Misbruik van mannen: hoe ziet dat er nou uit? Gastblog Marcel Kerkhofs

Misbruik bij mannen/ jongens en hoe ziet er dat nu werkelijk uit

Sinds een aantal jaren begeleid ik met name mannen met een misbruikverleden en ik moet zeggen: dat valt niet mee. Ik durf gerust te stellen dat er een enorme beerput opengetrokken wordt en dat het woord ravage bij me opkomt.

Bespreekbaarheid

Hoewel ik door mijn eigen misbruikverleden eigenlijk nergens van schrik, moet ik zeggen dat ik toch nog, vaak na afloop van zo’n bijeenkomst, geraakt wordt door de heftigheid en complexiteit van de verhalen van deze mannen.

Vrouwen als dader

Wat ik ook nog specifiek kwijt wil, het daderschap van vrouwen is iets wat ik zelf ook ervaren heb en wat nog steeds een heel tricky onderwerp is, zeker in dit #metoo-tijdperk. In mijn praktijk merk ik dat ongeveer 1/3 van de mannen die zich bij mij melden, door vrouwen (soms moeders, vaak oudere zussen) ontmaagd cq seksueel misbruikt zijn.

Representatieve cijfers over misbruik door vrouwen?

Of éénderde representatief is, daar durf ik geen uitspraak over te doen, maar in mijn praktijk ontstaat in elk geval een heel ander beeld dan het standaard beeld, waarin bijna uitsluitend mannen dader zijn. Ik denk dat dit komt, omdat veel mannen zich pas nu beginnen te beseffen dat ze ook seksueel misbruikt zijn en het eerst zo niet eens zagen of wilden zien.

Verwerking/ontkenning

Vaak merk ik dat deze mannen, wanneer ze het weggedrukte misbruik op latere leeftijd bespreekbaar willen maken, door vrouwen in hun omgeving gekleineerd worden. De onderliggende boodschap is dat het ontmaagden van een jongen, hem de kans geeft om man te worden. Een totaal verkeerde veronderstelling, het tegenovergestelde is eerder waar.

Populair liedje, nader bekeken

Ik moet ook denken aan het liedje van Rob de Nijs, genaamd ‘Zomer’. Hierin bezingt hij zijn ontmaagding: ‘Ik was 16 en zij was 28 …’  Niemand lijkt dit te storen. Maar als de tekst: ‘Ik was 28 en zij was 16’ zou zijn, dan zou dit nummer in de huidige tijd niet meer gedraaid kunnen worden.

Er wordt vaak lacherig of kleinerend over gedaan wat extreem pijnlijk is…

Lacherige reacties of kleinerende opmerkingen maken mannen, die door een vrouw misbruikt zijn, extreem kwetsbaar. Vaak zijn ze door het seksueel misbruik inderdaad geen echte man geworden. Ze hebben de baard niet in de keel gekregen; houden een afgeknepen piepstem, of verbergen zich juist achter stoerheid: ‘mij krijg je niet’.

Diepe schaamte, mannelijke kwetsbaarheid

Diep van binnen zijn het jongetjes gebleven, die zich schamen voor een erectie of gewoon niet weten hoe ze ermee moeten dealen. Ik begin te denken dat de mannelijke seksualiteit misschien nog wel kwetsbaarder is dan de vrouwelijke. Vanwege het zichtbare, meetbare, …  enfin het mag duidelijk zijn wat ik bedoel.

Schade en behandeling

Uit onderzoek is inmiddels gebleken dat de (gevolg) schade bij seksueel misbruik van jongens nog groter is dan bij meisjes. Daarbij komt dat het, nog steeds, een gegeven is dat het zeer, zeer moeilijk bespreekbaar is.

Gebrek aan veiligheid en groot taboe

Een concreet voorbeeld: Ik had laatst een cliënt die uitbehandeld was bij de GGZ. Hij vertelde in zijn eerste consult bij mij wat er eigenlijk gebeurd was. Ik hem vroeg of hij dat gedeeld had in zijn 20-jarige zoektocht. Hij zei: ‘nee’. Gewoon omdat de veiligheid ontbreekt vanwege het grote taboe. Ook willen ze het meestal absoluut niet delen met een vrouw c.q. in vrouwelijk gezelschap.

Mijn antwoord op dit taboe

Ik ben vorig jaar gestart met mannengroepen, om dit bespreekbaar te maken. Het leed is echt onvoorstelbaar groot evenals de behoefte om het te delen. Ik merk, nu ik deze groepen geef, als antwoord op mijn eigen verleden. Het is geen ‘Walk in the park’, Het is Zingeving met een hoofdletter.

Visioen en mijn verlangen

Nu ik dit zo schrijf, merk ik dat ik een sterk verlangen heb dat mannen en vrouwen meer gaan connecten voorbij de #metoo-beweging. Dat we ophouden met wijzen (naar elkaar) en verantwoordelijkheid nemen. Ik heb een tijdje geleden van Ivonne Meeuwsen een filmpje gekregen van een Schotse onderzoekster die onderzoek doet naar misbruik door moeders. De tegenstand die deze onderzoekster ondervindt vanuit vrouwen(bewegingen) is stuitend …

Mijn visioen is dat we seksueel misbruik gaan zien voor wat het is: een verwoestende, ontwrichtende ervaring voor meisjes én voor jongens. Dat we ophouden met elkaar de schuld te geven. Dat we ons gaan richten op de werkelijke vraag.

Wat is de onderliggende oorzaak?

  • Hoe komt het dat het zó vaak gebeurd in onze cultuur.
  • Wat is de werkelijke onderliggende oorzaak?

Naast curatieve oplossingen (therapie) zou ik ook graag willen werken aan preventieve oplossingen. Of de wereld, onze maatschappij die zo graag alles indeelt in vakjes, in goed vs kwaad, daar aan toe is betwijfel ik. Ik blijf niettemin hopen!

Meer lezen over mannen die misbruikt zijn?

Wil je meer lezen over mannen die misbruikt zijn? Het boek ‘De weg van de misbruikte jongen’ van Henk Meulendijks is het ervaringsverhaal van Henk. Hij vertelt hoe hij een seksverslaving had en ook hoe hij hiervan heelde, middels onder andere Reiki en Innerlijk kind werk. Hier te koop

4 gedachten over “Misbruik van mannen: hoe ziet dat er nou uit? Gastblog Marcel Kerkhofs

  1. Kort, te kort!
    Als we eens leren ons te focussen op de goede, positieve kanten van elkaar
    Scheppen we dan niet een stuk veiligheid met, voor elkaar??
    De taboesfeer schept langdurende onveilige gevoelens, heb ik persoonlijk ervaren.

  2. Heel goed dat er steeds meer aandacht is voor seksueel geweld bij jongens/mannen. Dit ligt voor de buitenwereld nog wel in de taboesfeer, denk ik.

    Ik heb wel moeite met het gedachtenstukje dat de gevolgen van seksueel geweld bij mannen/jongens groter zijn dan bij vrouwen/meisjes. Ik denk dat de gevolgen anders kunnen zijn en ook op verschillende vlakken kunnen liggen, dat wel. Hoewel ik als vrouw wel veel meer herkenning, inzichten kreeg bij het naslaan van hulpmiddelen (sites en boek) voor seksueel misbruik bij jongens/mannen. Boeken/sites voor verwerken van seksueel misbruik in het algemeen (wat meestal inhoudt bij meisjes/vrouwen) boden mij dit veel minder, met een soms averechts gevolg van nog meer schaamte en niet kunnen of durven uiten omdat ik mezelf er niet in herkende. Dus mijn idee is meer dat het verschil echt in benadering van de verschillende genders dan de ervaringen zelf of gevolgen ligt.

  3. Pingback: Het nog niet vertelde verhaal over seksueel misbruik –

  4. Heel goed dat er steeds meer aandacht voor dit probleem komt.
    Zelf loop ik al 50 jaar tegen de gevolgen aan, zoveel onbegrip zelfs in de ggz heb ik gemerkt.
    Goed te horen dat er nu ook mannengroepen zijn voor misbruik
    Ik kan me voorstellen dat het een hoop oplevert.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *