Heldin Saskia Jonker – HA2018

Heldin Saskia Jonker

Categorie ‘Geheelde heldin’

Saskia Jonker is aangemeld door Henk Koning met de volgende tekst:

Een held is een moedige figuur die, wanneer geconfronteerd met gevaar en rampspoed of vanuit een zwakke positie, moed en bereidheid tot zelfopoffering betoont ter wille voor een grotere zaak. De oorsprong van het woord “held” is verwant aan het woord “caled”. Dit is Welsh voor “gehard”. Veelal komt heldendom voor in mythes,sagen of legendes.

In de huidige tijd ken ik (ook) een held. Wanneer ik de betekenis tot me door laat dringen kom ik tot een dieper begrijpen van het woord “held” in relatie tot seksueel misbruik.
Mijn held heeft een prachtige plek verdiend in de eregalerij van het heldendom.
Ik herlees de betekenis en zie hoezeer het klopt.Vanaf zeer jeugdige leeftijd heeft ze zichzelf opgeofferd ten behoeve van het gezin. Een instinctief gevoeld grotere zaak: het bij elkaar houden van gezin. Door het zwijgen en daardoor niet in opspraak brengen van de ander(en), heeft ze geprobeerd een implosie te verhinderen. De rampspoed en zwakke positie hoef ik naar ik meen hier niet nader toe te lichten….
Dat zij door het vervullen van deze heldenrol gehard is, lijkt onontkoombaar. Toch is dit opmerkelijk genoeg niet het geval.
In haar tienerjaren heeft ze opnieuw een heldenrol moeten vervullen. Ze heeft haar inwendige kracht aangewend om het haar aangedane steen voor steen te slechten. De hardheid heeft al met al weinig vat op haar gekregen. Ik ken maar weinig mensen die zo zacht, vriendelijk, empathisch en positief zijn.
Dat maakt haar, naast vele andere eigenschappen, tot een zeer unieke vrouw. Geheeld? Ja zeker.
Maar zoals bijna bij elk levend organisme het geheel een optelsom van de delen, zo is zij dat ook. Wat haar “heel” maakt is haar enorme bereidheid om te vechten voor een mooi leven. Dat dit uiteindelijk leidt naar vergeving is iets wat zeldzaam is. De “heelheid” is niet een rimpelloze staat van zijn, maar een krachtige stroom. Tezamen maken zij haar levenshouding liefdevol en hoopvol. Kalm en vastberaden gaat ze door, in bescheidenheid.
Dat maakt Saskia Mary Jonker van 18-02-1962 tot mijn geliefde, maar bovenal tot een “geheelde Heldin”!

Het interview met Saskia Jonker

Aanleiding

Twee jaar geleden keek ik op internet om te zien wat er aan hulp geboden werd rondom seksueel misbruik. Na tien jaar een leuk creatief bedrijf Huisraadidee en vele workshops te hebben gegeven, kreeg ik het plan om een hulpverleningspraktijk op te zetten, gericht op problemen na seksueel misbruik. Ik wilde het creatieve met hulpverlenen bij elkaar gaan brengen. Zo kwam ik op de site van Ivonne Meeuwsen én daarna op de site van het schadefonds geweldsmisdrijven terecht. Ik was verbaasd, ik had 14 jaar in de hulpverlening gewerkt en wist niet dat dit fonds bestond!

Ik heb toen een aanvraag gedaan. Alle feiten en bewijzen moesten worden gevonden en opgeschreven. Het was een pijnlijk, zwaar en confronterend proces. Maar het was ook helend om alles op een rijtje te zetten. Ik heb een schadevergoeding ontvangen en daarmee ook een maatschappelijke erkenning voor wat mijn vader mij heeft aangedaan.

Mijn geschiedenis

Ik weet nog dat ik 5 jaar was en regelmatig bij de buurman, soort opa-achtig figuur langs ging. Mijn ervaring met seksueel misbruik begon toen ik vijf jaar was. Ik werd door de buurman intiem betast. Vanaf mijn zesde tot mijn zestiende werd ik door mijn vader seksueel misbruikt. Er speelde veel verbale agressie in ons gezin. Mijn vader was alcoholist, mijn moeder een labiele vrouw, zij maakten erg vaak ruzie. Op mijn tiende gingen onze ouders scheiden en verhuizen.

Onze stiefvader B kwam bij ons wonen. B was verbaal en lichamelijk erg agressief. Ons gezin leefde vaak in angst en wij waren bang voor hem. B heeft mij seksueel benaderd en misbruikt. Op mijn achttiende ben ik het huis uit gevlucht. Toen ik negentien jaar was werd ik aangerand door een jongen op straat. Op mijn vijfentwintigste liep ik stage als maatschappelijk werker in de crisisopvang. Daar werd ik met ongewenste intimiteiten door een medewerker geconfronteerd.

Delen is helen

Vanaf mijn achttiende jaar begon ik te praten over mijn onveilige jeugd, emotionele verwaarlozing en seksueel misbruik ervaringen. Ik vertelde het tegen mijn vriend, moeder en maatschappelijk werker. Van daaruit kreeg ik gesprekken met een psychiater, die mij o.a. vertelde dat ik een te kort jurkje aan had en daarmee e.a. zelf uit zou lokken. Ik ben bij haar weg gegaan en gaan zoeken naar andere hulp. Maar ik bleef mijzelf in de weg zitten, voelde mezelf erg beroerd, over alles wat mij gebeurd was. Ik voelde me vreemd, vies en schaamde me voor wat mij was overkomen. Ik was regelmatig depressief en lusteloos. Ik kon “mijn lot” niet (ver)dragen. Wilde er niet meer zijn. In deze periode deed ik een zelfmoordpoging. Toen ik mijn ogen opende, lag ik in een ziekenhuis bed van een psychiatrische afdeling.

Na drie maanden zag ik in, dat ik iets aan/voor mezelf zou moeten gaan doen. Ik werd twee jaar opgenomen in een therapeutisch centrum. Daar leerde ik veel van het omgaan met andere groepsleden en ieders problematiek. In die tijd sprak men (nog) niet of nauwelijks over seksueel misbruik binnen het centrum. Ik heb toen buiten het centrum in een incest-lotgenotengroep gezeten. 

Mijzelf creatief uitten is voor mij helend. Ik hou van tekenen,schilderen, fotograferen, dansen. Eigenlijk alles wat je met je handen kan doen. Schrijven en gedichten maken doe ik graag. Ook hou ik er van om “het Leven” te relativeren en hierbij humor te gebruiken.

Mijn hulpverleningsgeschiedenis

Vanaf mijn achttiende jaar heb ik verschillende ( een stuk of 20 ) hulpverleners gesproken.

Wat mij hierbij geholpen en geheeld heeft is vooral het delen van mijn onveilige verleden en de daarbij behorende gevoelens. Het klikte niet met alle hulpverleners, maar ik zocht dan door naar een hulpverlener/groep waarmee het wel klikte. Hulpverleners heb je net als mensen in verschillende soorten en maten. Ik heb, sinds een jaar of vijftien, gesprekken met een haptotherapeute, met haar klikt het goed. We zitten op een zelfde golflengte. Als ik wil kan ik haar altijd bereiken voor een A.P.K.(onderhoudsmoment)

Aangifte doen

Na mijn opname heb ik mijn achternaam laten veranderen en ik heb mijn vader bij politie en justitie aangegeven. Hij heeft een gevangenisstraf uitgezeten. Dit leverde verwarrende gevoelens op. Verdrietig, maar ook erkenning voor wat hij mij had aangedaan. Deze acties waren zeer pijnlijk én helend tegelijk.

Door alle toestanden thuis was ik op mijn zeventiende gestopt met school en heb ik een periode gewerkt. Na mijn opnames ben ik een studie HBO Maatschappelijk werk begonnen. Ik zoog alle informatie op als een spons. Leerde er veel, vooral van mijzelf en wilde het negatieve in mijn leven positief in zetten. Ik kon zaken beter plaatsen. Deze studie werkte ook helend voor mij.

Mijn vader is inmiddels al een tijd geleden overleden. Toen ik bij hem was in het ziekenhuis, was hij al ver weg, ik had zijn hand vast en huilde stille tranen en zei tegen hem: “ik kan het niet vergeten, maar wil je wel vergeven”. Een paar minuten later was hij dood. Ook dat was verdrietig en helend tegelijk.

Ik heb een aantal langdurige relaties gehad waar ik ook veel van geleerd heb, vooral over mijn eigen proces en inbreng hier in. In deze ervaringen zitten ook weer helende aspecten. Met mijn vorige partner heb ik een dochter gekregen. Deze relatie was op een gegeven moment niet meer passend…… onze dochter (ook helend) is het mooiste wat we samen hebben voort gebracht. Nu ben ik sinds 18 jaar met Henk samen. Deze man is een verrijking van mijn leven. Dankbaar dat we elkaar zijn tegen gekomen. Hij is voor mij ook een held.

Wat ik aan lotgenoten zou willen meegeven

Het is uiteindelijk helend om naar jezelf te willen/kunnen kijken. Waar doet het pijn? Gooi het er uit. Stukje bij beetje. Blijf dichtbij jezelf. Wat betekent het voor jou. punt. Probeer het puur bij jezelf te houden. Neem stapje voor stapje de tijd. Wees geduldig, zacht en lief voor jezelf.

Dat is soms pijnlijk en lastig. Maar het mag er zijn en jij dus ook! Zoek naar manieren die bij je passen om je verhaal kwijt te kunnen. Praat,schrijf, schilder, gooi oud servies kapot tegen een muur. Maak een wandeling. Doe dit alleen of met anderen.

Vraag hulp en zoek iemand waarmee het klikt, goed voelt. Toen het net uit was met mijn ex, was mijn dochter ook erg verdrietig en in de war. Dan gingen we samen naar het strandje en klommen in een hoog klimrek. Van daaruit gingen we dan lekker blèren en schreeuwen. Wat een opluchting en ruimte gaf dat. Wees creatief in het bedenken van dingen/zaken die jou aanspreken en geef je zelf de ruimte hierin.

Welke invloed heeft het seksueel misbruik nu nog in jouw leven?

Voor mij zijn het steeds verschillende rondes waarin ik mezelf bevind. 

De laatste 2 jaar ben ik intensiever bezig geweest met mijn vader en mijn misbruik verleden. Door het schadefonds in te schakelen, werd er veel oud zeer, stil verdriet aangeraakt. Ik ben toen in aanraking gekomen met een aantal vrouwen die ook lotgenoten waren en met hen hebben we een creatief kistje gemaakt die voor mij als doel had om bewust stil te staan bij mijn nare ervaringen. Kistje open: ruimte voor verdriet en alles wat er bij hoort. Kistje weer dicht: verder met de dag.

Sinds een maand hebben mijn man en ik onze eigen praktijk: Jonker en Koning, Henk en ik geven hulp na seksueel misbruik en andere levensvragen. Het bieden/geven van hulp vind ik fijn. Luisteren en delen wat mij heeft geraakt én geholpen is helend voor mij en anderen die dat nodig hebben.

Op dit moment loopt er nog een onderzoek naar mijn stiefvaders seksueel misbruik jegens mij. Er wordt bekeken of ondanks het feit dat het misbruik lang geleden speelde er toch een schadevergoeding geëist kan worden. Ook dit onderzoek waarin alle feiten door mij op een rijtje zijn gezet raken mijn littekens en stil verdriet. Toch is het ook weer helend omdat ik het misdrijf van toen nú letterlijk en figuurlijk kan ordenen.

Mijn sterke kant is dat ik eerlijk en open ben, mezelf hiermee kwetsbaar opstel en daarmee dicht bij mijzelf blijf. Ik heb gemerkt dat anderen zichzelf hierdoor ook makkelijker kunnen openen. Mensen voelen zich snel bij mij op hun gemak. Ik probeer mensen zo weinig als voor mij mogelijk is te (ver)oordelen. Deze houding is ook helend voor mij en voor anderen.

Ik ben wel even bezig geweest met dit stuk. Ik was wel al een beetje gewend om voor het schadefonds feitelijkheden op te schrijven. Dit stuk voelde veel persoonlijker en daarom stopte ik er af en toe mee en ging iets anders doen. In mijn eigen tempo heb ik dit geschreven. Ook hier vond er een evaluatie plaats van mijn leven tot nu toe en kwamen er verschillende gevoelens naar boven. Van verdriet, pijn, boosheid maar ook ontroering en mededogen naar mijzelf. Als slot kijk ik naar mezelf en denk meid,meid je hebt het allemaal best goed aangepakt. Wordt vervolgd…

Saskia Jonker