De weg van de misbruikte jongen – Henk Meulendijks

Het boek ‘De weg van de misbruikte jongen’ van Henk Meulendijks, vertelt het verhaal van een Maastrichtse jongen en zijn kennismaking met seks. De potloodventer die hem een portiek in lokt, maar ook de negatieve kleur van de boodschappen van zijn ouders over seksualiteit, maken dat Henk een seksverslaving ontwikkelt. Seks is immers vies, iets wat in heimelijkheid gehuld is.

Seksverslaving kent vele vormen

Het is niet zozeer de vorm die de seksverslaving aanneemt, legt Henk uit, maar het dwangmatige karakter ervan. Zelfbevrediging, het jagen op het volgende orgasme en het objectiveren van medemensen zijn manieren waarop seksverslaving zich kan uiten. Het boek opent met een korte zelftest waarbij de lezer kan zien in hoeverre er bij hem of haar sprake is van een seksverslaving. Maar hoe kom je daar vanaf, in een wereld waarin ‘mannen willen altijd seks’ normaal gevonden wordt?

De reis van Henk

Om een oplossing te vinden voor zijn verslaving, vindt Henk veel heling in Reiki en Innerlijk Kind werk. Ook reist Henk naar onder andere Peru en Zuid Frankrijk. Hij neemt deel aan ayahuasca-ceremonies en in het boek deelt hij zijn ervaringen en die van anderen die hij vervolgens begeleidt.

De spirituele wereld

Een deel van de antwoorden vind Henk in de spirituele wereld, via channelling en het werken met energieën. Door zich te verbinden met zijn eigen intuïtie, met zijn innerlijk, ‘Kleine Henk’ en door steeds weer zichzelf te laten confronteren met de invloeden van het verleden vindt hij langzaam zijn weg in het leven.

Een gelukkig mens

Henk is een gelukkig mens die zijn weg heeft gevonden. Het leven is veel rijker als je niet constant op zoek bent naar datgene wat je niet bevredigt. Ook zijn seksualiteit is geheeld, zodat hij zich niet langer door zijn seksverslaving hoeft te laten leven. In plaats daarvan is er plek in zijn leven voor echt contact, echte intimiteit en waarachtig samenzijn.

Bestel het boek in de voorverkoop

Naar verwachting komt het boek half oktober op de markt, maar jij kunt het nu al bestellen! Dan ben je straks één van de eersten die het boek in bezit heeft. Bovendien help je ons daarmee de eerste oplage te bekostigen.

Klik hier om te bestellen

Een blog van Jackelien Cerrone over oude boosheid

Als je seksueel misbruikt bent, zit je vol met oude boosheid. Ook als je die boosheid niet voelt. Die boosheid mag gevoeld en erkend worden.

Sommige mensen die misbruikt zijn, zijn nooit boos

“Nee, ik voel geen boosheid”, zegt ze. “Wel verdriet. Heel veel verdriet. Maar geen boosheid. Ik ben eigenlijk nooit boos.”
Is dat niet vreemd? Als je slachtoffer bent van seksueel misbruik zou je daar toch boos over moeten zijn? Als je hoort dat je buurman zijn dochtertje misbruikt, dan word je toch woedend? Waarom dan niet als het om jezelf gaat? Er móét wel boosheid zijn.

Boosheid is diep weggestopt

Als je geen boosheid voelt, is dat omdat je het heel diep hebt weggestopt. Daarmee is het onbewuste boosheid geworden. Onbewuste boosheid veroorzaakt spanningen in je lichaam. Die spanningen veroorzaken uiteindelijk lichamelijke, emotionele en psychische klachten. Depressie bijvoorbeeld. Daarom zeg ik altijd: “Ben je nooit boos, maar zit je wel vol spanning? Die onbewuste boosheid moet eruit.”

Anderen lijken altijd boos

Andere mensen die misbruikt zijn, zijn eigenlijk altijd boos of vaak en snel boos. Of altijd knorrig, geïrriteerd en ontevreden (dat is een lichte vorm van boosheid). Hun boosheid zit altijd dicht onder de oppervlakte. Zij hebben er last van, want ze willen niet boos doen tegen hun partner of hun kinderen. Maar die oude, machteloze boosheid zit onder de oppervlakte en die moet eruit.

Boosheid en verdriet zijn twee kanten van dezelfde medaille

Boosheid en verdriet zijn reacties op dingen die je niet wilt. Als je iets niet wilt en je hebt het gevoel dat je iets kunt doen, dan word je boos. Heb je het gevoel dat je niets kunt doen, dan voel je verdriet. Logisch dus, dat misbruikte kinderen niet boos zijn. Want ze kunnen niets doen. Zij zijn machteloos.

Boosheid heb je nodig, het heeft een functie

Boosheid is energie, het is de energie waarmee je je grenzen kunt aangeven. Je gebruikt boosheid om voor jezelf op te komen en om jezelf te verdedigen. Als je seksueel misbruikt bent, heb je vaak niet geleerd om op een gezonde manier met boosheid om te gaan of je grenzen aan te geven. Daarom zit je vol met oude boosheid. Ook als je die boosheid niet voelt.

Hoe raak je die oude boosheid kwijt?

Hoe raak je die innerlijke boosheid kwijt? Op een kussen slaan helpt niet.
Dat arme kussen heeft jou niets gedaan. Het heeft ook meestal geen zin om alsnog de dader te confronteren, want je krijgt van de dader toch niet wat je nodig hebt. Hoe raak je dan die boosheid op een goede manier kwijt?

Visualisatie en het onderbewuste

Alles wat in je onderbewuste zit, kun je beïnvloeden met visualisatie.
Visualisatie is denken in beelden. Dat werkt heel anders dan denken in woorden.

Middels visualisatie voel je hoe het oplost

Denken in woorden gebeurt alleen in het rationele brein, de neo-cortex. De rest van het brein (het onderbewuste) ‘denkt’ in beelden. De visualisatie-beelden worden gezien door je onderbewuste en hebben direct een heel krachtig effect op hoe je je voelt. Als je visualiseert dat een probleem wordt opgelost, dan vóélt het ook alsof het wordt opgelost. Zo kun je met visualisatie emotionele problemen oplossen, die in het echte leven niet op te lossen zijn.

Boosheid met visualisatie te lijf gaan

Met visualisatie kun je je boosheid op een goede manier uit je lijf krijgen.
Als het om misbruik gaat, dan gaat dat zo: Boosheid is energie. Met visualisatie gaan we die energie losmaken en dan direct op een goede en veilige manier uit je lichaam gooien. Jij blijft er niet mee zitten, het gaat eruit. Dan voel je opluchting, omdat je eindelijk verlost bent van die boosheid. En je voelt de spanning uit je lichaam wegglijden.

Niet alleen de boosheid, maar meer emotionele lasten van het hele trauma kunnen opgelost worden met een goede visualisatie. Wat je toen nodig had, kun je nu alsnog krijgen in een visualisatie. Bijvoorbeeld troost, of bescherming. Wat niet te verwerken is, veranderen we met visualisatie een beetje. Het is alsof je je herinneringen verandert. Ook dan voel je dat er een enorme last van je schouders glijdt. Rationeel weet je wel dat het niet echt is wat je visualiseert, maar het onderbewuste trapt er wel in. Die krijgt eindelijk wat het nodig heeft. Dan kun jij het verleden loslaten.

Zoals een klant van mij het omschrijft:

“Er is héél veel veranderd sinds het consult. Het is alsof je aan een draad hebt getrokken, waardoor die hele kluwen los ging. Ik wist dat het er zat, maar niet dat het zó diep verbonden was met mijzelf. En nu is het los. Ik kan weer ademen.”

Jackelien Cerrone

Gonny Spexgoor schrijft deze recensie over de voorstelling: “In het licht“. In de voorstelling staat het levensverhaal van Karin Bloemen centraal.

Voorstelling: ‘In het licht’

Vorige week ben ik  naar de voorstelling  “ in het licht” geweest in het theater te Lochem. Over het leven van Karin Bloemen en haar twee zussen. Ze zijn als kind seksueel misbruikt door hun stiefvader.

Aangrijpende solo voorstelling

De voorstelling is aangrijpend. Het is een solo voorstelling, gespeeld door Lisse Knaapen, met prachtige muziek en zeer sterkte teksten gemaakt door van Ellen ten Damme.
Centraal staat het pijnlijke leed dat je overkomt als slachtoffer, je angsten, je kwetsbaarheid, je eenzaamheid  en het overleven in je dagelijkse leven.

De moeite waard om te gaan zien

De voorstelling is zeer de moeite waard voor hulpverleners en naasten van “overlevers” om de gebeurtenis (een beetje) beter te begrijpen. De voorstelling komt echt binnen.

Het is nooit jouw schuld

De kern van het verhaal is:  “Het is nooit jou schuld”
De voorstelling is tot en met juni 2022  in vele theaters in het land te zien.

solostories.nl

Gebaseerd op ‘Mijn ware verhaal’

De voorstelling is gebaseerd op het boek: Mijn ware verhaal van Karin Bloemen. Nu ben ik met het boek aan het lezen dat Karin geschreven heeft. Dit is natuurlijk veel uitgebreider dan de voorstelling, het geeft nog meer inzicht in het gezinsleven en de rol van familie, het wegkijken van de omgeving en hoe de dader te werk gaat.

Al met al een heftig verhaal!

Mijn ware verhaal, Karin Bloemen

Karin Bloemen over de voorstelling ‘In het licht’:

“Ik vind het heel bijzonder dat er naar aanleiding van Mijn ware verhaal een theatervoorstelling komt. In mijn eigen theatervoorstellingen zat wel eens een kleine verwijzing naar mijn jeugd, maar het is nooit echt het (hoofd)onderwerp geweest. Eén van de redenen dat ik het boek geschreven heb, is dat ik anderen die vergelijkbare dingen hebben meegemaakt of er op dit moment mee te maken hebben, wil helpen met het gevecht dat ze leveren en met de angsten die ze moeten overwinnen. De belangrijkste boodschap voor hen is toch: ‘als je niet praat, bescherm je de dader, niet jezelf.’ Deze theatervoorstelling vind ik een geweldige aanvulling voor deze belangrijke missie!”

Heb jij  te maken, of te maken gehad met seksueelmisbruik en heb je ondersteuning of luisterend oor nodig, praten helpt bij de verwerking en helen.

Gonny Spexgoor

Omgeving Twente & Achterhoek

Stijn Schenk

Stijn Schenk heeft indertijd meegewerkt aan het boek ‘Partners in beeld’. Maar daar bleef het niet bij. Samen met Legien zet hij zich in voor betere ondersteuning voor partners en koppels die te maken hebben met de langetermijngevolgen van seksueel misbruik.

Project ‘Samen Helen’

Vanuit project “Samen Helen” heeft Stijn Schenk met Legien Warsosemito-Schenk een toolkit voor partnerondersteuning na seksueel geweld uitgebracht. Uit onderzoek blijkt dat partnerondersteuning van wezenlijke invloed is op een gezonde verwerking van seksueel geweld. Over hoe die ondersteuning door partners kan worden gegeven is helaas nog weinig praktische informatie beschikbaar. Project “Samen Helen” brengt daar nu eindelijk verandering in en stelt deze toolkit gratis digitaal beschikbaar via https://samen-helen.nl/toolkit/ 

De toolkit

In de toolkit wordt besproken wat seksueel geweld is, wat de impact ervan kan zijn op psychisch, sociaal-emotioneel en seksueel vlak en hoe overlevers daarmee kunnen omgaan. Ook biedt de toolkit informatie over wat je als partner moet weten en kunt doen voor jezelf en je geliefde.

Ervaringsdeskundigen

Stijn Schenk van project “Samen Helen”: “Vanuit onze eigen ervaring en uitgebreid onderzoek bespreken we hoe je in liefde en verbinding door moeilijke tijden heen kunt komen en waar je hulp en ondersteuning kunt vinden. Daarbij besteden we aandacht aan zowel hoofd en hart als aan handen, dus zowel aan kennis en begrip als aan handelingsperspectief.”

Over project Samen Helen

In 2021 zette Stijn Schenk samen met zijn partner Legien Warsosemito Schenk het project Samen Helen op. Op basis van hun eigen ervaring, wetenschappelijk onderzoek en diepgaande gesprekken met overlevers van seksueel geweld en organisaties uit de volle breedte van het slachtofferdomein ontwikkelt Samen Helen praktische hulpmiddelen. Hiermee biedt het project een waardevol handboek naar overlevers en hun directe omgeving om hen te ondersteunen in hun zoektocht naar herstel. Project Samen Helen wordt (financieel) gesteund door het Fonds Slachtofferhulp. Eerder publiceerde Samen Helen al de #metoogespreksetiquette.

Over Stijn en Legien

Legien durfde pas na 12 jaar in haar relatie met Stijn over haar trauma te praten. Niet alleen zij, maar ook hij had zich erg alleen gevoeld. Zij stopte het trauma weg, hij voelde dat hij haar niet echt kon bereiken. Ze bouwden een leven en een gezin op, maar toch klopte er iets niet. Alles viel op zijn plek toen Legien over haar trauma vertelde.

Samen verder zoeken

Een opluchting voor beiden, maar ook een start van een enorme zoektocht. Want hoe ga je daar alleen en samen mee om? Intimiteit werd beladen en dat is niet wenselijk in een relatie. Ze hebben hier zowel individueel als gezamenlijk hard aan gewerkt zodat hun relatie behouden en versterkt werd. De kennis en ervaring die Stijn en Legien hebben opgebouwd, delen ze graag met andere koppels om hen te ondersteunen in deze reis. Als #MeToo Coach en vertrouwenspersoon begeleidt Legien organisaties rond beleid en voorlichting over seksueel grensoverschrijdend gedrag. Stijn Schenk is graphic educator en zet de kracht van beeld en woord in om maatschappelijke en persoonlijke kwesties begrijpelijk te maken.

Bij Ivonne Meeuwsen heb ik de basisopleiding “Hulp bieden na seksueel misbruik” gevolgd. Een mooie aanvulling op mijn werkervaringen en overige (bij)scholing die ik heb gevolgd. Hieronder vinden jullie mijn ‘eindwerkstuk’. Ik heb het Levenswiel uit de training aangepast voor het werken met mijn eigen doelgroep: kinderen. Het levenswiel en hoe dit toe te passen na seksueel misbruik, wordt nader uitgelegd in het boek ‘De impact van incest op alle levensgebieden‘ van Mariël Groenen.

Wie ik ben en wat ik doe

Ik ben Inge Smit en heb een pedagogische achtergrond en daarnaast heb ik de Post hbo –opleiding seksuologie gevolgd. Ik heb mijn eigen praktijk, Praatjes enzo. Ik geef seksuele voorlichting en begeleiding aan kinderen, jongeren en mensen met een verstandelijke beperking. De meest kwetsbare groepen als het om seksueel misbruik gaat.

Goede voorlichting is mijn inziens de basis voor het aangaan van prettige en veilige relaties en seks en kan ongewenste ervaringen helpen voorkomen. Daarvoor is het ook nodig om taboes te doorbreken door seksualiteit en seksueel misbruik makkelijker te bespreken.

Het levenswiel als instrument

Tijdens de opleiding van Ivonne vertelde zij o.a. over het levenswiel. Door het bespreken van het levenswiel kan je de effecten van het seksueel misbruik beter in beeld brengen. Omdat het voor mijn doelgroepen belangrijk is om beeldend te werken, is dit voor mij een mooie methode om toe te passen. Het levenswiel zoals Ivonne dit aanbiedt, sluit echter niet voldoende aan bij mijn doelgroepen. Daarom heb ik deze aangepast voor kinderen en wat actiever gemaakt.

Aangepaste levensgebieden

Allereerst heb ik gekeken naar de levenswiel gebieden en deze aangepast voor kinderen. Ik kom uit op de volgende 8 gebieden:

* Gezin, ouders, familie
* Vrienden/vriendinnen
* Hoe voel je je in je hoofd
* School
* Vrije tijd
* Je lijf
* Hoe kijk je naar jezelf
* Toekomst

Laat het kind een cijfer geven

Per gebied mag een kind het gebied een cijfer geven. Dit cijfer kan het kind kiezen door op een cijfer 0- 10 in de ruimte te gaan staan. Ik geef het kind de regie door hem/haar te laten bepalen in welke volgorde de gebieden besproken worden. Dit kan eventueel ook door lootjes te trekken, wat het nog extra speels maakt.

Drie vragen

Bij het inkleuren van het wiel bespreek ik per gebied de volgende vragen:

1. Welk cijfer geef je dit gebied van de periode voor het misbruik? (als hier sprake van is)
2. Welk cijfer geef je dit gebied nu?
3. Waar zit hem dat in?

Waar heeft het kind het meeste last van?

Als alle gebieden zijn ingevuld, heb je een overzicht van waar het kind het meeste last van ervaart. Dit zou je als eerste kunnen bespreken, maar mijn voorkeur is om dit aan het kind zelf over te laten. Welk gebied wil je als eerste aanpakken. Wat is nodig om het wiel beter te laten draaien/rijden? Daarmee ga je vervolgens met verdiepende vragen aan de slag.

Verdiepende vragen

Enkele eerste vragen zijn:

• Wat is er nodig om je op dit gebied beter te voelen?
• Welk cijfer wordt het dan?
• Naar welk cijfer wil je toe?

Per gebied kun je dan gaan doorvragen. Ik geef hieronder enkele voorbeeld vragen per levensgebied. Uiteraard stem ik deze af op leeftijd en niveau. Eventueel kun je de gebieden nog verduidelijken met plaatje of pictogrammen.

Gezin, ouders, familie

• Met wie kan je erover praten?
• Zijn er gelovers en niet gelovers?
• Hoe veilig voel je je thuis?
• Hoe komt dat?

Vrienden/vriendinnen

• Weten je vrienden/vriendinnen van het misbruik?
• Hoe is het om een geheim te hebben?
• Kunnen vrienden/vriendinnen aan je zien of merken wat er gebeurd is?
• Zou je willen dat zij ervan zouden weten?

Hoe voel je je in je hoofd

• Hoe vaak denk je nog aan het misbruik?
• Droom je er nog over?
• Moeite met concentratie?

School

• Hoe gaat het op school?
• Is er een juf/meester/mentor op de hoogte?
• Hoe zou het zijn als iemand van school weet wat er gebeurd is?

Vrije tijd

• Zijn er veranderingen?
• Beleef je er nog evenveel plezier aan?

Je lijf

• Heb je lichamelijke klachten?
• Hoe kijk je nu naar je lijf?
• Voel je je vies?

Hoe kijk je naar jezelf

• Is er sprake van schuld of schaamte gevoelens?

Geef psycho-educatie!

Toekomst

• Hoe zag jouw toekomst er eerst uit?
• Wat is daarin veranderd?
• Hoe kijk je naar relaties en seksualiteit in de toekomst?

Evaluatie met het levenswiel

Van tijd tot tijd kun je nog eens naar het levenswiel teruggrijpen en kijken of het daadwerkelijk beter is geworden.

• Geeft het kind nog hetzelfde cijfer?
• Worden er andere dingen belangrijker?

Met het levenwiel heb jij, maar belangrijker nog, heeft het kind overzicht en weet het waar jullie mee bezig zijn.

Meer weten over Inge Smit en hoe zij werkt? Kijk op haar pagina.

Onderzoek naar plegers

Met toestemming van de auteurs publiceer ik hier het onderzoek ‘Plegerkenmerken van seksueel kindermisbruik in de sport vanuit slachtofferperspectief’ van Vertommen e.a.

De moeilijkheid bij onderzoek naar plegerkenmerken

Onderzoek naar plegers is moeilijk uitvoerbaar, omdat er in feite alleen bekende plegers geïnterviewd kunnen worden. Dit is doorgaans de veroordeelde zedencrimineel. Deze groep is niet representatief voor de gehele groep plegers, omdat met name de incestpleger hierin ondervertegenwoordigd is (Bij incest wordt door loyaliteitsverstrengelingen nog minder vaak aangifte gedaan).

Plegerkenmerken vanuit slachtofferperspectief

Het is een verfrissende benadering om plegerkenmerken te onderzoeken door er slachtoffers naar te vragen en dat is wat dit onderzoek heeft gedaan. Dit onderzoek beperkt zich daarnaast tot plegers binnen de sportwereld. Het beeld wat daaruit ontstaat is dan ook niet op alle plegers toe te passen. Meer onderzoek zou nodig zijn voor een bredere groep plegers.

Cijfermatige resultaten

Het onderzoek vergelijkt prevalentiecijfers van het onderzoek met de prevalentie in de berichtgeving over seksueel misbruik in de media. Daaruit blijkt dat de media vooral focussed op mannelijke plegers, coaches en trainers, terwijl in werkelijkheid maar liefst 45% van het misbruik door medesporters wordt gepleegd. Ook heeft de media het alleen maar over mannen, terwijl 24% van de slachtoffers (ook) vrouwelijke plegers melden.

Het kwalitatieve onderzoek

Doordat het verdere kwalitatieve onderzoek slachtoffers die ten tijde van het misbruik 16+ waren uitsloot, zijn alle acht slachtoffers die hieraan deelnamen misbruikt door een trainer. (Onduidelijk is of dit betekent dat jongere slachtoffers vaker door trainers/autoriteiten worden misbruikt.) Verder gaat het in alle gevallen om slachtoffers van meerjarig seksueel misbruik.

Het beeld van plegerkenmerken vanuit het slachtoffer gezien

Het algemeen beeld dat over plegers ontstaat vanuit dit onderzoek, ziet er als volgt uit. Uiteraard is meer onderzoek noodzakelijk en dit is slechts mijn selectie uit het onderzoek.

De kenmerken die meerdere slachtoffers noemen zijn:

• Nood aan controle en bevestiging
• Aanzien binnen de sport
• Nauwelijks leven buiten de sport

Naast persoonlijkheidskenmerken komen ook kenmerken van de interactie naar voren:

• Contact zoeken buiten de sport om
• Machtsmisbruik
• Afzondering/isolatie van het slachtoffer
• Bestraffing, bedreiging en chantage

Kenmerken van de omgeving:

• Blind vertrouwen in de trainer
• Meerdere slachtoffers (zes van de acht)

Het hele onderzoek is zeker de moeite waard om te lezen. Met permissie deel ik het dan ook hier: Plegerkenmerken van seksueel misbruik in de sport vanuit slachtofferperspectief

Wat leren we hieruit?

Wanneer het gaat om misbruik te voorkomen, dan denk ik dat het belangrijk is om de focus te verleggen van het ‘kinderen weerbaar maken’. Het leeftijdsverschil alleen al maakt dat dit onbegonnen werk is. In plaats daarvan kunnen we aan omgevingsfactor één, blind vertrouwen, zeker iets doen. Met #metoo in het achterhoofd en de uitkomsten van commissie De Vries (1 op de 8 sporters heeft te maken met seksueel misbruik) is het naïef om een coach of trainer blind te vertrouwen.

Pas op voor te grote ego’s

Als het gaat om machtsmisbruik: dit laat zich veelal ook zien in andere gedragingen van plegers, niet slechts in het seksueel misbruik gedeelte van hun activiteiten. De grootste egos uit de sportwereld, de mensen die zich met grote geldingsdrang moeten bewijzen, die zich onaantastbaar wanen … hebben in elk geval één van de plegerkenmerken. Ik heb het al eerder gezegd: een beetje paranoïa is misschien zo gek nog niet.