Held: Paul van Dam
Categorie ‘Goed bezig’
Paul M van Dam zit in het bestuur van de stichting PJSchouten, maar hij is vooral erg goed bezig met naar buiten treden met zijn eigen verhaal en dat doet hij ook in die rol bij de PJ Schouten stichting. Ik was onder de indruk van de manier waarop hij over zichzelf kon vertellen bij de presentatie van de animatiefilm, die de stichting heeft gemaakt over wat misbruik met een kind doet. Hij is dominee en werd misbruikt dicht bij de kerk waar zijn vader dominee was. Hij brengt zijn verhaal daarover naar de kerk toe en knokt keihard er voor om dat te kunnen. Ik ben onder de indruk van zijn moed en vind hem echt een held die goed bezig is.
Het interview met Paul van Dam
In het kort, kun je aangeven wat je hebt meegemaakt aan seksueel misbruik?
‘Het was op jonge leeftijd (ik was een jaar of 5 of 6) dat ik in familiekring seksueel ben misbruikt. Wat er exact gebeurde kan ik niet geheel terughalen, wel heb ik mijn leven lang in mijn hoofd een gedetailleerd filmpje van wat gebeurde, dat hoort bij de ene dader en een foto van wat gebeurde, dat hoort bij de andere dader. Het is zoals Griet op de Beeck in een interview zei: “… ik was 5 of 6 jaar toen ik werd misbruikt, maar ik miste de taligheid om het woorden te geven… “. Zo ervaar ik het ook.
Het is gebeurd, dat weet in nu vele jaren later, maar ik kon er geen woorden aan geven.
Hoelang weet je al dat je seksueel misbruikt bent?
‘Inmiddels ben ik 61 jaar en pas 5 jaar geleden in 2012 was het, dat het misbruik tijdens een behandeling van een bekkenbodemfysiotherapeut als in een golf terugkwam. Het geheim heeft dus 56 jaar opgesloten gezeten in mijn lijf. En dat heb ik geweten. Mijn leven door heb ik onverklaarbaar ziektes gekend; altijd in en rond het gebied van mijn bekken. Ik bezocht ziekenhuizen, artsen, ben meerdere malen geopereerd aan mijn anus, endeldarm etc. Het is duidelijk dat mijn onderlichaam “besmet gebied” is/was. In januari 2011 was het teveel vanaf toen ben ik chronisch ziek (CPPS) met als uitschieter in voorjaar 2017 dat bij alle onderzoeken werd geconstateerd dat ik ongeneeslijk ziek zou zijn vanwege uitgezaaide prostaatkanker. Na intensieve onderzoeken en een versnelde second opinion, bleek half maart dat er een medische misser was gemaakt in het ziekenhuis. Ik had helemaal geen fysieke kanker!
Dat is heel fijn; wat dat betreft kreeg ik mijn leven weer terug. Maar de psychische kanker die op 5/6 jarige leeftijd was ontstaan was er niet mee verdwenen.
Mijn leven lang ben ik in situaties geweest waarbij mensen over mijn grenzen heen zijn gegaan. Tja, wat wil je… als op zo’n jonge leeftijd er al in jouw diepste bestaan is ingebroken en over je grens is gegaan… En verder… ik ben -zo ervaar ik dat- nooit echt op mijn bestemming gekomen. Maar ook heb ik mijn leven lang “geflirt” met de dood. Op 7 jarige leeftijd gaf ik al aan dat ik dacht aan zelfdoding.’
Wat heb je zoal gedaan om daarvan te helen?
‘Nadat ik op 12 oktober 2012 bij de fysio ontdekte wat er écht aan de hand was en ik het filmpje en de foto in mijn herinnering kon plaatsen wist ik dat ik aan de slag moest met het verwerken van het seksueel misbruik. Een intensieve en zware weg van individuele en groepstherapieën bij Peter John Schouten heb ik doorgemaakt. Daarnaast was er de weg van de fysieke -on- gezondheid.
Levenslang pijn en last in het bekken bleek een naam te hebben CPPS (chronische bekkenbodem pijn syndroom) dat levert 24/7 pijn op. Dagelijkse medicatie/pijnstilling én intensieve begeleiding door een fysio naast proberen zo gezond mogelijk te leven maken dat het leven wel leefbaar is.
Vooral ook omdat ik in de weg van het herstel en de therapie ben gekomen op het punt dat ik bestemming kan geven aan wat mij ooit lang geleden is overkomen/ontnomen.
Het is zo heilzaam om nu, als ervaringsdeskundige, mee te mogen werken aan het informatie geven o.a. door les te geven over wat seksueel misbruik veroorzaakt en wat het effect er van is op een mensenleven. Er is nog zoveel onbekend dat er mij veel aan gelegen is om hier aan mee te werken! En, het geeft voldoening als ik mensen kan informeren over deze “andere wereld” waarin je leeft als misbruikslachtoffer.’
Onlangs werd Paul van Dam geïnterviewd in DUIC (De Utrechtse Internet Courant) link naar het interview
Wat zou je mensen die nog bezig zijn of nog moeten beginnen met helen willen meegeven?
‘Ga die diepe weg! Ja, het is een zware weg om te gaan. Maar als je door het diepe dal van verdriet en pijn bent gegaan dan is er een weg naar omhoog. Stop met bagatelliseren en ontkennen van wat je is aangedaan. Kijk het monster in de ogen en besef dat je het gaat overwinnen. Ga, als je zover bent de confrontatie met de dader aan en geef zijn aandeel van wat hij/zij je heeft ontnomen terug. Probeer, misschien wel met lotgenoten of iemand die voor jou een buddy kan zijn, de weg in te slaan.’
Hoe speelt seksueel misbruik nu nog een rol in jouw leven?
Nog regelmatig word ik getriggerd door de dader in de ander; maar het wordt minder. En ja… de dagelijkse fysieke 24/7 pijn in mijn bekken’, is absoluut niet fijn.
Ik heb gezocht naar mensen die mij willen helpen te ondersteunen in plaats van mensen die op mij hun ideeën willen loslaten en willen experimenteren met de nieuwste behandeltechnieken. Zo heb ik een fysio gevonden die mij wil steunen in de -goede- weg die ik ga. Ze is heel pragmatisch; “je bent goed bezig én daar wil ik je bij helpen” en “jij bent de regisseur die zegt wat je nodig hebt” etc.
Een rol speelt het ook doordat ik in de vorm van voorlichting, lesgeven en actief te zijn op social media “activistisch” probeer te zijn, want ik geloof dat “ons geheim” moet worden doorbroken. Onze cultuur en leefwereld wil onze verhalen van seksueel misbruik niet horen; er is (zoals Peter John Schouten het noemt) een “collectief NEE”. Toch moeten we het er over hebben, ja, door acties als #MeToo, maar ook doordat mijn vrienden en de mensen om mij heen er over kunnen praten en mij/ons er over kunnen bevragen.’