Wie gelooft je wanneer je door een vrouw wordt misbruikt?

Wie gelooft je wanneer je door een vrouw wordt misbruikt?

Uit de spreekkamer van Lucia Rademaker, WaterlandPraktijk Purmerend.

Lang geleden vertelde mijn cliënt Arend een jeugdherinnering aan het contact met zijn moeder:

‘Hoewel ik altijd erg mijn best deed om mijn kille moeder te behagen en te gehoorzamen, was er altijd wel een reden waarom zij meende mijn lijf hardvochtig te moeten afranselen. Zij was het ook die mij vastbond in mijn ledikant, omdat ik het niet kon laten met mijn hoofd te bonken. Daar werd ze héél geïrriteerd van. Maar samen met haar in het warme badwater kon mijn huid haar strelingen verwachten. Lieve woordjes, zachte kusjes, zachte handen, zachte zeep over mijn hele lichaam. Wanneer zij mij over haar borsten en onderlichaam liet glijden noemde zij mij ‘haar lieve badspons-mannetje’. Ze kuste mij ook veelvuldig op mijn piemeltje en zoog eraan. Als het klaar was droogde ze me af en kreeg ik een koetjesreepje. Ik voelde mij daarna dan altijd heel warm.’

 

Gevolgen op latere leeftijd

Toen we mogelijke gevolgen hiervan op het gebied van seksualiteit en relatievorming besproken, bleek dat zijn vrouw hem tijdens de seks regelmatig tegen zijn wil aan zijn penis door de kamer trok. Ze bagatelliseerde zijn pijn en lachte zijn bezwaren weg. Toen hij erover vertelde lachte Arend ook, alsof het een pikant seksueel wapenfeit was, maar keek er tegelijkertijd heel ongemakkelijk bij.

Zowel de ervaring met zijn moeder als met zijn vrouw herkende hij niet als seksueel misbruik. Hij bagatelliseerde het. Door vroegere hulpverleners was hem nooit naar zijn emoties daarover gevraagd. Ook niet naar de mogelijke gevolgen ervan voor zijn seksuele beleving en relatievorming.

Daders, slachtoffers én behandelaars bagatelliseren

Later in de behandeling was een ontmoeting met zijn moeder mogelijk. Haar reactie was in eerste instantie ontkennend, vervolgens bagatelliseerde ze het ook. Ze zei dat het onschuldig en best wel liefdevol was geweest. Op mijn vraag of haar zoon er nadelige effecten van zou kunnen hebben overgehouden reageerde ze met verbazing.

Als je dit leest, dan vraag je je wellicht af of er factoren zijn die maken dat zowel daders, slachtoffers als behandelaars het seksueel misbruik door vrouwen bagatelliseren. En die zijn er. Welke factoren dit zijn kun je lezen in mijn onderzoeki. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat hulpverleners niet weten dat niet jongens maar volwassen mannen het vaakst door vrouwen worden misbruikt.

Taboe in het kwadraat

Door dit taboe wat op seksueel misbruik door vrouwelijke daders rust schiet de hulpverlening en behandeling aan zowel de slachtoffers als daders ernstig tekort. De beschikbare kennis over dit onderwerp wordt niet benut, genegeerd of zelfs vervormd.

Ontkennen en bagatelliseren is beschadigend

Slachtoffers lopen niet alleen een trauma op, maar als je als volwassen man het seksuele slachtoffer van een vrouw (het zg zwakkere geslacht) bent, brengt dit extra schaamte, vernedering en aantasting van de mannelijkheid met zich mee. Verder leidt ontkenning van de ervaringen van het slachtoffer (of dat nou door anderen of door jezelf ontkend wordt) in de meeste gevallen ook nog eens tot secundaire victimisatie, ook bij onthulling op latere leeftijd.

En wie gelooft je, wanneer niet je vader maar je moeder je seksueel misbruikt?

Op Helen van seksueel misbruik schreef Jessica hierover als lotgenoot een gastblog.

….Een andere zorgverzekering

….EEN ANDERE ZORGVERZEKERING

Voor mensen die seksueel misbruik willen verwerken, is adequate hulp, buiten het  basispakket vaak financieel moeilijk of niet haalbaar. Die hulp  word via de aanvullende verzekering, onvolledig of helemaal niet vergoed.

De zorgverzekering, zoals het nu georganiseerd is, ondersteunt niet de hulp die de verzekerde kiest, de verzekerde wordt gedwongen de hulp te accepteren die de zorgverzekering verkozen heeft te financieren.

Doordat de vergoeding uit aanvullende verzekering beperkt is, komt het vaak voor dat de verzekerde begint met hulp naar keuze en de behandeling niet af kan maken of onvoldoende frequent de hulpverlener kan bezoeken. Voor de hulpverleners buiten het reguliere circuit is dit ook toenemend een probleem.

Het Gezondheidscoöperatief Nederland is opgericht om een ander soort zorgverzekering te realiseren; De Gezondheidsverzekering. De uitgangspunten zijn keuzevrijheid en betaalbaarheid.

Wat bied die nieuwe zorgverzekering?

  • Een basispakket verzekering op restitutie basis (alle door de overheid vastgestelde basispakket behandelingen worden dus vergoed)
  • Tot max. 3800-5000 euro vergoeding voor niet basispakket behandelingen. Zonder beperkingen op de kosten per sessie of kosten per dag. De behandelaar dient een KvK.nr, een aansprakelijkheidsverzekering en een klachtenprocedure te hebben.
  • Het wettelijk eigen risico van 385 euro is in de verzekering zodanig opgenomen dat het geen drempel vormt op het moment dat je zorg nodig hebt.

Nieuwsgierig hoe die verzekering werkt ?Logo Gezondheidscooperatief

Kijk op www.gezondheidscooperatief.nl

Wat betekent dit voor jou als cliënt?

Wanneer je hulp nodig hebt bij het verwerken van seksueel misbruik en je wilt gebruik maken van hulp buiten het basispakket dan zal je met deze verzekering goedkoper uit zijn en de behandeling tot max. €3800-€5000 vergoed kunnen krijgen.

Wat betekent dit voor jou als therapeut?

Meer cliënten die de keuzevrijheid hebben om jouw behandeling te kiezen en die te financieren. Cliënten kunnen hun behandeling afmaken en jij kunt een redelijke boterham verdienen met je werk.

Wat is er nodig om die verzekering  daadwerkelijk te realiseren?

Zo’n verzekering is er natuurlijk niet zomaar. De afgelopen 4,5 jaar is er door de initiatiefnemers veel over gedacht, gesproken en uitgezocht. Er zijn gesprekken geweest met het NZA en De Nederlandse Bank. Het plan is doorgerekend, opnieuw doordacht. Er is een organisatie structuur opgezet, mensen gezocht die in die organisatie functies willen vervullen, enz.

Nu is het van belang dat zoveel mogelijk mensen die willen dat deze verzekering er komt dat kenbaar maken door lid te worden van het Gezondheidscoöperatief.

(daarmee zeg je nog geen ja tegen de verzekering zelf, dat kun je doen op het moment dat de verzekering word aangeboden). Door lid te worden laat je zien ”ik vind het belangrijk dat deze verzekering er komt”.

Je betaald wanneer je lid word éénmalig 50 euro, daarmee crowdfund je de opbouw van de verzekering.

Wanneer dit verhaal jou, cliënt of hulpverlener, nieuwsgierig heeft gemaakt, kijk dan op de website van het gezondheidscoöperatief.

Je kunt vragen ook rechtstreeks aan mij stellen inebraaksma@gezondheidscooperatief.nl of info@voorbijwoorden.nl

Seksueel misbruik en de borderline diagnose

Seksueel misbruik en de borderline diagnose

Maar al te vaak krijgen mensen die seksueel misbruikt zijn het label ‘Borderline’ opgeplakt. Seksueel misbruik geeft vaak aanleiding tot een chaotische hechtingsstijl en de kenmerken daarvan liggen dicht bij die van de Borderline Persoonlijkheidsstoornis. Aangezien dit soort stoornissen wordt beschreven aan de hand van de kenmerken, komt de diagnose borderline vaak (en naar mijn mening onterecht) naar voren bij slachtoffers van seksueel misbruik.

Borderline gedrag? Of overlevingsstrategie…

Het gedrag dat het kind is gaan vertonen, is beter verklaarbaar vanuit een overlevingsstrategie. Het kind ontwikkelt een adequate manier om te handelen, in omstandigheden die anders niet te verdragen zijn. Het is een gezonde respons op een ongezonde situatie. Dat het gedrag in de volwassenheid niet langer helpend is, mag duidelijk zijn.

Het trauma helen in plaats van gedragstherapie

In plaats van het gedrag om te buigen (waar de behandeling bij borderline zich vaak op richt) is het bij seksueel misbruik veel effectiever om het achterliggende trauma te helen. Dat heeft te maken met de uitgangspunten van waaruit gedragstherapie werkt. Het ombuigen van gedrag wordt bereikt met een combinatie van belonen en bestraffen: Druk uitoefenen om iemand tot bepaald gedrag te verleiden of te dwingen.

Machtsmiddelen die de misbruiker ook hanteerde

Wanneer we gedragstherapie vergelijken met het seksueel misbruik zelf, valt op dat het dezelfde middelen gebruikt om gedrag af te dwingen als de misbruiker deed: verleiding en dwang. Het is dan ook geen wonder te noemen dat deze therapieën, bij mensen die seksueel misbruikt zijn, vaak niet aanslaan. Dat betekent niet dat zij ‘onbehandelbaar’ zijn of ‘therapieresistent’. Het betekent vaak wel dat er iets anders nodig is dan de cognitieve gedragstherapieën die meestal ingezet worden.

Therapeuten zijn vaak bang om naar het trauma toe te gaan

Veel therapeuten zijn huiverig om direct naar het trauma toe te gaan en slachtoffers gaan soms mee in die angst. Maar als een therapie niet naar het trauma toegaat, doet het niets aan de meest basale angst van het slachtoffer: de angst voor het trauma zelf. Wanneer het slachtoffer deze angst onder ogen kan zien is de winst enorm. Het is vaak de eerste stap uit de overleving en in het leven.

Doe de partnercheck

Doe de partnercheck

Wanneer je als therapeut betrokken bent bij iemand die seksueel misbruik heeft meegemaakt, is het van belang om te weten of je klant een partner heeft. Partners kunnen een belangrijke rol spelen bij het welslagen, dan wel mislukken van de therapie. Bovendien ligt voor partners secundaire traumatisering op de loer. Alle reden dus om de partnercheck te doen!

Wat is de partnercheck

Een partnercheck is een setje vragen waarmee je controleert of er een partner is en welke rol deze speelt in het leven van jouw klant. Dit kan zowel positief als negatief zijn, afhankelijk van de relatie die jouw klant met zijn of haar partner heeft. De partnercheck is een lijstje vragen waarmee je deze relatie in beeld brengt.

Partner in beeld

Naast de invloed op jouw klant, is het ook wijs te inventariseren of de partner een eigen hulpvraag heeft. Omgaan met de, soms desastreuze, lange termijn gevolgen van seksueel misbruik is ook voor partners bepaald geen pretje. De partner-check is een lijstje vragen waarmee je de (positieve dan wel negatieve) betrokkenheid van een partner kunt checken. Het is handig om dit al vroeg in de begeleiding mee te nemen, zodat je als therapeut op de hoogte bent.

De Partnercheck

  1. Heb je een relatie?
  2. Is je partner op de hoogte van het feit dat je in therapie bent?
  3. Is je partner op de hoogte van het seksueel misbruik?
  4. Vind je het prettig als ik contact opneem met je partner?
  5. Heeft je partner behoefte aan hulpverlening?

Als therapeut is het belangrijk om er te zijn voor je klant. Als de klant liever niet heeft dat de partner bij de therapie wordt betrokken, dan is dat natuurlijk een wens die je respecteert. Toch is het ook van belang dat de partner in beeld komt bij de therapie, op zijn minst als onderwerp van gesprek.

Terugkomen op de partnercheck

Vaak kun je wat later in het traject, wanneer er voldoende vertrouwen is opgebouwd, terugkomen op de partner en de problemen die daar mogelijk spelen. Partners krijgen immers ook te maken met de veranderingen die, door therapie, in jouw klant ontstaan. Hoe de partner hiermee omgaat is een grote factor in het welslagen van de therapie.

De betrokken partner

De betrokken partner

Wanneer een overlever van seksueel misbruik in therapie komt, is het goed om de partnercheck te doen. Heeft die persoon een partner? Heeft hij of zij een wens met betrekking tot die partner én gaat het wel goed in hun relatie? Wanneer er sprake is van een positief betrokken partner, is het dan verstandig om ook met de partner te spreken?

Praten met de betrokken partner

De overlever is in dit geval de primaire klant en zijn of haar wensen richting de partner zijn natuurlijk richtinggevend. Toch is er wat voor te zeggen om aan te dringen op een ontmoeting met de partner. Er zijn namelijk hele goede redenen aan te voeren om de partner te willen spreken.

Drie redenen om de betrokken partner te spreken

  1. De betrokken partner is deelgenoot van het probleem
  2. De betrokken partner heeft invloed op het al dan niet slagen van de therapie
  3. De betrokken partner kan een eigen hulpvraag hebben, die voortvloeit uit het betrokken zijn bij een getraumatiseerde geliefde

De betrokken partner is deelgenoot van het probleem

Het heeft me altijd verbaasd dat geen enkele therapeut me ooit heeft gevraagd om mijn partner mee te nemen naar therapie. Er speelde van alles in mijn relaties, we hadden het er vaak over, maar we keken uitsluitend naar mijn rol daarin. Het gebeurde zelfs andersom: in de relatietherapie, waar we als koppel naar toe gingen, werd er op onze individuele problemen ingestoken. Ik ‘moest’ naar haptonomie. Ik kreeg hierdoor de indruk dat ‘ons probleem’ in feite ‘mijn probleem’ was. Ik heb inmiddels heel duidelijk ervaren dat de koppels die het redden, juist degenen zijn die het verleden van seksueel misbruik als een gezamenlijk probleem definiëren.

De partner heeft invloed op het al dan niet slagen van de therapie

De partner kan een belangrijke factor zijn in het al dan niet slagen van de therapie. Therapie verandert mensen en alle verandering is moeilijk. In zijn aard is de mens geneigd om de status quo te behouden. Wanneer je in therapie werkt aan verandering, kan het niet anders dan dat de partner daarmee te maken krijgt. Zijn of haar lief wordt mondiger, geeft grenzen beter aan, verandert. Wanneer de partner daarvan op de hoogte is, aan meewerkt en zelf ook in beweging is, dan kan er van de partner een positieve invloed op de therapie uitgaan. Is de partner niet betrokken bij de verandering, dan is het risico dat er grotere problemen ontstaan in de relatie.

De betrokken partner kan een eigen hulpvraag hebben

Partners van mensen die seksueel misbruikt zijn, hebben een zware opgave. Ze hebben allereerst hun eigen reactie op het feit van het misbruik. Ze zijn boos, verdrietig of anderszins geraakt door de pijn van hun geliefde. Daarnaast hebben ze te maken met de overlevingsmechanismen van hun lief. Wisselende stemmingen, moeite met intimiteit, problemen rondom de seksualiteit, depressies, angsten: voor je het weet ben je als partner niet meer gelijkwaardig, maar meer een mantelzorger. Zie dat maar eens vol te houden. Of om te buigen… Daar kan een partner best wat hulp bij gebruiken.

Hoe kun je de betrokken partner het beste helpen?

Na de eerste en belangrijkste stap: De partner betrekken bij de hulpverlening, is het belangrijk dat je de partner ook daadwerkelijk iets te bieden hebt. Een stukje educatie over wat seksueel misbruik is, wat de lange termijn effecten zijn en wat wél en juist ook níet werkt in het contact. Mijn nieuwe boek is daarvoor een passende bron van informatie. De partner kan hierin zijn of haar eigen problemen herkennen en dat brengt ook erkenning en mogelijk het doorbreken van schaamte binnen bereik. Het kan helpend zijn voor de partner om zich te realiseren dat hij niet de enige is.

Het boek Partners in beeld

Wil jij meer weten over de rol van de partner in therapie? Over de hulpvraag die partners hebben en waar partners zoal tegenaan lopen in hun worsteling met het seksueel misbruikverleden van hun lief? Lees dan het boek “Partners in beeld’

Te koop via het boekwinkeltje

Wat is EFT en wat is EFT? Wat? Er zijn er twee?

Wat is EFT?

Nog maar 3 jaar geleden, toen mijn eerste boek ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’ uitkwam, was EFT een nieuwe en veelbelovende techniek. EFT stond/staat voor Emotional Freedom Technique, een eenvoudig aan te leren techniek van klopjes op bepaalde acupunctuur-punten, waarmee je emoties vrij eenvoudig kunt reguleren.

Emotionele vrijheid

Tot dusver heel eenvoudig en goed te snappen. Emotionele Vrijheids Technieken dus. Over deze therapievorm, die je deels ook zelf thuis kunt uitvoeren schreef Thérése Bravenboer eerder al een blog: ‘Hoe gaat EFT om met herinneringen en herbelevingen?’

Wat is EFT twee?

In de partnerrelatie-therapie duikt sinds kort dezelfde afkorting op. Het verwarde me enigszins: klopjes en acupressuur in relaties? De link was voor mij niet heel logisch. Pas in gesprek met een nieuwe therapeute voor op de website begon het me te dagen. Het ging hier niet om Emotional Freedom Techniques maar om Emotionally Focused Therapy. Weer zo’n fraaie Amerikaanse naam.

Emotionally Focussed Therapy – relatietherapie

Het idee achter de Emotionally Focussed Therapie is dat mensen hun behoefte gaan uitspreken naar elkaar. Volgens de website kent deze therapie drie fases:

  • Bewustworden van de patronen in jullie relatie
  • Uitspreken van de angsten en behoeften binnen dat patroon
  • Uit het patroon stappen en elkaar hulp en ondersteuning vragen

EFT relatietherapie na seksueel misbruik?

De Emotionally Focussed relatietherapie is een nieuwe trend, overgewaaid vanuit Amerika. In de Amerikaanse situatie is het uitgebreid getest. In de Nederlandse situatie zijn er bij mijn weten nog geen uitgebreide tests uitgevoerd. Wel denk ik dat het idee past bij waar hulp aan stellen van wie één of beide partners misbruikt is, over zou moeten gaan.

Oude wijn in nieuwe zakken? Of echt iets nieuws?

Is EFT-relatietherapie nieuw? Ik denk eigenlijk dat het een toepassing is van een aantal bestaande dingen in een nieuwe combinatie. Bewustwording staat aan de basis van elke therapie. Zonder je bewust te zijn van wat er gebeurt, kun je niet aan de slag. Stap twee, het benoemen van angsten en behoeften lijkt sterk verwant aan de geweldloze communicatie. De derde stap, het ‘uit het patroon stappen’ en vragen om wat je nodig hebt, is ook redelijk voor de hand liggend. De vernieuwende waarde van de EFT-relatietherapie ligt dan ook vooral in de toepassing van al deze kennis op relaties.

EFT en EFT-relatietherapie

Hoe onhandig is het dat twee therapieën dezelfde naam hebben? In elk geval zorgt het voor verwarring over welke vorm van therapie. Er zijn meer therapieën die op deze manier verwarrend zijn. Zo is Cognitieve Gedrags Therapie (CGT) in Nederland iets heel anders dan de therapie van dezelfde naam in Amerika, waardoor deze therapie ten onrechte in Nederland het predicaat ‘evidence based’ draagt.

Bij welke EFT ben je? Laat het je uitleggen

Wanneer je bij een therapeut aanklopt die EFT geeft, kijk dan even goed over welke het gaat. Is het die therapie met klopjes waar je veel zelf kunt doen? Of is het juist die relatietherapie waarbij je uit je patronen moet stappen. Zodat wat er geboden wordt, klopt met je verwachtingen.