Heldin: Angélique van Deursen – HA2018

Heldin: Angélique van Deursen

Categorie: ‘Goed bezig’

Angélique van Deursen heeft zichzelf aangemeld als heldin in de categorie ‘Goed bezig’ met de volgende tekst:

Ivonne, ik ga heel brutaal mezelf nomineren.
Maart 2013 kwam mijn boek uit, er zijn er heel veel verkocht inmiddels en de vele reacties was het begin van mijn verandering. Ik had slechte hulpverlening en werd eigenlijk steeds verder de afgrond in gezogen. Mijn leven bestond alleen nog maar uit zorg. Tot ik 2 jaar geleden het roer omgooide. Ik zocht passende hulpverlening, veranderde van huisarts en tandarts en ik kreeg een PTSS Hulphond. Ook ging ik vrijwilligerswerk doen. Ik voelde me steeds beter. Ik kom weer buiten, ben actief op social media, heb een blog met meer dan 2000 abonnees. En momenteel volg ik de cursus werken met eigen ervaring. Ik voel me beter dan ik me ooit gevoeld heb en geniet weer. En ik ga ervaringsdeskundige worden, daar ben ik van overtuigd!

Het interview met Angélique van Deursen

In het kort, kun je aangeven wat je hebt meegemaakt aan seksueel misbruik?

De eerste 25 jaar van mijn leven ben ik door met name mijn vader, maar ook mijn moeder  seksueel misbruikt. Daarnaast werd ik door mijn vader lichamelijk mishandeld en door mijn beide ouders psychisch mishandeld en soms verwaarloost. Mijn eigen herinneringen beginnen als ik 3-4 jaar ben, maar door verhalen van anderen denk ik dat ik nog een baby was toen alles begon.

Wat heb je tot nu toe gedaan om daarvan te helen?

Ik heb 15 jaar in de GGZ rondgelopen. Altijd werd er maar gesproken over stabiliseren. Erover praten mocht niet, ik moest eerst stabiel zijn, en als ik dan stabiel was dan mocht ik er niet over praten want dan zou ik alles overhoophalen. Dat resulteerde dat ik leefde van crisis naar crisis, met zelfmoordpogingen en alle ellende van dien. Enkele jaren geleden ben ik weggegaan bij het GGZ. Ik heb passende hulpverlening gezocht en ben van huisarts en tandarts veranderd. Dat veranderde alles en eindelijk kon ik loskomen. Ik heb geen crisis meer gehad en voel me nu goed. Een andere grote verandering is mijn hulphond Dirk. Hij is mijn maatje en gaat altijd met me mee. Dankzij hem kom ik nu weer overal. En ik ben vrijwilligerswerk gaan doen wat mijn leven weer zin gaf, geven aan anderen dat geeft me een voldaan gevoel. En natuurlijk is mijn man Tonnie, met wie ik echt over alles kan praten en die me volledig respecteert, in alle opzichten een helende factor in mijn leven.

Wat zou je mensen die nog bezig zijn of nog moeten beginnen met helen willen meegeven?

Praat erover met iemand die je vertrouwt en zoek hulp. En als de hulp niet past, blijf daar dan niet en zoek tot je hulp vindt die wel bij je past. Laat je niets aanpraten, maar volg je eigen gevoel in wat wel en niet bij je past. Zorg ook dat je een goede huisarts hebt, zodat je hier altijd op terug kan vallen en deze samen met je kan zoeken naar hulp.

Verder zorg goed voor jezelf, sta jezelf je pijn en verdriet toe. Wat mij ook heel erg geholpen heeft, is een veilig plekje in huis te creëren waar ik me terug kan trekken. Ik heb daar ook een knuffel liggen waarmee ik mijn innerlijke kind troost, dat wat dit kind toen niet kreeg, geef ik haar nu: warmte en troost. Hoe zwaar het gevecht ook is, geef niet op er komt echt weer zonneschijn, ook al geloof je daar nu misschien niet in.

Hoe speelt seksueel misbruik nu een rol in jouw leven?

Ik schrijf erover, in 2013 kwam mijn boek Het Duivelskind uit. Dat is door velen inmiddels gelezen en nog wekelijks komen er hele mooie reacties binnen. Het boek was ook het begin in mijn heling proces. Naar buiten treden, een stem hebben en zijn heeft me kracht gegeven. Ik schrijf erover op social media en in mijn blog. Ook sprak ik erover in de media. En nu volg ik een cursus tot ervaringsdeskundige.

Het zal altijd een rol in mijn leven blijven spelen, het maakte een groot deel van mijn leven uit en heeft me mede gevormd tot wie ik nu ben. Ook moet ik dealen met de lichamelijke gevolgen, waardoor ik nu een scootmobiel heb, overgewicht en diabetes. Nog steeds heb ik soms nachtmerries en wat psychische beperkingen. Maar ik leef mijn eigen leven weer, ik geniet en doe dingen die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik kan oprecht zeggen dat ik geluk ervaar en voel!