Een aantal maanden terug deed ik via de website en de nieuwsbrief een oproep met de vraag om mee te werken aan het onderzoek van Janita Beijeman over ‘Seksualiteit na seksueel misbruik in de jeugd’. Velen van jullie hebben hieraan gehoor gegeven, waarvoor dank. Inmiddels heeft Janita haar onderzoek gepresenteerd en verdedigd en is zij geslaagd voor haar opleiding. Inmiddels is dat al een paar weken geleden, dus hoog tijd dat haar scriptie ‘Seksualiteit na seksueel misbruik in de jeugd’ online komt. Gefeliciteerd Janita met dit mooie resultaat!
Scriptie: ‘Seksualiteit na seksueel misbruik in de jeugd’
Onderzoek doen is niet eenvoudig en maar al te vaak trekken mensen op basis van wetenschappelijk onderzoek uiterst onwetenschappelijke conclusies, zie ook mijn blog over ‘evidence based‘. Des te mooier als er een onderzoek ligt, dat uit die valkuil blijft.
Aanbevelingen voor hulpverleners
Janita doet op basis van haar onderzoek een aantal aanbevelingen voor hulpverleners die specifiek werken met een hulpvraag die gericht is op helen van de seksualiteit, die ik jullie niet wil onthouden. Persoonlijk zou ik aanbevelen om het complete onderzoek te lezen.
Veiligheid
Een gevoel van veiligheid van overlevers bij de hulpverlener is van doorslaggevend belang. Dit kunnen hulpverleners op de volgende manier bevorderen:
Vraag ten allen tijde toestemming voordat de overlever aangeraakt wordt. Dit is al van belang tijdens de eerste kennismaking.
Geloof het verhaal van de overlever.
Vermijd schrikreacties of emotionele reacties. De hulpverlener moet niet bang zijn voor heftige gevoelens en moet daar mee kunnen omgaan.
Reageer empathisch op het verhaal, door te luisteren, de tijd te nemen, ter zake doende vragen te stellen en er niet om heen te draaien.
Benoem expliciet dat er met alle informatie die de overlever, vertrouwelijk wordt omgegaan.
Traumaverwerking
Ga na in hoeverre het trauma is verwerkt, voordat een interventie gericht op het verbeteren van seksualiteitsbeleving in werking wordt gesteld. Verwijs in het voorkomende geval eerst door naar een hulpverlener die is gespecialiseerd in traumaverwerking.
Educatie over seksualiteit
Uitleg over fysieke, seksuele en genitale responsen is van essentieel belang om een grotere effectiviteit van de interventies te bewerkstelligen. Overlevers hebben vaak last van schuld- en schaamtegevoelens. Deze kunnen veroorzaakt zijn door het feit dat overlevers gemerkt hebben dat zij tijdens het seksueel (kinder)misbruik genitaal gereageerd hebben. Vaak resulteert dit in totale verwarring en leidt dit er toe dat de eigen seksuele opwinding aversief wordt. Geef uitleg over genitale responsen en dat het feit dat het lichaam gereageerd heeft, dat dit niet betekent dat de overlever het seksueel (kinder)misbruik wilde.
Het tempo van de overlever
De hulpverlener dient zich te realiseren dat overlevers van seksueel (kinder)misbruik vaak lange(re) therapietijd nodig hebben. De hulpverlener dient het hulpverleningstraject af te stemmen op de belevingswereld en het tempo van de overlever.
Wil je het allemaal nog eens rustig nalezen en ook de andere aanbevelingen van Janita zien? Klik op onderstaande link voor het complete onderzoek.
De impact van seksueel misbruik is enorm
en dat is nog maar het begin …
Seksueel misbruik is verschrikkelijk
En dat ver-schrik-kelijk bedoel ik letterlijk. Het kind dat zich geconfronteerd ziet met de seksualiteit van een volwassene of groter kind schrikt enorm. Zodanig dat de ervaring doorgaans als één van de heftigste traumatische gebeurtenissen wordt omschreven. Het is invasief. Het komt hard binnen. Het enige wat het kind daar aan kan doen is: zo goed mogelijk overleven.
Overleven is niet overdreven
De term overleven is niet zomaar gekozen. Het kind dat misbruikt wordt, ervaart doodsangst. Stel je eens voor, dat je nu, als volwassene, door een reus van 6 meter wordt benaderd. Dat hij of zij seks met je wil. De reus hoeft niet eens te dreigen, je voelt je onmiddellijk weerloos en klein. Om te overleven zul je alles doen wat de reus je vraagt. Voor een kind wordt de wereld gerund door mensen die twee tot drie keer zo groot zijn als zijzelf. In die wereld moet het kind overleven, ook als er dingen gevraagd worden waar het kind nog niet aan toe is.
Trauma op trauma
De meeste kinderen vertellen er niet over. Gemiddeld wachten slachtoffers twaalf jaar voordat ze vertellen wat er is gebeurd. In die twaalf jaar gebeurt er echter wel vanalles. Het kind heeft overlevingsvaardigheden geleerd, die soms wel en soms niet passend zijn. Het kind heeft last van emotionele obstipatie vanwege het geheim waar het mee leeft: de angst, woede en het verdriet mogen er niet zijn of worden niet verstaan door de omgeving, waardoor er op gedragsniveau ingegrepen wordt, zonder rekening te houden met de oorsprong van het gedrag.
Trauma rondom de onthulling
Het taboe rondom seksueel misbruik zorgt maar al te vaak voor onbegrip en ongeloof bij de onthulling. Als slachtoffers, na jaren, eindelijk de moed bij elkaar vatten om te vertellen wat er is gebeurd, worden ze niet geloofd. Of ze krijgen verwijten: ‘Had het maar eerder verteld’. Voor iemand die zojuist het meest kwetsbare stuk van zichzelf heeft verteld, door de angst en schaamte heen, is dit onbegrip vaak traumatiserend. Sommigen zeggen zelfs dat het voor hen beschadigender was dan het misbruik zelf.
Seksueel misbruik in de hulpverlening
Nee, dat is niet fout geformuleerd, helaas komt ook dit voor. Waar hulpverleners seksueel misbruik maken van hun cliënten. Maar al te vaak betreft het hier cliënten die in hun jeugd seksueel misbruikt werden en daar nu juist hulp bij zoeken. Of kinderen die het wél verteld hebben, die na uithuisplaatsing op een leefgroep wonen en daar door jongeren onderling of door leiding nogmaals seksueel misbruikt worden. Dit zijn geen uitzonderingen helaas.
Slecht opgeleide hulpverleners als het gaat om seksueel misbruik
Uitzonderingen zijn er, maar verreweg de meeste opleidingen tot therapeut besteden geen tijd aan seksueel misbruik als thema. In veel gevallen weet de cliënt dus in principe meer over seksueel misbruik uit ervaring, dan wat de therapeut geleerd heeft. De teleurstelling is vaak groot. Zelfs in de therapeutische ruimte, die vrij van oordeel, helpend en veilig zou moeten zijn, is er vaak sprake van onbegrip en ongeloof.
Stapeltrauma
De meeste slachtoffers van seksueel misbruik hebben dan ook last van een stapeltrauma. Tegen de tijd dat de lange mars door de wachtkamers voorbij is en zij een hulpverlener hebben gevonden die weet waar seksueel misbruik over gaat, die seksueel misbruik niet reduceert of bagatelliseert, heb je te maken met een stapeltrauma. Wat er dan nodig is, is de erkenning van het leed van seksueel misbruik, aangevuld met de erkenning van alle krenkingen die daarna zijn gekomen.
Kun je stapeltrauma voorkomen?
Helaas kun je stapeltrauma niet altijd voorkomen. Wat je als hulpverlener wél kunt doen, is zorgen dat je niet het volgende trauma op de stapel legt.
Door je klant te geloven.
Door niet mee te gaan in maatschappelijke onzin als ‘hervonden herinneringen bestaan niet’.
Door er zelf voor te zorgen dat je een gedegen kennis vergaart over seksueel misbruik, zodat je wéét hoe je hierbij kunt helpen.
Door je klant te helpen om de hele stapel opgelopen trauma’s te verwerken.
Wil jij meer weten over stapeltrauma’s en seksueel misbruik?
Deze ‘Wat is … ?’ blog is geschreven door Collette Janssens.
De Homeopathische Geneeskunde werd meer dan 200 jaar geleden door Dr. Hahnemann ontwikkeld. Dit was in de tijd voordat alles wetenschappelijk bewezen moest worden en het was DE geneeswijze van die tijd.
Mijn ervaring
Zelf kwam ik met Klassieke Homeopathie in aanraking, nadat ik voor mijn seksueel misbruik eigenlijk nergens gehoor vond. Op de dag van de groepsverkrachting was ik net 12 jaar oud en wist ik eigenlijk niet eens wat er gebeurd was. Toen ik daarna het bos, waar het gebeurd was, uitkwam en ik het de beste vriendin van mijn moeder vertelde, zij zei dat ik het verzonnen had. Daar ging bij mij een deur dicht.
Een dichte deur is geen oplossing
“Zo dat ging ik tegen niemand meer vertellen”. Maar de dichte deur was geen oplossing voor mijn probleem en langzaam begon de problematiek te sijpelen door de dichte deur heen. Toen ik 2 jaar later weer verkracht dreigde te worden, kwam het hele verhaal eruit, maar er gebeurde verder niks. Uiteindelijk na een aantal jaren ermee proberen te dealen, stond ik voor een trein, klaar om er een einde aan te maken en ineens zat ik in de molen van de reguliere hulpverlening.
In de reguliere hulpverlening
De reguliere hulpverlening is een plek waar ik mij nooit thuis gevoeld heb. De enige uitzondering was een psychiater, een complete weirdo met een gele sok en een rode sok, haar wat eruit zag alsof hij vanmorgen een aanvaring had gehad met een stopcontact, maar wat was hij goed! Hij was de enige waarbij ik niet het idee had dat zijn kennis uit een boekje kwam en ik heb een hoop van hem mogen leren. Helaas vertrok hij ineens weer en na een aantal ‘boekjespsychiaters/psychologen’ gehad te hebben, was ik klaar met de reguliere hulpverlening.
Tai Chi, engelen en ‘Dansen naar je ziel’
Ik ging weer mijn eigen weg, zo goed en zo kwaad als dat ging en na de geboorte van mijn tweede kind wilde ik graag Tai Chi gaan beoefenen bij een New Age Centrum die in ons dorp geopend werd. Op de bewuste Open Dag, een zaterdag, ging ik er met een vriendin naar toe en in elke ruimte was een bepaalde discipline aan het uitleggen wat zij/hij ging betekenen in dit Centrum. Ik werk al jaren samen met de Engelen en terwijl mijn vriendin aan het kijken was naar een demonstratie “Dansen naar je ziel” (bizar dat ik dat nog allemaal weet) werd ik als door een koord getrokken naar de deur van een verder gelegen ruimte.
Klassiek Homeopaat
In die ruimte zat een vrouw en het bleek dat haar beroep Klassiek Homeopaat was. Zij zou in het centrum een cursus gaan geven over EHBO en Klassieke Homeopathie. Ik was als gebiologeerd door deze vrouw en het interesseerde mij geen fluit wat ze aan het vertellen was, sterker nog, ik had nog nooit van Klassieke Homeopathie gehoord, maar het leek wel alsof er een peer boven mijn hoofd hing met een aan/uit koordje ernaast en dat koordje werd op ‘aan’ gezet.
Ik voelde meteen: dit is het!
Ik voelde het duidelijk als een teken van de Engelen dat het beroep van die vrouw mijn beroep zou worden. In die tijd was ik mannequin en altijd met mijn uiterlijk bezig. Ik had onder andere de Modevakschool gedaan. Compleet contra dus. Na haar praatje ben ik naar haar toe gegaan en heb haar gevraagd waar zij haar opleiding had gedaan. De maandag erna heb ik die opleiding gebeld (niet eens geïnformeerd of er überhaupt nog andere opleidingen waren). Zij waren al gestart, het was geloof ik ergens in oktober, maar ik kon nog instromen en de zaterdag erna zat ik, met mijn lange nagels, moderne kleding en bos gestylde krullen, tussen mijn, geheel anders uitziende, medestudenten op de zesjarige opleiding van de School voor Homeopathie te Amersfoort.
De vreemde eend
Het eerste jaar heb ik daar wel een beetje als vreemde eend in de bijt rondgelopen en toen de halfjaar tentamens afgenomen werden, bakte ik daar ook niks van, want ik had best een groot deel van de stof gemist. Ik moest als moeder van toen twee kids ook weer in het ‘leersysteem’ komen. Het eerste jaar van de zesjarige opleiding voor Klassiek Homeopaat is een Medisch jaar en ik weet nog dat na die halfjaarlijkse toets één van de twee docenten (een chirurg) naar mij toe kwam en gezien mijn slechte cijfers en waarschijnlijk ook mijn ‘andere’ uiterlijk, vroeg of ik wel echt op mijn plaats zat. Je snapt dat toen de vastberadenheid zich in mij vastzette. Deze “barbiepop” zou laten zien dat iedereen mag gaan voor waar hij/zij in gelooft.
Zes jaar studie
Prachtige jaren, super mooie mensen als klasgenoten, zulke waardevolle docenten en wat een ontzettend mooi vak. Al die geneesmiddelen, gegeven aan ons door Moeder Aarde, met elk hun eigen werking, passend bij een constitutie beeld of, anders gezegd, passend bij een persoonlijkheid met zijn/haar eigen reactiepatroon. zes jaar later en vier kinderen verder was ik Klassiek Homeopaat
Uitgangspunten van de Klassieke Homeopathie
Elk mens is uniek en elk mens gaat op zijn eigen manier om met de uitdagingen in het leven. De een lacht bij het zien van een ongeluk, de ander huilt en weer een ander heeft ogenschijnlijk geen reactie … Wat neem je mee van je (groot)ouders als je geboren wordt en wat ga je geloven van de mensen om je heen gedurende je opvoeding? Iedereen is uniek en zo word je in de Klassieke Homeopathie ook gezien, als een uniek mens met zijn/haar eigen reactiepatroon op willekeurig welke actie.
Heling voor mijn verkrachting
Die zes jaar opleiding waren voor mij heling op mijn verkrachtingsgedeelte, want een opleiding tot Klassiek Homeopaat volgen, heeft ook alles met jou als mens te maken. De meeste Klassiek Homeopaten hebben zelf het één en ander aan levenservaring en komen daardoor zichzelf ook aardig tegen tijdens de opleiding. Maar dat maakt je ook tot een betere therapeut.
Klassieke Homeopathie en slachtoffers van seksueel misbruik
Hoe gaat het in de praktijk als je bij een klassiek homeopaat komt. Allereerst word er gekeken naar jouw problemen op dit moment, waar loop je nu tegenaan? Daarna gaan we terug naar het gebeuren, hoe oud was je, wat gebeurde er, hoe lang heb je dit moeten verduren, waren het bekenden of juist niet, afijn de hele bups. Maar we blijven er niet te lang bij stilstaan, want dat is niet perse nodig. Het gaat er puur om een beeld te vormen en je vertelt dat wat je kwijt wilt.
Hoe heb jij gereageerd? (en alles is goed)
Dan gaan we kijken hoe je gereageerd hebt in de periode erna, wat heb je ondernomen of juist niet ondernomen en alles is goed! Heb je er met mensen over gepraat of heb je het juist voor jezelf gehouden? Ben je in therapie gegaan of juist niet en wat waren je redenen voor de ene keus of de andere?
Wat is je achtergrond?
Daarna wil ik van je weten uit wat voor gezin je komt, hoe ben je geboren, onder welke omstandigheden, hoe waren je eerste jaren, hoe waren je ouders, andere familie of vrienden. Hoe ervoer je je schooltijd, je sociale leven enzovoorts. En hoe is je leven nu?
Wat zijn jouw kenmerken?
De laatste vragen betreffen wat de Klassieke Homeopathie noemt ‘de generaliteiten’. Deze hebben te maken met jouw kenmerken. Hoe slaap je, waar hou je van, hobby’s, wat eet je graag of juist niet, heb je het snel koud of juist warm, enzovoorts.
Het eerste consult is altijd lang
Als je bij een Klassiek Homeopaat komt, ben je bij een eerste consult tussen de 1 en 1 ½ uur kwijt, omdat er een duidelijk beeld gevormd moet worden over wie en hoe jij bent. Hoe meer de Klassiek Homeopaat weet, hoe duidelijker beeld er ontstaat en hoe beter het middel gekozen kan worden dat ervoor zorgt dat jij je balans weer terug gaat vinden. De meeste zorgverzekeraars vergoeden het consult geheel of gedeeltelijk.
Lichaam en geest in balans
Je lichaam en geest werken samen. Wat jij in je mind vertelt, worden gevoelens en die gevoelens worden emoties en die emoties gaan zorgen voor een lichamelijke reactie. Waar of niet waar maakt dan niet meer uit. Niet alles wat je voelt of wat jouw mind je vertelt, is waar en daardoor ontstaat er onbalans. Het juiste homeopathische middel zorgt ervoor dat jouw wijze ik, jouw zelfgenezend vermogen, aangezet wordt tot heling. Het misbruik is gebeurd, daar verandert geen enkele therapie iets aan. Maar je hebt het vermogen tot zelfheling, daarmee ben je geboren en dit kan uit balans zijn, maar met Klassieke Homeopathie kan ons systeem weer op de rit komen en leren omgaan met en accepteren wat er gebeurd is.
Collette Janssens is Klassiek Homeopaat. Zij biedt voor overlevers van seksueel misbruik een halfjaar traject aan getiteld: ‘Yeah, weer een nieuwe dag!’, waarin je leert om na je therapeutisch proces, je leven weer op te pakken.
Charly T. is op vakantie in Spanje en leert daar twee jongere meisjes kennen. Charly is zeventien, de meisjes veertien en twaalf. Waar zijn ouders op dat moment zijn, is niet duidelijk, maar Charly en de meisjes drinken samen alcohol en gaan samen in de hottub. De avond eindigt ermee dat Charly T. met beide meisjes seks heeft.
Wat Charly T. doet is strafbaar
Seks hebben met een meisje van veertien of twaalf is strafbaar. Een meisje dronken voeren en dan verkrachten is strafbaar. Sowieso is seks hebben met iemand die dronken is geen goed idee. Maar seks met minderjarigen is altijd strafbaar. Er is hier sprake van kindermisbruik.
Charly T. realiseert zich kennelijk niet dat hij een kindermisbruiker is
Dit is wat mij betreft een belangrijk punt. Wat Charly zich niet lijkt te realiseren, is dat hij twee kinderen seksueel misbruikt als hij seks met hen heeft. Hij zegt hier zelfs over, in de krant: ‘dit kan elke jongen van zeventien overkomen’. Hij heeft daarmee gelijk en tegelijkertijd ongelijk. Maar liefst 25% van de daders van seksueel misbruik is zelf minderjarig. In die zin heeft hij gelijk. Maar van een jongen van zeventien mag je zeker verwachten dat hij beter weet dan seksueel misbruik te maken van meisjes die 3 tot 5 jaar jonger zijn dan hij.
Waar zijn Charly’s ouders?
Wat heeft Charly in zijn opvoeding meegekregen over seksualiteit en grenzen? Waar waren zijn ouders toen hij met twee jonge meisjes in de hottub was? Welke boodschap geven zijn ouders Charly nu? In de krant zien we alleen maar dat zijn vader aangeeft dat hij zijn zoon thuis wil hebben. Begrijpelijk, maar krijgt Charly daarmee de boodschap dat hij zich moet schamen voor wat hij heeft gedaan?
Charly speelt voor slachtoffer
‘De meisjes waren gewillig. Pas later hebben ze geklaagd, uit angst dat ze straf zouden krijgen, omdat ze dronken waren.’ Arme Charly, hij wist niet dat je van kinderen af moest blijven. Hij weet kennelijk niet dat kinderen voor de wet geen ja mogen zeggen tegen seks. Dat kinderen beschermd worden door de wet, juist omdat ze soms de consequenties van hun handelen niet kunnen overzien.
Van de slachtoffers horen we niets
Het is, zoals het vaker gaat in zaken rondom seksueel misbruik, de dader die het hoogste woord heeft. De dader die een platform krijgt in de media. De dader die de gelegenheid krijgt het slachtoffer zwart te maken. Beweringen te doen over het al dan niet meewerken aan de verkrachting (want seks met een minderjarige is per definitie verkrachting, of het kind nou meewerkt of niet). Ongestaafd en ongestraft mag Charly tegen de wereld zeggen dat hij het slachtoffer is van de jonge meisjes. Arme Charly.
Charly T. doet het goed in de media
Hoe kijken we aan tegen de veroordeelde zedencrimineel Charly T.
Als we de media mogen geloven:
denken veel 17-jarige jongens dat seks met meisjes van 12 of 14 gewoon kan.
is het voor misbruikplegers een winnende strategie om in de nieuwsmedia het slachtoffer te spelen.
los je het plegen van het seksueel misbruik op met victim blaming
De ouders zijn nergens in beeld als opvoeder: nergens heb ik de vader horen zeggen: ‘Wat erg dat mijn zoon dit heeft gedaan’. De strafmaat van anderhalf jaar lijkt passend, totdat je verneemt dat straffen onder de 2 jaar in Spanje niet uitgezeten hoeven te worden!
Zo komt Charly T. ermee weg
Charly T. heeft 6 maanden in voorarrest gezeten. Hij krijgt een straf die hij niet hoeft uit te zitten. Hij gaat in hoger beroep, omdat hij het strafblad van de zedencrimineel niet wil. Hij hangt de vermoorde onschuld uit, maar hij is zelf de moordenaar van de onschuld. Hij wil niet dat hij dit zijn hele leven bij zich moet dragen. Dus Charly gaat in hoger beroep.
De meisjes die hij heeft verkracht hebben die optie niet
Het bagatelliseren van het misbruik, de nadruk op de gewilligheid van de meisjes, de alcohol (hoe maak je het trouwens oké dat je meisjes van 14 en 12 dronken voert, nog los van het seksueel misbruik), de hoepla in de media over het lange voorarrest …, het verdoezelt allemaal het feit dat de Spaanse Justitie (naar mijn mening terecht) tot de conclusie is gekomen dat het hier gaat om een zedenmisdrijf. Daar kan Charly T. beroep tegen aantekenen wat hij wil, maar dat hij misschien vindt dat zijn gedrag ‘moet kunnen’, betekent niet dat het niet strafbaar is.
Wat elke jongen van puber moet weten
Seks met minderjarigen is strafbaar.
Een kind is wettelijk gezien niet in staat om daarmee in te stemmen, dus zelfs al lijkt het alsof het kind geen nee zegt, is het strafbaar.
Zelfs als het kind ja zegt en meewerkt, is het strafbaar.
Het kind hoeft zelfs niet in te stemmen met vervolging: het is gewoon strafbaar.
Maar belangrijker nog dan de strafbaarheid
Seks met minderjarigen beschadigt het kind.
Per definitie doe je een kind hiermee iets naars aan.
Ruim de helft van de slachtoffers van seksueel misbruik krijgt later grote psychische problemen.
Ruim 70 % van de slachtoffers van verkrachting protesteert niet, bevriest, is verstijfd van angst.
Van kinderen blijf je af. Ook als je zelf nog minderjarig bent
Als bovenstaande redenen niet genoeg motivatie zijn om je ervan te weerhouden om een kind jouw slachtoffer te maken, weet dan het volgende: Tot twintig jaar nadat het is gebeurd kan het slachtoffer of de familie van het slachtoffer jou aanklagen. Kun je een strafblad krijgen als zedencrimineel.
Wat leren wij als maatschappij van Charly T.?
We hebben nog wat te doen als het gaat om de seksuele opvoeding van jongeren.
De media mag van mij zichzelf ook kritisch gaan bekijken voor wat betreft hun rol in de zaak Charly T. Ooit gehoord van ‘hoor en wederhoor’?
Een kwart van alle seksueel misbruik wordt gepleegd door minderjarigen. Pubers zoals Charly T. die kennelijk te weinig voorgelicht zijn over wat de grenzen van het toelaatbare zijn. Het deugt niet om Charly daarvoor in zijn eentje op te laten draaien. Het deugt niet, omdat wij als maatschappij ook de Charly’s van de wereld tekort doen. Maar het deugt ook niet om hem vrij te pleiten.
Annette heeft al enige tijd innerlijk kindwerk gedaan. Ze heeft met haar innerlijk kind al een
aantal situaties op kunnen lossen, op basis van de verstorende emoties die ze in haar leven ervoer. Ze is zeer hulpvaardig en cijfert zichzelf weg om anderen te helpen. Gaandeweg is ze gaan voelen dat er een disbalans is in haar helpen. “Waar blijf ik?”, is een vraag die ze zichzelf nu regelmatig stelt. Annette merkt dat ze te veel geeft en er eigenlijk ook iets voor terug wil. Ze wil horen dat ze het goed gedaan heeft of dat het zonder haar niet gelukt was en vergelijkbare tekenen van waardering. Daarin gaat ze haar eigen grenzen ver voorbij.
Eigen waarde
Ze begint het gevoel te krijgen dat er iets niet klopt, maar ze kan er de vinger niet op leggen. Vanuit haar achtergrond als sociaal werker en de cursus over innerlijk kindwerk weet ze dat dit patroon, de hulpvaardigheid en haar lage gevoel van eigenwaarde, te maken kan hebben met seksueel misbruik. Ze kan er echter in haar herinnering niets over terugvinden.
Seksueel misbruik, maar dan energetisch
In een gesprek met haar innerlijk kind brengt ze dit ter sprake en ze vraagt haar innerlijk kind of er enige vorm van seksueel misbruik heeft plaatsgevonden. Haar antwoord is bevestigend, maar er is fysiek niets gebeurd. Zij heeft als jong kind de sterke seksuele energie, een sterk seksueel verlangen van een man opgepakt en dat heeft voor haar een vergelijkbare indruk achtergelaten als fysiek misbruik. Met haar innerlijk kind is zij in staat om de energie die rond dit misbruik zit op te lossen. Haar helpen krijgt o.a. daardoor een heel andere dynamiek en ze weet veel beter te voelen wat zij zelf nodig heeft. Daarmee kan zij in het helpen voldoende zelfzorg inbouwen en voelt ze ook dat zij die bevestiging niet meer nodig heeft. Gewoon graag gedaan.
Energetisch seksueel misbruik
Dit is een voorbeeld van een vorm van seksueel misbruik die vaak over het hoofd wordt gezien, maar met vergelijkbare gevolgen als de fysieke daad. Zelf heb ik een vergelijkbare ervaring, naast het fysieke misbruik wat ik meegemaakt heb, ook het energetische. Ik ben er zelf achter gekomen door een gesprek met mijn huisarts enkele jaren geleden. Ik vertelde haar over mijn fysiek misbruik en vertelde haar ook dat ik het gevoel had dat er nog iets gebeurd was, maar waar ik geen heldere herinnering aan had.
Niet tastbaar, wel een sterke ervaring
Van de fysieke handelingen heb ik nog steeds herinneringen vanuit de verschillende zintuigen die er bij betrokken waren. Tast, zicht, horen en dergelijke. Van het energetisch misbruik had ik alleen een vaag, maar toch sterk gevoel. Zij bevestigde mijn verhaal en legde uit dat zij beiden als een even sterke ervaring zag, vandaar de vergelijkbare gevolgen. Mijn innerlijk kind bevestigde deze ervaring en kon ook aangeven waar dit gebeurd was.
Ergens in elk therapeutisch traject heb ik het mezelf afgevraagd: Helpt dit mij? Word ik wel echt beter? Het kost zoveel moeite, tijd, geld. Het is soms zo zwaar. Waar doe ik het voor? Als je met dit soort vragen worstelt, is het tijd om te evalueren.
Een evaluatiegesprek
Als je een goede band hebt met je therapeut, maak je op zo’n moment een afspraak om een tussentijdse evaluatie te doen. Veel therapeuten doen dit al regelmatig, maar je mag er altijd om vragen. Daarmee houd je zelf de regie over de hulpverlening.
Terug naar het begin
Om goed te kunnen weten of je de goede kant opgaat, is het van belang om even terug in de tijd te gaan. Hoe was het met je toen je met deze therapie begon? Wat was je grootste probleem, waar had je het meeste last van? Maar ook: wat heb je afgesproken, waar zou je aan werken?
Niet heel duidelijk
Als dingen opgelost zijn, hebben ze de neiging om uit ons blikveld te verdwijnen. Dat is logisch en natuurlijk, maar dat maakt dat we soms niet heel duidelijk hebben dat we vooruitgang boeken. Het ‘nieuwe normaal’ is dan zo gewoon voor ons geworden, dat we niet meer weten hoe we er eerder aan toe waren. Stel gerust vragen aan de therapeut over het begin en wat hij of zij ziet aan vooruitgang.
Meten is weten
Op deze site staat een ‘zelftest’ die je kunt invullen. Speciaal om de voortgang te kunnen meten heb ik een handige downloadbare versie hiervan gemaakt, waarop je met vinkjes kunt aangeven of je ergens ‘nooit’, ‘soms’, ‘vaak’ of ‘altijd’ last hebt. Je kunt deze lijst printen en invullen aan het begin van je traject. Het geeft je een duidelijk beeld van waar je staat in jouw proces.
Herhalen van de test
Herhaal de test op gezette tijden, bijvoorbeeld na een half jaar (zet het in je agenda!). Is er iets veranderd? Ben je opgeschoten met de hulp die je gekregen hebt? Vier je successen, dat maakt het makkelijker om vol te houden als het even moeilijk is. Doe de test ook bijvoorbeeld een jaar nadat je hulpverlening beëindigd is. Ben je nog steeds op de goede weg?
Klopt je huidige hulp nog?
Klopt de hulp nog bij waar je nu mee worstelt? Bespreek het met je therapeut. Soms ben je toe aan een nieuwe stap of komen andere klachten op de voorgrond te staan. Dat is niet erg, je hoeft je niet te laten weerhouden door loyaliteit aan de therapeut om dit aan te kaarten. Als je verder kunt, betekent het immers dat je goed geholpen bent?
Sinds juni vorig jaar ben ik met tussenpozen in Peru, Zuid Amerika. Dat is de reden dat ik mij als therapeut bij Hulpverlening na seksueel misbruik heb uitgeschreven.
Reiki en innerlijk kindwerk
In Peru geef ik Reiki cursussen en Innerlijk kindwerk. Hierin kom ik regelmatig mensen, voornamelijk vrouwen, tegen die misbruik ervaren hebben. Dus ik voel me nog steeds zeer verbonden met dit werk.
Als ondersteuner toch verbonden
Toen Agnes mij vroeg of ik als ondersteuner aan het netwerk verbonden wilde blijven, heb ik direct ja gezegd. Vanuit mijn eigen persoonlijke ervaring weet ik hoe belangrijk het is om gereedschappen te hebben om met de gevolgen van je eigen misbruik om te gaan en dit te helen. Ik voel me gelukkig dat ik deze tools beschikbaar heb en daarmee deze kan doorgeven aan anderen.
Opleiding in Peru
Inmiddels heb ik, in de tijd dat ik in Nederland was eind vorig jaar, het innerlijk kindwerk door kunnen geven aan een aantal therapeuten bij Centrum ’t Ven in Venlo. Hier in Peru leid ik mensen op als therapeut voor Innerlijk kindwerk en als Reiki Master, zodat zij mijn werk voort kunnen zetten. Het is hard nodig. Door armoede en gebroken gezinnen is er veel leed te helen, afgezien nog van het seksueel en ander misbruik, waar ik hier mee te maken krijg.
Next stop Bolivia
Volgende maand staat Bolivia op het programma. Na een uitnodiging van een oud student van mijn cursussen in Cusco Peru, heeft zij mij gevraag om in La Paz mijn werk te komen doen. Gelukkig heb ik Spaanse les genomen, zodat ik me redelijk kan helpen. Graag wil ik mijn lessen volledig in het Spaans kunnen geven, maar dat duurt nog even. Nu werk ik met een vertaler, meestal een student die ook Engels spreekt.
Hard werkende mensen
Gezien de armoede, deze is al heel wat minder dan in het verleden, bied ik mijn cursussen gratis aan in deze landen. Mensen moeten hard werken om in hun levensonderhoud te voorzien, sociale voorzieningen zoals bij ons zijn er nauwelijks. Vraag naar mijn cursussen is er meer dan voldoende via mond op mond. Het is heel mooi dat in Nederland dit netwerk van Ivonne en Agnes bestaat en ik ondersteun hun werk van ganser harte!
Onderstaande is een recensie, geschreven door Gooyke van der Schoot, over het boek ‘De man die de paus aanklaagde’ van Colm O’Gorman. Het boek is verkrijgbaar via deze link: De man die de paus aanklaagde
Misbruikt door zijn priester, verraden door zijn kerk.
Colm is misbruikt op 5-jarige leeftijd, tot zijn 7e. Vanaf zijn 14e werd hij opnieuw slachtoffer van zijn plaatselijke pastoor. Hij beschrijft treffend zijn verwarring en schaamte:
“Hij is pastoor en pastoors kunnen niet zondigen, dus ik ben de zondaar. Niemand mag weten hoe slecht ik ben”.
Twee en een half jaar duurde het misbruik
“Ik moest me tot het uiterste inspannen om bij mijn verstand te blijven. Ik merkte dat ik steeds meer gespleten begon te raken, net als in mijn jonge jaren. Je had de verborgen duistere wereld van het misbruik en de ”echte” wereld.”
Depressie en zelfmoordneigingen
In de echte wereld lijkt hij een normaal, goed functionerend, gezond en gelukkig mens. Het leven heeft hem geleerd anderen niet tot last te zijn, zich onderdanig op te stellen en geen moeilijkheden te veroorzaken. Maar van binnen raakte hij alle vertrouwen kwijt in het vermogen om voor zichzelf op te komen.
Hervonden kracht
Hij komt uit het dal als blijkt dat zijn vader hem gelooft en hem niets kwalijk neemt. Hij werkte zich op tot hulpverlener voor slachtoffers van seksueel misbruik en zette de hulporganisatie op “One in Four” om overlevenden en daders van kindermisbruik bij te staan. Dit aspect, dat zijn vader het voor hem opneemt, geeft de schrijver de kracht om de strafzaak tegen pastoor Fortune aan te spannen en later de ook de kerk aan te klagen.
Er zijn meer slachtoffers
“Het bleek dat er meer bewijzen waren dat de bisschop, nog geen 10 jaar voordat ik mijn klacht bij de politie indiende, klachten had ontvangen waarin Fortune ervan werd beschuldigd dat hij jongens had aangerand. En ik voelde verraad aan de jongen die ik was, aan mijn familie, aan mijn omgeving en aan mijn geloof. Ik stond perplex van de omvang ervan … Hoe hebben ze dit kunnen laten gebeuren zonder iets te doen? Hun woord had die stilte kunnen doorbreken en troost kunnen bieden.
Wat deed de kerk?
“Wie zouden er nog meer op de hoogte zijn geweest? Misschien het Vaticaan. Iedere bisschop moet eens per 5 jaar rechtstreeks aan het Vaticaan verslag uitbrengen over de stand van zaken in zijn bisdom, zijn volgelingen en zijn geestelijken. Ofwel, ze wisten het, ofwel ze hadden het moeten weten.”
Dus hij besloot de kerk aan te klagen …
Fortune pleegde zelfmoord. Dat had Colm niet gewild. Het betekent dat hij en de anderen ‘vermoedelijke’ slachtoffers zullen blijven. Hij nam een radicaal besluit: “ik zal naar waarheid en gerechtigheid blijven streven en de rooms-katholieke Kerk en de paus zelf dwingen de verantwoording op zich te nemen voor hun aandeel in de misdaden die tegen mij en talloze anderen zijn begaan.”
Onderstaande blog is ingestuurd door Superondersteuner Henk Meulendijks. Hij heeft een tijdje als therapeut op deze site gestaan en is op dit moment in Peru en reist in maart af naar Bolivia, om daar mensen te helpen en te trainen in Reiki. In deze blog beschrijft hij zijn perspectief over de samenhang tussen seksueel misbruik en het leven in een patriarchale maatschappij.
Mijn perspectief op Seksueel misbruik en de patriarchale maatschappij.
In deze wereld zijn de meeste samenlevingen nog steeds voornamelijk bestuurd door mannen. Ook organisaties zijn hoofdzakelijk patriarchaal, kijk b.v. maar eens naar de Rooms Katholieke kerk en andere religies, waar mannen de enige of de voornaamste rollen vervullen. Vanuit dit patriarchale perspectief wil ik eens kijken naar misbruik van vrouwen.
Geschiedenis
In een patriarchale maatschappij is het beeld dat vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen een normaal uitgangspunt. Als we in onze eigen geschiedenis terug kijken dan zien we dat in de afgelopen eeuw de rechten van vrouwen in onze samenleving beetje bij beetje uitgebreid zijn. Toen mijn moeder met mijn vader trouwde, werd zij uit overheidsdienst ontslagen. Dat was in de jaren ’50 van de vorige eeuw nog zo. Nog steeds is er geen evenwicht op alle fronten tussen de participatie van mannen en vrouwen alhoewel we al een flink stuk opgeschoten zijn.
Wereldbeeld
Een van de manieren om naar seksueel misbruik te kijken, is vanuit dit wereldbeeld en dan zie ik seksueel misbruik door mannen als een manier om hun dominante rol in de maatschappij, het gezin of welke andere samenlevingsvorm dan ook, te bekrachtigen. Dit levert een heel ander beeld op wat betreft misbruik. Vanuit mijn spiritueel perspectief zie ik dan de hele mannelijke voorouderlijke lijn verschijnen waar overdracht van overtuigingen heeft plaatsgevonden tot in de huidige generaties.
Overtuigingen
Deze overtuigingen gaan over de rol van de man in de verschillende samenlevingsvormen van onze maatschappij, hun (machts)positie, vermeende rechten, verhoudingen tussen man en vrouw, seksualiteit en dominantie. Als jong kind nemen wij deze overtuigingen over van onze ouders en verdere voorouders. Deze zijn meestal onbewust en manifesteren zich in het gedrag van mannen (en vrouwen). Vooral het feit dat deze overtuigingen meestal onbewust zijn, maakt dat verandering een uitdaging is. Veel gedrag dat voortkomt uit deze overtuigingen wordt als “normaal” gezien. Voorbeelden zijn pornografie kijken, seksueel getinte opmerkingen, mannenpraat als het over vrouwen gaat.
Extreem
Extreem mannelijke energie uit zich in oorlogen, in competitiedrang, dominantie. In oorlogen gebruikten mannen niet alleen hun wapen, maar ook hun penetratiekracht om hun overmacht te tonen en daar zijn vrouwen het slachtoffer van. Seksuele energie wordt dan niet meer gebruikt waarvoor ze bedoeld is, als energie om te creëren, maar om te vernietigen. Ook zie ik dat seksueel ongepast gedrag van generatie op generatie doorgegeven wordt, net zoals misbruik ook over meerdere generaties zichtbaar is.
Verandering
Deze overtuigingen leven ook op een collectief niveau en dat maakt dat de nodige inspanning nodig zal zijn om dit te veranderen, man voor man. Ja, het werkt heel goed om door middel van campagnes een ander beeld neer te zetten, maar de veranderingen moeten toch in iedere man voor zich plaats vinden. Dat vraagt moed. Moed om zichzelf in de ogen te kijken en het eigen gedrag eens vanuit het perspectief van de vrouw te zien. Om het innerlijke vrouwelijke, wat iedere man in zich heeft, eens aan het woord te laten. Moed om het bestaande beeld van mannelijkheid een andere inhoud te geven en daarmee het risico te lopen uitgestoten te worden uit de sociale mannen omgeving.
De echte man
Het innerlijk vrouwelijke is in de opvoeding vaak in de verdrukking geraakt, doordat het mannelijke onevenredig veel aandacht heeft gekregen, ten koste van het vrouwelijke aspect. Een echte man is in mijn ogen iemand die zijn mannelijke energie in balans heeft gebracht met zijn vrouwelijke energie en daarmee weg is uit het extreem mannelijke, waar onze maatschappij zo aan gewend is. Wanneer onze samenlevingen werkelijk de balans willen bereiken, dan zal er in de opvoeding van de volgende generatie de volle aandacht aan gegeven moeten worden. Deels zie ik dit al gebeuren door het vormen van mannencirkels, waar mannen samen werken aan het terug brengen van de balans in hun energie. Maar er is nog veel meer nodig. Ik zelf merk dat ik veel moeite heb met het extreem mannelijke en daarom geen verbinding maak met mannen in deze energie. Dat heeft met name te maken met het beschadigde vertrouwen in mannelijke energie door mijn eigen geschiedenis van seksueel misbruik (door een man).
De vrouw
Vanuit de maatschappij waar ik nu ben, Peru, zie ik de verstoorde mannelijke energie heel duidelijk. In mijn werk kom ik regelmatig vrouwen tegen die misbruikt zijn, waar in de relatie met hun familie (ouders, grootouders) en partners het ongezonde mannelijke evident is. Door met name jonge vrouwen in contact te brengen met hun innerlijke kind en hen te ondersteunen in het helen van hun verleden en de overtuigingen die daar bij horen, kunnen zij hun innerlijke kracht weer vinden en hun rechtmatige plaats in alle lagen van de maatschappij opeisen. De plaats van evenwaardigheid. Daarmee doorbreken zij ook de voorouderlijke patronen van misbruik. Dan zullen mannen moeten volgen.
Tot slot
Er zijn meerdere perspectieven om naar seksueel misbruik door mannen te kijken. Voor mij komt het neer op aangeleerd gedrag vanuit de jeugd door ouderlijke en voorouderlijke patronen, sociale acceptatie en dergelijke. Aan ouders en toekomstige ouders zou ik mee willen geven hun eigen gedrag en de onderliggende overtuigingen en trauma’s te onderzoeken en op te lossen, zodat zij dit niet door hoeven te geven aan de volgende generatie. Ik ken de overtuigingen en de trauma’s vanuit mijn eigen ervaring (zelf misbruikt) en de vervorming van mijn eigen seksualiteit als resultaat. Door middel van innerlijk kindwerk heb ik mijn trauma’s kunnen helen en mijn overtuigingen over onder andere seksualiteit in balans kunnen brengen. Dit wens ik eenieder toe en nodig mannen en vrouwen uit om hun innerlijk werk te doen.
De Meldcode bij seksueel misbruik is een formule waarmee je voorkomt dat je inactief blijft als je seksueel misbruik vermoedt. Het helpt je om in actie te komen door simpele stappen als collegiaal overleg te ondernemen. Maar wat de meldcode niet doet is je vertellen hoe je werkt met mensen die seksueel misbruik hebben meegemaakt.
Wat kun jij doen als hulpverlener?
Als het gaat om een verleden van seksueel misbruik bij mensen in de doelgroep waar jij mee werkt, is er veel wat je als hulpverlener zelf kunt doen. Dat vraagt van jou wél dat je je verdiept in de problematiek rondom seksueel misbruik. Dat je weet hebt van de langetermijneffecten en dat je traumasensitief kunt handelen.
Help, het zit niet in mijn opleiding!
In het tijdperk van #metoo en het naar buiten brengen van seksueel misbruik in sectoren zoals in de sport, de kerken, de cultuursector komen steeds meer hulpverleners erachter dat seksueel misbruik en de langetermijngevolgen hiervan een lacune zijn in hun opleiding. Hoe ga je daar eigenlijk mee om in de therapeutische setting?
Extra opleiding is gewenst
Het is niet vanzelfsprekend dat je als psycholoog, therapeut of hulpverlener kennis hebt van seksueel misbruik. Extra opleiding is gewenst. Gelukkig bestaat die mogelijkheid bij hulpverlening na seksueel misbruik. Je kunt een 8-daagse verdiepingstraining volgen waarin je de basiskennis over de langetermijneffecten van seksueel misbruik aangereikt krijgt.
Kom kennismaken
Een achtdaagse opleiding is een behoorlijke tijdsinvestering en het is in ieders belang dat het aanbod aansluit bij jouw verwachtingen als cursist. Daarom organiseer ik elke maand een introductiemiddag. Zo kun je kennismaken met mij als trainer, met de materie en met de manier van werken binnen de cursus.
Elke maand op de 11de
Elke maand behalve juni 2019 kun je je inschrijven voor de introductiemiddag. De bijeenkomst kost € 50,00 (ex. btw) die je terugkrijgt als je je voor de verdiepingstraining inschrijft. Schrijf je in via onderstaande link en vergeet niet om aan te geven in welke maand je naar de bijeenkomst komt.
Een aantal maanden terug deed ik via de website en de nieuwsbrief een oproep met de vraag om mee te werken aan het onderzoek van Janita Beijeman over ‘Seksualiteit na seksueel misbruik in de jeugd’. Velen van jullie hebben hieraan gehoor gegeven, waarvoor dank. Inmiddels heeft Janita haar onderzoek gepresenteerd en verdedigd en is zij geslaagd voor haar opleiding. Inmiddels is dat al een paar weken geleden, dus hoog tijd dat haar scriptie ‘Seksualiteit na seksueel misbruik in de jeugd’ online komt. Gefeliciteerd Janita met dit mooie resultaat!
De Homeopathische Geneeskunde werd meer dan 200 jaar geleden door Dr. Hahnemann ontwikkeld. Dit was in de tijd voordat alles wetenschappelijk bewezen moest worden en het was DE geneeswijze van die tijd.
Superondersteuner Henk Meulendijks vanuit Peru
