Recensie: Verlamd van angst van Agnes van Minnen

Geplaatst op door
2

Verlamd van angst

Het boek van Agnes van Minnen gaat over het overwinnen van de angst. Angst als belangrijkste symptoom van post traumatische stress. Het boek maakt uitgebreid duidelijk dat verlamming, bevriezing een veel voorkomende reactie is op een situatie van seksueel geweld. Dat deze automatische reactie een overlevingsreactie is, die passend is voor wat er op dat moment gebeurt. Dat is de verdienste van dit boek.

De vlag dekt niet de lading

Als de subtitel van het boek was ‘Herstellen van PTSS’ dan had ik er minder moeite mee gehad. Maar de ondertitel luidt: ‘Herstellen na seksueel misbruik’. Als zodanig kan ik het boek niet onderschrijven. Het boek gaat diep in op PTSS en de therapie die daar (volgens de auteur) bijhoort, maar besteed weinig tot geen aandacht aan andere gevolgen van seksueel misbruik en hoe je daarmee om kunt leren gaan.

Geen PTSS en toch seksueel misbruikt?

Heb je geen PTSS, dan heb je niet veel aan het boek. Het zou je zelfs in de war kunnen maken. De auteur stelt dat het vertonen van allerlei overlevingsreacties hetzelfde is als een PTSS. Daarmee gaat de auteur volledig voorbij aan alle andere afweermechanismen en langetermijneffecten, die dikwijls leiden tot andere diagnoses. Ik ben zelf niet zo’n fan van diagnosticering bij seksueel misbruik, maar áls je een diagnose geeft, zorg dan wel dat die tenminste klopt.

Onjuistheden en discutabele statements

De stelligheid waarmee de auteur een aantal discutabele stellingen poneert geeft te denken. Zo stelt zij dat iemand die seksueel misbruikt is, dit niet kan vergeten. Dat is in het licht van de huidige stand van de wetenschap absoluut niet bewezen. Denk alleen al aan het recente werk van Bessel van der Kolk over hoe lichaam, brein én geest betrokken zijn bij het opslaan van ervaringen. Daarnaast stelt zij dat, als je herinneringen hebt van vóór 3 jaar oud, dit waarschijnlijk valse herinneringen zijn. Dit staat haaks op recente onderzoeksresultaten, die juist aantonen dat spontaan opgekomen herinneringen naar aanleiding van een trigger, vaak ondersteund worden door zogeheten steunbewijs. Zie bijvoorbeeld dit artikel van Elke Geraerts. Hoe het ook zit, over het hervinden van herinneringen en de manier waarop het geheugen werkt, is de wetenschap nog lang niet uitgedebatteerd, dus een stellige bewering hierover is per definitie onwetenschappelijk. Hier en daar slaat zij de plank dus stevig mis. (zie mijn blog over baby- en peutermisbruik).

Weinig aandacht voor het brede palet van mogelijkheden in de hulpverlening

De auteur is stellig: Bij PTSS hoor je EMDR of Cognitieve traumatherapie te krijgen. Dat is jammer, want niet alleen zijn beide therapievormen behoorlijk belastend, ze werken voor tenminste 35% van de mensen (die daadwerkelijk PTSS hebben en dat zijn lang niet alle slachtoffers van seksueel misbruik!!!) niet of zelfs negatief. Zie hier mijn artikel daarover. Bij Complexe PTSS (bijvoorbeeld bij langdurig en herhaald misbruik) is de kans dat het niet werkt nog groter. Bovendien zijn er vele alternatieven voor EMDR en Cognitieve traumatherapie waar de auteur in haar boek bijna volledig aan voorbij gaat.

Het boek gaat niet over seksueel misbruik

Agnes van Minnen verliest voor mij aan geloofwaardigheid als ze alle succesvol geheelde slachtoffers van seksueel misbruik op het conto van traumatherapie en EMDR schuift, alsof dat de enige weg naar herstel is. Alle andere vormen van therapie gooit ze op één grote hoop als zijnde ’te weinig traumagericht’. Stabiliseren versus traumagerichtwerken is niet hetzelfde als ‘alle vormen van therapie’ versus ‘EMDR en Cognitieve traumatherapie’ en dit valse vergelijk zie ik terug in alle bewijsvoering rondom EMDR. Nergens heb ik nog een onderzoek gezien dat EMDR zinvol vergelijkt met enige bestaande vorm van therapie anders dan Cognitieve traumatherapie. Op de bewijsvoering voor Cognitieve traumatherapie is overigens ook één en ander af te dingen, vooral als je kijkt naar wat er in Nederland onder de noemer Cognitieve traumatherapie verkocht wordt. Zie mijn artikel hierover hier.

Het boek maakt de pretentie dat het gaat over herstel na seksueel misbruik niet waar. Daarnaast gaat het voorbij aan allerlei alternatieven voor de vorm van hulpverlening die de auteur bedrijft. Haar ervaringen in haar praktijk lijken haar beeld over seksueel misbruik te kleuren. Mogelijk helpt zij alleen mensen die last hebben van een PTSS. Zonder enige gene veralgemeniseert zij haar persoonlijke ervaringen en presenteert ze als wetenschappelijk onderbouwd. Als het gaat om alle andere gevolgen van seksueel misbruik, komt zij slechts met het in mijn ogen wat lafhartige: ‘Sommige slachtoffers worden verdrietig en moeten nog verwerken dat ze een nare jeugd hebben gehad.’

Pluspunten en minpunten

Pluspunten van het boek

  • De heldere uitleg over overlevingsreacties ontschuldigt slachtoffers
  • De voorbeelden uit de praktijk zijn aansprekend
  • Het boek geeft duidelijk aan dat helen mogelijk is

Minpunten van het boek

  • Overdreven claims over de effectiviteit van met name EMDR en Cognitieve gedragstherapie
  • Heel veel herhaling van hetzelfde, met name in het tweede deel van het boek
  • Het boek gebruikt de termen seksueel misbruik en seksueel geweld door elkaar, wat maakt dat het lijkt alsof de twee synoniem zijn

Voor wie kan het boek nuttig zijn?

Het eerste deel van het boek kan nuttig zijn voor mensen die veel schaamte en schuld voelen over hun eigen reactie op het seksueel misbruik dat hen is aangedaan. De uitputtende voorbeelden van hoe dit soort reacties eruit zien en steeds de herhaling van het nut van die reacties (namelijk het overleven van een bedreigende situatie) kan helpen om te ontschuldigen en de schaamte voorbij te komen. Dit gaat overigens wel ten koste van de leesbaarheid van het boek.

Deel twee van het boek, waar het zegt te gaan over herstel, dekt de lading niet. Mocht je last hebben van (enkelvoudige) PTSS als gevolg van een eenmalig incident van seksueel geweld, dan kan het je helpen om de voorgestelde therapieën te volgen.

Toch kopen? Het boek is verkrijgbaar via Bol.com

Recensie: Bevrijd door traumaverwerking en healing

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het boek BEVRIJD van Dimphy Boetzkes

Dimphy Boetzkes heeft een grote droom: dat passende therapie bereikbaar en betaalbaar wordt voor alle slachtoffers van seksueel misbruik. Dit is de reden dat zij haar boek heeft geschreven en een stichting heeft opgericht: Stichting Zielsverwanten

Twee ervaringsverhalen over heling
(of eigenlijk drie)

Het boek vertelt beknopt hoe Dimphy seksueel misbruikt is door haar opa, net als haar moeder voor haar. Haar weg naar steeds verdergaande heling kent, zoals de meeste helingsverhalen, vele vormen van therapie, waaronder Cranio Sacraal therapie, EMDR, Bekkenbodem-fysiotherapie, Shantala massage en meer.

Het verhaal van haar zoon

Het tweede ervaringsverhaal gaat over haar zoon. Haar zoon die door zowel een vrouw als door zijn opa is misbruikt. Het verhaal vertelt over de effecten die het seksueel misbruik heeft op zijn leven, over de onthulling, over therapie, maar ook over aangifte doen en erkenning vragen bij het Schadefonds geweldsmisdrijven.

Het derde verhaal, de ervaring van een ouder

Het derde ervaringsverhaal is eigenlijk het verhaal van Dimphy als ouder van een slachtoffer van seksueel misbruik. In korte, krachtige zinnen maakt zij voelbaar wat het met haar als ouder doet. Ze vertelt hoe ze worstelt met de opdracht vanuit de zedenpolitie om er niet met haar zoon over te spreken. Over de lange wachttijd tussen melden en aangifte doen en het uiteindelijke verhoor van de vrouwelijke dader (de opa is inmiddels overleden).

Andere punten uit de inhoud

Een meerwaarde is zeker ook de uitleg in het boek over het Schadefonds Geweldsmisdrijven en de manier waarop Slachtofferhulp Nederland daar hulp bij kan bieden. Dimphy Boetzkes heeft voor dit boek een aantal slachtoffers gevraagd wat zij als inspirerende tips hebben voor andere slachtoffers. Deze lijst is in het boek opgenomen.

 

Plus en minpunten

Pluspunten van het boek

  • Helder taalgebruik
  • Kort en krachtig verteld
  • Uniek perspectief vanuit de ouderpositie

Belangrijk pluspunt van het boek is dat met de aanschaf van dit boek, je Stichting Zielsverwanten ondersteunt in hun prachtige missie: Traumaverwerking mogelijk maken!

Minpunten van het boek

  • De meeste tips van slachtoffers zijn wat algemeen
  • Te kort (ik zou uitgebreider willen lezen over haar ervaringen)

Het boek is te koop bij Stichting Zielsverwanten. Wanneer je het daar koopt komt de hele winst ten goede aan de stichting, zonder tussenkomst van boekhandels.

 

Recensie #metoo van Jan den Boer en Caroline van Wijngaarden

Geplaatst op door
Beantwoorden

#metoo. Over seks, macht en verandering

Jan den Boer en Caroline van Wijngaarden schreven naar aanleiding van alle commotie rondom #metoo het boek ‘#metoo. Over seks, macht en verandering’ Een werk waarin zij helder uiteenzetten waar #metoo en de aandacht die er nu is voor seksueel misbruik toe kan uitnodigen.

#metoo gaat niet over de schandpaal

Een inmiddels veelgehoorde kritiek op #metoo gaat over het ‘schandpaal’-effect. Waar is de hoor en wederhoor, een belangrijk beginsel uit de rechtspraak? Als we daarin blijven hangen, in schuld en beschuldigen, dan missen we de kans die #metoo ons biedt. De auteurs noemen de transformatie die zij voor ogen hebben van #metoo naar #wetoo.

De oerknalvraag

Wat doe je nu? Dat is de vraag die zij ons uitnodigen om vooral aan onszelf en onze naasten te stellen. Wat je nu doet, is dat misbruik of niet? Dat is een belangrijke vraag, vooral in de intieme sfeer. Kom je vanuit ‘Ik wil’ of vanuit ‘zullen we samen’?

Verstand, emoties en gevoel

Seksualiteit wordt vaak als een oerdrift neergezet. Maar de mens is een cultureel wezen, wij leren omgaan met onze driften en emoties. Gevoel wordt vaak op één hoop gegooid met emoties. Maar emoties zijn oer, drang, overleving, overspoeling, terwijl gevoel verfijnd, afgestemd en samen kunnen zijn. Gevoel nodigt uit tot empathie. Als je in contact bent met je gevoel, kun je de ander niet misbruiken, want de ander is een spiegel van jezelf.

Empathie en seksualiteit

Juist het contact met ons gevoel zijn we kwijtgeraakt in de wereld van snelle seks, directe lustbevrediging en consumentisme. Een wereld die uitnodigt tot gebruik en misbruik en die juist hierdoor ook weinig bevrediging biedt. De snelle ‘fix’ is een op verslaving gebaseerde behoefte, die uiteindelijk weinig bevredigend is.

Oplossingen

De auteurs reiken ons een oplossing aan middels oefeningen uit de Tantra. Oefeningen die uitnodigen tot introspectie, tot het herontdekken en herwaarderen van onze persoonlijke grenzen én die van de ander. Daarmee bieden ze een uitweg uit de opgeklopte, geseksualiseerde maatschappij waarin seks ‘moet’, maar tegelijk weinig bevredigend is. Ze openen de deur naar een authentieke, respectvolle benadering van het thema seksualiteit en intimiteit.

Voor wie is het boek?

Het boek is voor iedereen die op zoek is naar een manier om zijn of haar weg te vinden in een wereld die de seksualisering beu is. Met name de oefeningen zijn simpel en voor iedereen toe te passen. Het is een goed boek voor iedereen die kiest voor verbinding.

Het boek is te koop via hun eigen website

 

Perspectief herstelbemiddeling

Geplaatst op door
Beantwoorden

Verder na seksueel misbruik – Hoe herstelbemiddeling kan helpen

Naast professionele hulp in de vorm van therapie, kunnen slachtoffers van seksueel misbruik behoefte hebben aan een vorm van contact met de misbruikpleger. Vaak hebben slachtoffers vragen. Bijvoorbeeld waarom het misbruik heeft plaatsgevonden.

Wat doet Perspectief Herstelbemiddeling?

Perspectief Herstelbemiddeling begeleidt contact tussen direct betrokkenen van een ingrijpende gebeurtenis, zoals bijvoorbeeld seksueel misbruik. We noemen dit herstelbemiddeling. Betrokkenen kunnen slachtoffers, verdachten en/of plegers zijn. Het contact kan helpen bij het helen van wat er is gebeurd. Een bemiddelaar bereidt het contact zorgvuldig met beide partijen voor. Deelname is voor iedereen vrijwillig. De wensen en behoeften van de deelnemers staan centraal.

Hoe werkt herstelbemiddeling en hoe kan het bijdragen in herstel?

Het is voor iedereen verschillend hoe herstelbemiddeling kan helpen. Het slachtoffer kan vragen stellen aan de ander. Bijvoorbeeld: “Waarom ik?” of “Besefte je waar je mee bezig was?” Tijdens een bemiddelingstraject kunnen ze vertellen wat dit met hen heeft gedaan en wat de gevolgen waren. “Mijn hele leven ligt al jaren in puin”, of ”Ik heb mijn opleiding niet af kunnen maken”, bijvoorbeeld. Herstelbemiddeling kan zo rust geven. De bemiddeling geeft mensen de kans zelf bij te dragen aan herstel. Wanneer de deelnemers elkaar kennen, kunnen ook afspraken gemaakt worden, bijvoorbeeld over omgangsvormen en om herhaling te voorkomen. Zeker als slachtoffers en plegers bekenden van elkaar zijn, kan de behoefte aan begeleid contact op korte termijn groot zijn. Bijvoorbeeld om een toevallige ontmoeting voor te zijn.

Sandra:
“Ik vertelde hoe het misbruik voor mij was. Ik zag dat mijn woorden hem raakten.” (lees het verhaal van Sandra)

 

Zorgvuldig en vertrouwelijk

In de afgelopen jaren begeleidde Perspectief honderden bemiddelingszaken waarin sprake was van onder meer verkrachting en aanranding, ontucht met minderjarigen en incest. Een belangrijk kenmerk van herstelbemiddeling is dat de betrokkenen via een bemiddelaar met elkaar in contact komen. Na de aanmelding spreekt de bemiddelaar eerst met de aanmeldende partij. Daarna wordt de andere partij benaderd. Een professionele bemiddelaar van Perspectief bereidt het contact zorgvuldig en afzonderlijk met elke deelnemer voor. Het contact kan op verschillende manieren plaatsvinden; het kan een gezamenlijk gesprek zijn maar ook een briefwisseling of pendelbemiddeling, waarbij de deelnemers elkaar niet ontmoeten en het contact via de bemiddelaar verloopt. Lees verder welke stappen tijdens een bemiddeling worden doorlopen.

Een bemiddeling is altijd vrijwillig en de gesprekken zijn altijd vertrouwelijk. De bemiddelaar is neutraal en stelt de wensen en behoeften van beide partijen centraal. De bemiddeling kan op elk gewenst moment plaatsvinden. Een bemiddeling na seksueel misbruik kan zowel voor, tijdens als na een eventueel strafproces plaatsvinden. Als de bemiddeling gestart is, kan deze op verzoek van een van de deelnemers op elk moment worden gestopt.

Misbruik in het verleden

Wanneer het misbruik in het verleden heeft plaatsgevonden, bijvoorbeeld in een jeugdinstelling of door iemand binnen de kerk of bij een sportvereniging of -club, zal Perspectief Herstelbemiddeling nagaan of de pleger benaderd kan worden. Als dit niet het geval is, bijvoorbeeld door overlijden, wordt gekeken of er een vertegenwoordiger van de instelling is die antwoord op vragen en/of erkenning kan bieden.

Meer weten of aanmelden?

Wil je meer weten over de mogelijkheden van bemiddeling door Perspectief Herstelbemiddeling of wil je je aanmelden voor een bemiddeling? Bekijk dan hun website of vraag een folder aan.

www.perspectiefherstelbemiddeling.nl / info@perspectiefherstelbemiddeling.nl / 030 – 234 0045

Toespraak Thérése Bravenboer

Geplaatst op door
2

Toespraak Thérése Bravenboer bij het uitkomen van Kostbaar As

Ik sta hier, na jaren worsteling. Het boek lag al vijf jaar op de plank. En ik kwam er maar niet toe om het uit te geven. Ik had allerlei smoezen. En een van die smoezen was dat ik het mijn moeder niet aan wou doen. Maar nu is mijn moeder vorig jaar overleden, en toen was die smoes ook weg. Toen moest het toch maar gebeuren. Maar als Ivonne en Agnes niet zo achter me aan hadden gezeten, altijd vol begrip, altijd lief, mee gaand in mijn grillen, dan had dit boek er nooit gekomen. Ik heb nooit begrepen waarom een uitgever werd bedankt in een boek, maar nu weet ik het. Ze verdienen een lintje voor hun vasthoudendheid, voor hun geduld en voor het drogen van mijn tranen.

Hoe ik tot hier gekomen ben

Mijn hele leven heb ik stukjes geschreven. Als ik pijn had, als het weer eens teveel werd. Als uitlaatklep. Als een manier om mijn gedachten te ordenen. Het hielp me te overleven. En jaren geleden ben ik aan de slag gegaan om mijn stukjes te ordenen, aan te vullen, in een leesbare vorm te gieten. En zo ontstond langzamerhand dit boek.

Niet alleen om gezien te worden

Ik heb de afgelopen tijd veel nagedacht waarom ik nou perse een boek moest schrijven. Is dat omdat ik zo graag gezien wil worden. Gehoord wil worden. En dat zal zeker meespelen. Het niet gezien en niet gehoord worden in mijn jeugd beïnvloed mijn leven nog steeds. Jammer genoeg. Maar dat is nu eenmaal zo. Maar er zijn meer redenen.

Een van de redenen is mijn kinderen. Ik vind dat mijn kinderen recht hebben op een verklaring. Mijn kinderen hebben veel geleden. En niet alleen door het misbruik wat in het gezin was. Maar ook door mij.

Mijn rol als moeder

Ik was een moeder die bestond uit zeven delen. En dat is niet makkelijk voor kinderen om mee te leven. Zoals mijn dochter altijd zei; Ik was altijd in spanning welke vrouw me op kwam halen uit school.

Ik had ook bijvoorbeeld geen idee van grenzen. Waar lag mijn grens, waar de grens van mijn kind. Hoe moest ik knuffelen? Geen idee! Mijn kinderen hebben mij dat geleerd. Gewoon door het te vragen, door het op te eisen. Door te zeggen dat ik het maar even moest doorstaan. En hoe moeilijk ik het ook nog altijd vind, ik ben hen daar heel dankbaar voor. Ook voor hen was het moeilijk dat ik met het misbruik naar buiten ging. Daarmee ook hun geschiedenis op straat gooide. Maar ik moest.

Dit is namelijk ook een van de redenen dat ik het boek geschreven heb:

Mensen kijken weg van misbruik

Toen ik gescheiden was vroegen mensen aan me of de kinderen hun vader vaak zagen, dan zei ik; nee, want hij heeft seksueel misbruik gepleegd. Dan draaiden mensen letterlijk hun hoofd weg. Dit wilden ze niet weten. Dit mocht ik niet zomaar plompverloren zeggen. Het was te erg om te horen en dat vond ik verbijsterend. Ik vond het zo bizar dat, terwijl ons gezin zo iets ergs was overkomen, mensen daar niet naar wilde luisteren. Voor mijn gevoel geen mededogen hadden.

Breed bespreekbaar maken om misbruik te stoppen!

Ik besefte toen dat als we misbruik willen stoppen we het breed bespreekbaar moeten maken. Als mensen hun hoofd wegdraaien als ik dit vertelde, dan draaien ze ook hun hoofd weg als ze een kind zien dat misschien misbruikt wordt. En dat betekent dat misbruik nooit kan stoppen.

En stoppen mag ik nooit zeggen van professionals. Want misbruik zal nooit stoppen. Maar toch blijf ik het zeggen. Die utopie blijf ik najagen. Misbruik is te verwoestend.

Gaat het ooit over?

Het gebeurt me regelmatig dat ik ‘s avonds op de bank zit, en dat ik een appje krijg van m’n dochter ,of ik even boven wil komen. En dan vraagt ze me huilend wanneer het ooit over gaat. Of deze strijd om te leven altijd blijft duren. Dat ze er zo moe van wordt dat alles waar ze tegen aan loopt, terug te voeren is op het misbruik. Dat welk onderwerp je ook aansnijd bij therapie, je altijd weer terug moet naar het walgelijke. Dat altijd weer onder ogen moet zien.

Misbruik gaat iedereen aan

Ik vind dat deze strijd een strijd van de samenleving moet zijn. Niet van het individu. Misbruik is niet iets van het slachtoffer en de dader. Het kan alleen maar bestaan omdat we met z’n allen het niet willen zien en het niet willen bespreken. Ted Kloosterboer van Stichting Praat was van de week bij het ministerie met haar prachtige 21 minuten project. En zij zei daar een zin, die ingelijst op het ministerie mag hangen;

Zij zei;

“Laten we gewoon gaan praten over kindermishandeling. En niet als een zwaar onderwerp, maar gewoon als een onderwerp. We hebben het over abortus, over euthanasie, over alles wat je maar kan bedenken, maar niet over kindermishandeling. Laten we niet zo moeilijk doen!”

En die zin is me uit het hart gegrepen. Dank je wel Ted! Laten we luisteren naar de mensen die het is overkomen. Laten we zorgen voor goede hulp. De praktijk is dat je als getraumatiseerde nergens terecht kan.

Strakx

Maar gelukkig heeft Martijne Rensen stichting Strakx opgericht. Zij zorgt ervoor dat er eindelijk een plek is waar adequate hulp geboden gaat worden aan mensen die in hun jeugd getraumatiseerd zijn. En de trauma academie, zodat we eindelijk genoeg traumatherapeuten gaan krijgen. Dank je wel Martijne, dat ik in je adviesraad mag zitten. Ik voel me zeer vereerd.

Corinne Dettmeijer, Nationaal Rapporteur

En gelukkig hebben we de afgelopen jaren een zeer bevlogen Nationaal Rapporteur gehad die seksueel misbruik op de kaart heeft gezet. Zonder haar hadden we nooit onze foto’s van Project Unbreakable op groot formaat gehad. Zonder haar hadden we nooit tentoonstellingen kunnen houden. Het werk wat zij als Nationaal Rapporteur heeft gedaan is van onschatbare waarde. Met haar talloze rapporten en gedrevenheid heeft ze Nederland elke keer weer opgeschud.

Over waarheidsvinding

Bij misbruik is het zo dat iedereen gelijk zich af gaat vragen of het verhaal waar is of niet. Misbruik is haast altijd een op een, dus is er vaak een gebrek aan bewijs. Door dit gebrek aan bewijs wordt het een morele kwestie van geloven of niet geloven.

Maar ik denk dat wij als individu niet aan waarheidsvinding hoeven te doen. Daar is het strafrecht voor. Ik denk dat eenieder een persoonlijke, principiële keuze moet gaan maken:

  • Geloof ik mensen die vertellen dat ze misbruikt zijn wel of niet?
  • Wil ik een samenleving waarin de verhalen van misbruikslachtoffers gewantrouwd worden?
  • Of help ik streven naar een maatschappij waarin je na seksueel geweld zonder angst en schaamte je verhaal kunt doen?

Ik schaam mij nog steeds. Voor mijn zijn. Voor mijn slachtofferschap. Voor dat ik zo’n moeite heb met het leven. Voor het ongemak dat ik de ander aan doe. Voor mijn kinderen dat ik hen niet beschermd heb. Mag ik mijn mond wel open doen hierover. Is mijn verhaal wel waar? Heb ik het niet verzonnen?

De kosten van spreken

Door mijn verhaal te vertellen ben ik veel mensen kwijt geraakt. Mijn dochter zei niet voor niets, toen ze met haar verhaal naar buiten was gekomen:

‘Ik wilde dat ik was blijven zwijgen, dat ik de woorden terug kon nemen, ik wilde dat ik kon doen alsof het nooit was gebeurd. Want dan was alles niet uit elkaar gevallen.’

.En zo heeft iedereen zijn verhaal en zijn waarheid. Maar er gaat niets veranderen, als het bij geheimen, bij bekentenissen en bij beschuldigingen blijft. Alle vragen moeten gesteld kunnen worden, óók als die voelen als wantrouwen. In een sfeer van oprecht willen weten.

Het belang van nuance

Want in deze discussie is nuance zo belangrijk. Nuance die je alleen krijgt als je alles mag zeggen en vragen; als je niet blijft hangen in het hier en nu, maar ook kijkt naar de mechanismen die tot al deze misstanden leiden. Gaat kijken naar waar het eigenlijk vandaan komt.

En dat niet alleen.

De pijn van de omstanders

We moeten ook gaan kijken naar de pijn van de naasten. Ook de omstander wordt namelijk betrokken in het verhaal van misbruik en kindermishandeling. Het is niet voor niks dat hij of zij het niet wil weten.

Ik hoorde een vrouw op televisie, waarvan haar zus misbruikt was door haar vader, zeggen; Mijn zus is niet het enige slachtoffer. Ik ben net zo goed de dupe. Slachtoffer van haar verhaal. Zij heeft mijn beeld van mijn lieve vader afgepakt. Zij heeft mijn fijne herinneringen over ons gezin afgepakt. Zij heeft mijn rotsvast geloof afgepakt dat vader’s te vertrouwen zijn. Ik ben net zo goed slachtoffer.

Ik was geschokt. Zo had ik het nog nooit bekeken. Ik dacht bizar genoeg dat alleen degene die misbruikt was slachtoffer was. (Al is het natuurlijk niet zo dat haar zus het beeld van haar vader afgepakt heeft, dat heeft haar vader gedaan met zijn gedrag!)

Vertellen én luisteren

En ik denk dat het heel belangrijk is om dit gezichtspunt mee te nemen in de hele discussie over misbruik. Als het slachtoffer geloofd wil worden, moeten we ook willen luisteren naar het verdriet van de omstander. Naar de moeite die de omstander heeft om zijn veilige wereldbeeld ter discussie te stellen. Als wij als slachtoffer serieus genomen willen worden, zullen we de omstander ook serieus moeten willen nemen.

Als onze innerlijke weerstand zo’n prominente plek inneemt in het niet willen zien wat er om ons heen gebeurt, niet willen horen wat een kind te zeggen heeft, Dan zullen we met z’n allen die weerstand heel serieus moeten gaan nemen en bespreekbaar gaan maken.

En daarom heb ik dus dit boek geschreven!

Bestel het boek hier!

Toespraak van Mimi Cuyvers bij de lancering van haar boek

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ten tijde van de boeklancering heeft Mimi Cuyvers een toespraak gehouden, die ik jullie niet wil onthouden. Deze indrukwekkende speech staat hieronder:

Ik ben satanisch misbruikt! 

Heel lang heb ik gedacht dat ik het verzon en heel lang heb ik het niet kunnen accepteren. Maar nu ben ik me er terdege bewust van en wil ik het ook benoemen. Ik wil het taboe doorbreken. Maar het is hard! Te hard!

Ik ben ervan overtuigd dat ik ook tegenwind krijg: je hebt dit verzonnen. Waarom zou ik het nodig hebben om dit te verzinnen. Anderen zullen zeggen zoals mijn moeder: dat is je aangepraat door de therapeuten. Tijdens mijn opleiding van Gestalttherapeut is er echter nooit gesproken over het misbruik.

Hoe dikwijls heb ik doodsbang geroepen: ZE KOMEN ME HALEN!
Hoe dikwijls ben ik angstig onder of achter de zetel gekropen. Ik moest verdwijnen, me onzichtbaar maken. 

Dankzij enkele dappere mensen in  de hulpverlening, die me ernstig namen, sta ik nu hier. Ik ben erin geslaagd een boek te schrijven, mijn leven na satanisch misbruik. Ik beschrijf niet zo zeer de gruwelijkheden van het misbruik als wel het gewone dagelijkse leven. 

Ook over het schrijven van het boek bestaan controverses. De ene kant zegt: het is goed om het van je af te schrijven. De andere kant zegt: moet je daar nu terug ingaan? Alles opnieuw herbeleven?

Ik had geen keuze, het verlangen om dit boek te schrijven was ontzettend groot. Ik wilde beslist het taboe doorbreken, aan de wereld kenbaar maken: kijk mensen die gruwelijkheden, het satanisme bestaat. Het is met mij gebeurd.

Van mijn jeugd heb ik bijna geen herinneringen. Het weinige dat ik mij herinner zijn de jeugdkampen, als monitrice en de volleybal waarin ik schitterde.
Van mijn gezin van herkomst herinner ik me zeer weinig. Ik weet wel dat ik dikwijls het gevoel had dat ik leefde met een geheim. Ik weende vaak in het geniep. Dat hebben mijn ouders nooit geweten. Toen ik het mijn moeder onlangs vertelde reageerde ze:  “kind dan kon jij goed comedy spelen”. Weer werd ik niet gehoord.

Ik druk dit uit in mijn gedicht.

Verjaardag

Kreeg voor mijn 18de verjaardag

Een kaart met de volgende tekst:

   “Je kan het net niet zien

   Maar ik weet dat je lacht

   Dat doe je namelijk altijd.”

Toen heb ik erg geweend om wat niet werd gezien.

Het duurt lang eer ik door heb wat er werkelijk met me aan de hand is. Zo volg ik een therapeutische opleiding zonder ook maar te beseffen wat er met me gaande is. Ik ben ’te’…te bang, te emotioneel, te verdrietig… niemand vraagt zich af vanwaar die ’te’ komt.

Tot ik bij Frie terecht kom. Daar komen kreten, bewegingen en Frie zoekt met mij naar de betekenis. Ik heb kilometers brieven naar Frie geschreven. Lieve Frie, je bent gestorven tijdens mijn therapie bij jou. Ik mis je heel erg maar in mijn boek leef je verder.

En dan de confrontatie met PAAZ en psychiatrie. Mijn god. Zo onkundig en afstandelijk. Ik word er echt niet beter van. Gelukkig ontdekt mijn hand de hand van Egied. Hij houdt me overeind, samen met een psychologe en de ergotherapeut van de PAAZ waar ik een hele tijd verblijf.

Langzaam komen bij de angsten, kreten, dissociaties en beelden. Woorden heb ik niet. Ik word een klein ineengedoken kindje dat niet kan spreken. Pascaline komt in haar plaats. Zij ziet en voelt wat er gebeurt. 

Ik kan me thuis niet handhaven. Het is te afschuwelijk. Op dat moment duidt iemand mij dat het over satanisch misbruik gaat. In het boek van Els Lecompte herken ik beelden en belevenissen.

Ik ben in verschillende psychiatrische centra geweest. Ik blijf er maximum drie weken. Ik ben me erg bewust van de onmacht, onverschilligheid en afstandelijkheid van de hulpverlening. 

Gelukkig heb ik heel goede vrienden. En ik begin te schrijven. Grote letters, kleine letters, kris-kras, gekribbel… en geleidelijk aan worden het gedichten. Hierin kan ik mijn emoties kwijt. Ik ga een schrijfcursus volgen en ik begin ernaar te verlangen mijn belevingen van satanisch misbruik in een boek te gieten.

Dankzij de professionele en emotionele hulp van Ivonne Meeuwsen, sta ik nu hier met mijn boek. Het is me gelukt, net op tijd. Mijn tijd is op. Ik verlang naar de eeuwige rust. Ik wil er zijn op mijn manier en dat is nu, ik wil sterven op mijn manier. Ik kan bij mezelf niet aanvaarden hoeveel gruwel die kleine van drie is aangedaan. Ik verlang naar de eeuwige rust.

Mijn boek wil ik doorgeven en ik hoop dat zowel slachtoffers van satanisme als hulpverleners er iets aan hebben.

Als er één ding te vertellen valt is het wel dit: satanisch misbruik bestaat en ik, samen met mijn lotgenoten hebben het meegemaakt.

Ik draag dit boek postuum op aan Frie, mijn lieve therapeut, mijn moederke. 

Ik schenk symbolisch een boek aan haar goede vriendin, Magdaleen De Bruykcere. Haar dochter komt het boek in ontvangst nemen, daar Magdaleen met verlof is.

Dit boek aanschaffen? Klik hier

Zwangerschap na seksueel misbruik

Geplaatst op door
Beantwoorden

Wanneer je een verleden hebt van seksueel misbruik, kan een zwangerschap en bevalling traumatisch verlopen. Herinneringen zijn immers in je lichaam opgeslagen en kunnen getriggerd raken, zowel door lichamelijke sensaties als door een gevoel van machteloosheid in contact met authoriteiten, zoals een verloskundige of een gynaecoloog.

Zorgvuldige afstemming

Voor zowel de zwangere als de professionals om haar heen, is de zwangerschap een mijnenveld van triggers. Hoe vind je daar je weg doorheen? Hoe zet je in op een positieve beleving van de zwangerschap en alles daaromheen? Dit vraagt om een aanpak die aandacht heeft voor de specifieke persoonlijke triggers en gevoeligheden. Het vraagt om communicatie en zorgvuldige afstemming.

Hoe doe je dat?

Hoe praat je over het seksueel misbruik? Hoe maak je het kenbaar aan de hulp- en zorgverleners rondom de zwangerschap? Of, als jij de hulp- of zorgverlener bent, hoe breng jij het ter sprake en hoe begeleid je de (wens)zwangere hierin? Dit boek biedt kennis over de langetermijneffecten van seksueel misbruik en hoe deze door kunnen werken in de zwangerschap. Daarnaast biedt het handvatten om het gesprek met elkaar hierover aan te gaan.

De indeling van het boek

Het eerste deel geeft het theoretisch kader, achtergrondinformatie en concrete, praktische tips voor zowel de zwangere als de zorg- en hulpverlener. Ter illustratie staan er bij elk hoofdstuk korte quotes uit de interviews. Dit geheel geeft een indruk, maar om je echt te verbinden met hoe de werkelijkheid van seksueel misbruik doorwerkt in de zwangerschap is het tweede deel van het boek onontbeerlijk. In deel twee staan ervaringsverhalen van mensen die het hebben meegemaakt.

Voor wie is het boek?

Het boek is geschikt voor iedereen die werkt in de zorg rondom de zwangere, vanaf de kinderwens tot en met de kraamperiode. Daarnaast is het een goede bron van informatie en handige tips voor de zwangere zelf. Want juist in deze kwetsbare periode is het belangrijk om jezelf goed te informeren en ondersteuning zoeken waar nodig.

Kosten:

Juli 2022: In verband met de stijgende papierprijzen zien wij ons genoodzaakt de prijs naar boven toe bij te stellen. Onze excuses hiervoor.

De prijs van het boek is € 23,50
verzendkosten: € 5,00 (naar België € 10,00)
Bestel hier

Boek ‘Kostbaar As’ van Theresia Stiller

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het boek van Theresia Stiller is een bijzonder boek. Niet alleen vanwege de dramatische geschiedenis van de auteur: Zelf misbruikt als kind, binnen haar huwelijk misbruikt én tot haar ontzetting zijn haar kinderen ook misbruikt. Dit alles tegen een achtergrond van een religieuze opvoeding, waarin schuld en boete doorklinken.

‘Als je er maar over praat’

In haar voorwoord geeft Theresia de lezer mee: Het maakt mij niet uit wat je van deze teksten vind, áls je er maar over praat. Want zwijgen over seksueel misbruik houdt het in stand, zo heeft zij ondervonden. Als er iets preventief kán werken is het praten. Als er iets helend kan werken is het erkenning.

Kippenvel

Al lezend heb ik geregeld kippenvel. Van herkenning, omdat zij gedachten uit die ik ook gekend heb. Maar ook van bewondering. Zo naakt en kwetsbaar als zij in dit boek haar eigen gedachten, gedrag en gevoelens tot op het bot fileert, dat kunnen volgens mij alleen de hele groten.

Directe poëtische schrijfstijl

Haar schrijfstijl is direct, indringend en getuigt van waarnemingsvermogen en taalgevoel. In vier zinnen ziet zij de pijn van haar zoon:

“Het is niet te snappen voor een achtjarige

Het verwringt zijn geest

Smartelijke pijn vervormd zijn ziel

Het doet zijn schouders krommen”

Weet je nog, mam?

Hartverscheurend zijn de momenten dat zij zich geconfronteerd ziet met het leed van haar kinderen, die net als zij misbruikt zijn. Het lijden dat ze maar al te goed kent, valt nu ook haar kinderen ten deel. We volgen Theresia in haar worsteling met grote thema’s schuld, schaamte, haat, liefde, vergeving, God.

Verrijzen uit de as

“En ik huil

Om mijn eenzaamheid

Ben even zo verdrietig

Maar zonder bitterheid

Zodat mijn ziel zich heelt.”

Het boek daagt je uit om naar jezelf te kijken

Het is een boek om te koesteren. Verontrustend eerlijk. Het daagt jou als lezer uit om de diepten in je ziel te verkennen. Waar verberg jij jouw pijn? En wat kost dat jou en de mensen om je heen? Het daagt je uit. En toch … Elke bladzijde ademt diep mededogen en mildheid.

Bestellen

Je betaalt € 19,50 voor het boek en € 5,00 verzendkosten (naar België €10,00)

Bestel Kostbaar As

Boek ‘Ze komen me halen’ Mimi Cuyvers

Geplaatst op door
5

mimi cuyvers, Ze komen me halen‘Ze komen me halen’ is de angstkreet die Mimi slaakt wanneer ze, tijdens een therapiesessie, in een herbeleving komt van satanisch ritueel misbruik. Haar mimiek verandert, ze kruipt in elkaar van angst en roept naar haar therapeut ‘Frie, help me toch!’

Het boek ‘Ze komen me halen’

In haar boek neemt Mimi Cuyvers de lezer mee in haar leven en in diverse therapeutische settings. Aanvankelijk weigert zij te geloven dat de beelden, die haar herbelevingen haar tonen, waar kunnen zijn: ‘Zoiets bestaat toch niet?’ Het boek bevat weinig details over deze belevingen, maar het omschrijft helder de impact van deze gebeurtenissen op haar verdere leven.

Onbegrip, ongeloof en onmacht

Haar ervaringen met opname op de PAAZ en later het psychiatrisch ziekenhuis schetsen en passant een verontrustend beeld van de hulpverlening. Een hulpverlening die voor een groot deel onvoldoende toegerust lijkt, om met satanisch ritueel misbruik en heftige herbelevingen om te gaan.

Satanisch ritueel misbruik bestaat!

Halverwege het boek komt zij, tijdens haar zoektocht, tot de onontkoombare conclusie dat satanisch ritueel misbruik bestáát. Dat zij er slachtoffer van is geweest, op heel jonge leeftijd. Het besef biedt haar een bepaalde mate van troost: Zij is niet gek, ze verzint dit niet. Tegelijk is het een confrontatie met een onaangename werkelijkheid.

Het leven valt Mimi zwaar

Eén doel wil zij nog verwezenlijken: Het schrijven van haar boek. Maar het vertellen van het verhaal activeert nog meer de herbelevingen die haar leven tot een hel maken. Zij zet door, omdat ze een missie heeft. De hulpverlening moet weten dat het bestaat. Tegelijk is het boek een hart onder de riem van lotgenoten. Het bestaat!

Een aangrijpend relaas

Het thema én de manier waarop zij haar verhaal vertelt is aangrijpend. Zij schrijft direct en open vanuit haar eigen beleving. Juist daardoor wordt zij als mens voelbaar en biedt het boek een blik op wat de invloed is van het vroegkinderlijke satanisch ritueel misbruik op haar latere leven.

In haar nawoord schrijft Mimi:

“Ik ben slachtoffer van satanisch misbruik.” Als ik dit durf te benoemen krijg ik meestal terug: “Wat is satanisch misbruik? Daar heb ik nog nooit van gehoord.” Dan komt de moeilijkheid. Als ik dit tracht te benoemen, dreig ik al te dissociëren. De gruwelijke rituelen, meestal uitgevoerd door een groep mensen, gekleed in zwarte kleren en zwarte kappen op, met kruisen en scherpe wapens. De gedachten hieraan brengen me in herbeleving. Bij mij gebeurde het in een kerk. Ik was amper drie. Het schrijven van dit boek was hierdoor geen sinecure.

Mimi Cuyvers schrijft, dwars door alle herbelevingen heen. Tegen de stroom van de reguliere hulpverleners die zeggen: ‘potje dicht’ in. Zij neemt stelling in het nimmer aflatende debat over of satanisch ritueel misbruik bestaat. Het bestaat. Zij maakte het mee.

Kosten

Het boek kost € 18,00 en is hier te bestellen.
Verzendkosten zijn € 5,00 (naar België € 10,00)

Bestel hier het boek

Voor onze Belgische klanten: De verzendkosten vanuit Nederland zijn € 10,00.
Wij adviseeren het boek te bestellen via Bol.com. Met navolgende link kom je direct bij waar het boek te koop is.

Ze komen me halen, via Bol.com

Waarom danstherapie als je een trauma hebt?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Interview met Renate Hoenselaar, danstherapeute, Arnhem

Renate Hoenselaar, Danstherapeut, Arnhem

De praktijk van Renate Hoenselaar is gespecialiseerd in de behandeling van Trauma’s als gevolg van seksueel misbruik, ook wel (C)-PTSS genoemd (Complexe-Post Traumatische Stress Stoornis) en DS NAO (Dissociatieve Stoornissen Niet Anders Omschreven).

Waarom  je lichaam betrekken bij de verwerking van je trauma?
Bij de behandeling van trauma’s wordt er vaak gekozen voor een verbale therapie. Het nadeel hiervan is dat het trauma dan weliswaar op cognitief niveau verwerkt wordt, maar het lichaam, waar zoveel mee gebeurd is, blijft buiten schot. Juist het lichaam huisvest veel van de vroegere ervaringen. Deze lichamelijke ervaringen kun je niet zomaar in een kluis zetten, de deur op slot doen en de sleutel weggooien, om vervolgens verder te gaan met je leven.

“ik heb vrouwen en mannen in behandeling gehad, die bij aanvang van de therapie noemden dat ze het trauma verwerkt hadden. De problemen waar ze nu tegenaan liepen hadden alléén te maken met werk, het gezin draaiende houden, relaties, contacten.  Door aan de slag te gaan met het lichaam en de beweging werden vroegere ervaringen getriggerd en bleek het trauma wel degelijk een (leidende) rol te spelen in het huidige leven.”

Hoe ziet de therapie er uit? 

Ik kijk waar jij bent in het verwerken van het trauma en daarom zijn de oefeningen die ik aanreik verschillend per persoon. Toch valt er in het algemeen iets over te zeggen.

Gronding

Voor je stabiliteit is het ten eerste belangrijk om te kijken of je goed gegrond bent:

  • sta je stevig op de grond?
  • waar is het gewicht in je lichaam
  • hoe is je ademhaling?
  • waar zit er beweging in je lichaam?

Hoe meer gegrond je bent, hoe beter je wat er op je afkomt aan emoties en situaties kunt opvangen.

Overlevingsmechanismen

Naast aandacht voor gronding is het belangrijk om te kijken naar welke overlevingsmechanismen je hebt opgebouwd in je lichaam en in je beweging. Wat is er nodig om hier anders mee om te gaan zodat de mechanismes een ‘kracht’ worden? Of zoals een vrouw in de therapie het noemde “je kunt er een overlevingskracht van maken”.

Uiting geven aan wat in je leeft

Hoe kun je hoorbaar en zichtbaar worden in je proces naar verwerking? Je hebt waarschijnlijk jarenlang je mond moeten houden, je hebt je misschien onzichtbaar gemaakt of een zodanige muur om jezelf heen gebouwd dat de ander wel op afstand bleef. We kijken binnen de therapie hoe jij dit nu doet en hoe je hier stap voor stap, in je eigen tempo, verandering in kunt aanbrengen door in beweging te komen en je stem te gebruiken.

Thema’s die bij seksueel misbruik vaak spelen

Er zijn een aantal thema’s die vaak spelen als het gaat om de verwerking van seksueel misbruik.  Hoe ga je om met boosheid? Heeft het misbruik jouw boosheid aangewakkerd of heb je dat juist de kop in moeten drukken waardoor het goed is dit weer toe te laten? Voel je steeds angst en mag dat er zijn of onderdruk je dat? Wat doe jij als je verdrietig bent? Doe je als of je vrolijk bent zodat mensen niet zien hoe jij je werkelijk voelt? De behoefte aan een ‘normaal’ lichamelijk contact is iets wat bij mensen met een seksueel trauma vaak naar voren komt. Door de negatieve ervaringen is dit zo moeilijk geworden. Vanuit de dans- en beweging kijken we hoe dit voor jou werkt: waar ligt je grens, waar ligt je angst, wanneer wordt je alert en wat heb jij nodig om hier stappen in te zetten.

Luisteren naar je lichaam

Voelen wat er in je lichaam gebeurt, luisteren naar lichaamssignalen en laten zien wat je voelt, zowel non-verbaal en verbaal. Veel overlevers van seksueel misbruik ervaren hun lichaam als een last, terwijl je lichaam en beweging een belangrijk instrument kan zijn dat je ondersteunt.

Het belang van humor

Humor is een belangrijk item binnen de therapie als het om trauma gaat. Met humor kun je juist nieuwe stappen zetten, uit je comfortzone stappen en zien dat je een geweldig arsenaal van technieken hebt ontwikkeld, die je soms ook heel goed van pas komen.

Hoe doe ik dit als therapeut? 

Het volgen en spiegelen is een belangrijk item. Het volgen van de bewegingen van de klant door mee te bewegen, spiegelen van het lichaam om te ervaren wat er gebeurt. Observeren doe ik door samen met de klant te bewegen. Ik kijk en vraag waar de behoefte ligt en waar de klant aan toe is. Ik luisteren naar wat de bewegingen, het lichaam en de stem te vertellen hebben. Samen kijken hoe en wat het beste werkt om het lichaam weer te gaan voelen, gevoelens weer toe te laten, het lichaam weer te accepteren. Ik reik vanuit mijn opleidingen en ervaring de oefeningen aan, ik begeleid, maar wat ik vooral doe is meebewegen.

Via trainingen bij Transact (nu Movisie) en verschillende traumacursussen heb ik mij gespecialiseerd in trauma. Najaar 2017 ga ik aanvullend de opleiding SensoriMotor Psychotherapy Level 1 doen van Pat Ogden.

Sensorimotor psychotherapy is een techniek, ontwikkeld door Pat Ogden.  De techniek is gebaseerd op neurofysiologisch onderzoek over traumatisering (ontregeling van het stressmechanisme), hechtingstheorieën en mindfulness. Het  werkt direct met de lichamelijke (verdedigings)reacties die ontstaan bij schokkende gebeurtenissen ( freeze-fight-flight-submit ). Sensorimotor psychotherapie richt zich op het ‘hier en nu’. De lichamelijke en emotionele impact van het trauma wordt duidelijker. Maar ook dat je manier van je hechten en contact door stress beinvloed worden en dat chronisch fysieke patronen ontstaan.

De therapie is geschikt voor jongeren en volwassenen met een trauma.
Dans- en bewegingstherapie is een lichaamsgerichte therapie waarin niet allen het dansen maar juist ook het lichaam en zijn beweging centraal staat. Je hoeft niet van dansen te houden om voor deze therapie te kiezen! 

Contact:

Renate Hoenselaar, vaktherapie Dans, Arnhem

Neem vooral contact op als je vragen hebt of vraag een intake en/of proefsessie aan.

Volg de groep van Dans- en bewegingstherapie en supervisie op Facebook: https://www.facebook.com/groups/danstherapiesupervisie/
en/of twitter: Renate Hoenselaar@vaktherapiedans

Noteer alvast: “de week van de vaktherapie” van 2 tot 8 oktober!
Met vriendelijke groet,
Renate Hoenselaar
Senior MDaT dans-bewegingstherapeut – Rots en Water Trainer – LVSC supervisor
M. +316 134 866 48
www.vaktherapiedans.nl info@vaktherapiedans.nl
Lid: FVB/NVDAT, NFG, RBCZ, NIBIG, LVSC

www.supervisiearnhem.nl
www.btsa.nl, Begeleiding en Therapie Studenten Arnhem
www.lacappella.nl, Therapie- en cultuurcentrum Arnhem