Heldin Mieke de Vos – HA2018

Heldin Mieke de Vos

Categorie ‘Geheelde heldin’

Heldin Mieke de Vos is aangemeld als heldin door zichzelf met de volgende woorden:

Ik ben nu een geheelde held, na zo’n 22 jaar (op 16 jarige leeftijd) uit de incestueuze situatie te zijn gestapt (vanaf mijn herinnering tot aan mijn 16de sexueel misbruikt door mijn vader). Na in de beginjaren tegen veel muren opgelopen te zijn, in tussenpozen op diverse manieren en (vooral spirituele) therapievormen, keihard aan mijzelf gewerkt te hebben, ontdekte ik langzaam, ergens tussen mijn 36ste en 38ste, mijzelf geheeld te voelen en mijn leven verder in blijdschap te kunnen voortzetten.

Het interview met Mieke de Vos

In het kort, kun je aangeven wat je hebt meegemaakt aan seksueel misbruik?

Ik kom uit een gezin van zes kinderen en was het enige meisje, geboren in 1957. Ik ben seksueel misbruikt door mijn vader, dit hield ook geestelijke en lichamelijk in (zoals jullie waarschijnlijk wel zullen weten). Mijn herinnering gaat daarbij terug tot vanaf heel klein meisje +- 4jr. tot begin 16jr. (1974) met een tussenpozen van +- 8 mnd (14de 15de) Ik ben toen, nadat ik het bekent maakte (aan mijn moeder), door medisch opvoedkundig bureau (M.B.O.) uit huis geplaatst, in een gezinsvervangend huis.

Toen ik nog heel klein was ging het om onzedelijke aanraking onder dwang, ik leerde al heel snel dat ik geen nee mocht en kon zeggen. Het veranderde in penetratie met vingers en later met penis en dit alles gebeurde zeker één tot een paar keer per week.

Wat heb je zoal gedaan om daarvan te helen?

Door op mijn 16de mijn ouderlijk huis te verlaten. Rond 17de-18de hulp gezocht via het M.B.O., maar de psycholoog wist er geen raad mee. Men wist totaal geen raad in die tijd. Na behoorlijke breakdown, pas begin jaren 80 de eerste keer goede hulp kunnen vinden via (ik meen) een Blijf van mijn Lijf huis, die toen hulpverlening voor vrouwen met seksueel misbruik hadden opgestart, het was wat jammer dat er maar tien sessies mochten plaatsvinden.

Het eerste boek dat ik hierover las, ‘De straf op zwijgen is levenslang (Feministische Uitgeverij Sara)’ heeft veel voor mij betekend. Ik ging praten. Met tussenpozen ging ik naar diverse Psychologen via de Riagg (matig geholpen). In 1985 maakte ik een redelijke stap, met behulp van hypnotherapie.

Rond 1986 was ik een korte periode telefoniste bij een escortbureau (soort zelf-therapie). Eind jaren 80 begin 90 kwam er via de media kwam er meer naar buiten, meer bekendheid en werd ik uitgenodigd (met 2 andere vrouwen) in de Vijf uur show. Dat werd op het laatste moment afgelast door het uitbreken van de Golfoorlog (1990). Daarna ben ik nog een korte periode escortdame geweest (gedeeltelijk uit geldnood en ook als een soort zelf-therapie, de macht te daarin te voelen).

Eind 1992 kwam ik in aanraking met Reiki (bet. Universele levensenergie). Begin 1993 zelf eerste graad gedaan dit heeft veel los gemaakt en in werking gezet. Ik heb in die tijd aan (spirituele) groeigroepen deelgenomen, heel veel vertoefd op een spiritueel centrum, samen met een broer en andere mensen (geeft vanzelf processen) en Innerlijk Kind werk. Dit vooral heeft mij geholpen in mijn helingsproces.

Wat zou je mensen die nog bezig zijn of nog moeten beginnen met helen willen meegeven?

Dat het mogelijk is te helen. Praat, zoek wat voor jou werkt, geef niet op. Je bent het waard om oprecht van gehouden te worden en zeker om van Jezelf te Houden

Hoe speelt seksueel misbruik nu nog een rol in jouw leven?

Eigenlijk haast niet, misschien zijn er nog wat nevenverschijnselen zoals, moeite met macht(strijd) en onderdrukking, daar kan ik dan nog wel op reageren. Maar ik laat mij hierdoor niet beheren. Ik ben geneigd het in mijn omgeving op te nemen tegen vormen van onderdrukking (maar dat heb ik eigenlijk van jongs af aan gedaan).

Interview in de Panorama