Dat is helen.

Wiens pijn is het eigenlijk?

Geplaatst op door

Deze blog werd geschreven door: Nellie Timmermans

Fysieke klachten, schuldgevoelens en voor iedereen zorgen…

Wat vaak voorkomt bij overlevers van seksueel misbruik zijn fysieke klachten. Ook zijn de familierelaties vaak verstoord. Er ontstaat vaak scheefgroei in de afhankelijkheid tussen moeder en dochter.

Verstoorde gezinsverhoudingen

Het gezin komt bij mij in therapie, omdat het niet lekker loopt tussen moeder en dochter. Ze hebben veel ruzie, vooral als moeder ‘weer eens iets heeft’. Dochter ziet nog niet dat de heftigheid van haar reactie, te maken heeft met wat ze als kind tekort gekomen is, omdat haar moeder regelmatig ziek was. En ze ziet nog niet wat haar gemopper doet met haar moeder.

Seksueel misbruik in deze casus

Moeder is seksueel misbruikt in haar jeugd. Ze heeft moeite om haar grenzen aan te geven en maakt het iedereen het liefste naar de zin. Ook is ze overbezorgd als er fysieke klachten zijn. Overigens heeft moeder veel fysieke klachten die mogelijk ook afkomstig zijn van onverwerkt trauma.

Dochter doet, ondanks het feit dat ze volwassen is, onevenredig vaak een beroep op moeder. De relatie tussen moeder en dochter is verstoord doordat moeder onvoldoende haar grenzen kan aangeven naar haar dochter toe. Eén van de vele lange termijn effecten van seksueel misbruik.

Casus ‘Wiens pijn is het eigenlijk?’

Moeder en dochter hebben vaak ruzie. Moeder heeft altijd al allerlei kwalen. Ze heeft ernstige longklachten en had het vaak benauwd. Die aanvallen zijn heftig, dan is moeder tot niks meer in staat. Haar dochter groeit op met een moeder die vaak ziek is. Maar ook één die desondanks vanuit schuldgevoel altijd voor haar klaarstaat. Dochter doet nu nog steeds vaak een beroep op moeder en wordt boos als moeder weer iets heeft.

Overbezorgde oma

Moeder is ook iemand die zich nogal druk kan maken om dingen, zich bv. ongerust maakt over haar kleinkinderen als ze een kuchje hebben. Dat is overbezorgdheid, er is in werkelijkheid niet veel aan de hand, maar moeder is dan bang dat de kids dezelfde klachten ontwikkelen als zij. Ook dit geeft de nodige wrijving met haar dochter.

Actueel trauma als trigger voor een conflict

Moeder valt van de trap en heeft door die valpartij veel pijn in haar heup. Ze kan bijna niet meer lopen. Haar dochter moppert op haar moeder: “Het is ook altijd wat met jou!!” Moeder voelde zich dan nóg ellendiger. Zij voelt de pijn aan de heup. Daarnaast voelt zich schuldig omdat ze haar dochter niet kan helpen. Ze wordt boos op zichzelf, omdat ze gevallen is.

De interventie

Ik stimuleer moeder om haar dochter tot de orde te roepen. De dochter heeft toch geen pijn, móeder heeft pijn. Moeder durft dat in eerste instantie niet. Vader, die tot dan toe onzichtbaar was gebleven in de familiedynamiek, hoort dit aan en ziet plotseling dat hij ook iets kan doen.

De confrontatie

De eerstvolgende keer dat dochter weer aan het tieren was op haar moeder, greep vader in: “Nou moet je ophouden!! Wie heeft zich hier nu bezeerd: jij of je moeder? Moet je dan zó tekeer gaan tegen je moeder, alsof ze het expres heeft gedaan?” De dochter schrikt…. Zo heeft ze het nog nooit bekeken. Zij begrijpt voor het eerst dat ze het, door zo te mopperen, voor moeder alleen maar erger maakt. Dat is haar intentie niet.

De uitkomst

Het lukt dochter natuurlijk niet om nooit meer te mopperen als moeder iets heeft. Een patroon dat je al je hele leven hebt, verander je niet zomaar. Haar 1e reactie blijft meestal: “Verdorie, wat heb je NU weer!” Maar ze is wel zo wijs geworden dat ze nu zichzelf tot de orde roept en zegt: “sorry, maar ik vind het zo erg…. Wat kan ik voor je doen?”

Nog niet af, maar een goede stap

Natuurlijk is er nog veel meer dat moeder en dochter, individueel en in relatie tot elkaar uit te zoeken hebben. De rol van de vader is daarbij ook van belang: Wat maakt dat hij tot op heden zich niet heeft bemoeid? Elk van de gezinsleden heeft een rol te vervullen en als er een vacuum ontstaat doordat één van hen niet aanwezig is dan heeft ook dat zijn invloed op de dynamiek.

Een fascinerende zoektocht naar een nieuwe balans begint…